Κι όσο για τα παιδιά
ψηλώνουν γρήγορα
μαθαίνουνε να θάβουν
τα νεκρά πουλιά,
συναγωνίζονται στην αντοχή
και στην ταχύτητα
να δούμε ποιος
ποιος ποιος θα τα φυλάει.
Οι μητέρες τους μετράν το ύψος
μέρα με τη μέρα
μικρά σημάδια στον τοίχο με το μέτρο
τους ρίχνει μπόι ο χρόνος
κι αλλάζουν μέγεθος όπως τα ρούχα
αρχίζουν έπειτα οι πυρετοί και τα γδαρσίματα
γόνατα όλο πείσματα
ώσπου δεν έχει παραμύθι πριν τον ύπνο
κι οι δύσκολες σκιές δεν επιτρέπουν πια
σε μάτια παιδικά και μη να τις μεταμορφώνουν.
Από τη συλλογή ποιημάτων “Χρήσιμα παιδικά παιχνίδια”, Αντίποδες, 2016