Σκηνοθεσία: Σεμπάστιαν Λέλιο. Σενάριο: Αλις Τζόνσον Μπόζερ, Σεμπάστιαν Λέλιο. Πρωταγωνιστούν: Τζούλιαν Μουρ, Τζον Τορτόυρο, Μάικλ Σέρα. Διάρκεια: 102 λεπτά.
Βαθμολογία: 1,5/5
Η Γκλόρια αγαπά τον χορό , σιχαίνεται τη μοναξιά της. Χωρισμένη εδώ και 12 χρόνια, με δύο παιδιά, ένα εγγόνι και μια απαιτητική δουλειά ξεκλέβει που και που χρόνο για να πάει στο αγαπημένο της κλαμπ και να διασκεδάσει χορεύοντας με ντίσκο επιτυχίες του παρελθόντος, που ίσως να τις θυμίζουν τα νιάτα της. Μέχρι να γνωρίσει σε αυτό ακριβώς το κλαμπ τον Άρνολντ, με τον έρωτα τους να είναι κεραυνοβόλος. Αυτή η συνάντηση βέβαια θα ταρακουνήσει τις ζωές και των δύο, καθώς τα μυστικά τους, οι οικογενειακές υποχρεώσεις και συμβάσεις τους κρατάνε πίσω.
Ο Χιλιανός Σεμπάστιαν Λέλιο, ο οποίος με την «Φανταστική Γυναίκα» του απέσπασε πέρυσι το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, αντιγράφει εαυτόν, δημιουργώντας και παραδίδοντας στο κοινό ένα αμερικανικό remake του επίσης δικού του Gloria του 2013, με μια καθηλωτική ερμηνεία από την Παουλίνα Γκαρσία. Η Γκλόρια λοιπόν επανασυστήνεται με τη μορφή της Τζούλιαν Μουρ, και ο Λέλιο ξανασυνθέτει το πορτρέτο της, όμως αυτή τη φορά αντί για μια φασματική αναπαράσταση ενός πολυσύνθετου χαρακτήρα εξαντλείται σε μια απλούστευση και των δύο.
Και παρά τη δεδομένη ερμηνευτική ικανότητα και ευελιξία της Μουρ, το σενάριο την ρίχνει σε σκηνές ασύνδετες μεταξύ τους, με έναν αμήχανο Τουρτούρο ως τον «σκοτεινό» άγνωστο άντρα που μπαίνει βίαια (;) στη ζωή της. Είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ποιες ήταν οι προθέσεις του σκηνοθέτη εδώ, ποιο ήταν το επίδικο και τι ήθελε να αναδείξει.
Παρακολουθώντας την πορεία του και τους δυναμικούς, πολυεπίπεδους γυναικείους ήρωες στους οποίους κάθε φορά δίνει φωνή, εικάζω πως η Γκλόρια θα ήθελε να γίνει ένα εμφατικό «ναι» στη γυναικεία αυτοπεποίθηση, στην χειραφέτηση, στην ζωή γενικότερα. Αλλά οι υποθετικές αυτές προθέσεις χάνονται ανάμεσα σε έναν κλισέ μελοδραματικό «έρωτα» που δεν πείθει (η σκηνή της απαγγελίας ενός ποιήματος από τον Τουρτούρο στην Μουρ είναι από αμήχανη έως τραγελαφική), σε στυλιζαρισμένα πλάνα με νέον ροζ και μπλε που είναι και της μόδας, πρώην, νυν, παιδιά, γατιά, μια άκυρη συζήτηση για την οπλοκατοχή στις ΗΠΑ (!).
Αφού λοιπόν αυτό το χαοτικό κουβάρι της πλοκής έχει ξετυλιχθεί και οι τίτλοι τέλους πλησιάζουν, ο σκηνοθέτης χαρίζει στην ηρωίδα του μια λύτρωση που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται αλλά προσφέρει και στον θεατή που έχει αντέξει και παρακολουθεί ακόμα την μοναδική έξυπνη σκηνή της ταινίας.
Η ταινία κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες την Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019.