Κριτική: «SAS Ειδικές Δυνάμεις: Κόκκινος συναγερμός» του Magnus Martens

Μετά την σφαγή ενός ολόκληρου χωριού στην Δημοκρατία της Γεωργίας, τα  μέλη μιας μισθοφορικής παραστρατιωτικής ομάδας σκληροτράχηλων εγκληματιών (“Black Swans”), που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας επικίνδυνες και φυσικά άκρως παράνομες αποστολές σ’ όλο τον πλανήτη, μπαίνουν στο στόχαστρο των αρχών. 

Αν και η πιο ταλαντούχα στρατιώτης τους, Γκρέις Λιούιζ ,για την οποία έχει εκδοθεί διεθνές ένταλμα σύλληψης (“Red Notice”), θεωρείται νεκρή, έχει εντέλει επιβιώσει και θα καταλάβει από κοινού με μια ομάδα βαριά οπλισμένων μισθοφόρων το τρένο, που διασχίζει τη σήραγγα της Μάγχης.

 Για κακή της τύχη όμως, ένας από τους επιβάτες του τρένου είναι ο Τομ Μπάκιγχαμ, ένας πράκτορας ειδικών δυνάμεων σε διαθεσιμότητα, ο οποίος πηγαίνει την αγαπημένη του, Δρ. Σόφι Χαρτ, από το Λονδίνο στο Παρίσι για να της κάνει πρόταση γάμου. Άοπλος και χωρίς επικοινωνία με την αντι-τρομοκρατική ομάδα, ο Τομ είναι η μοναδική ελπίδα της Σόφι αλλά και των επιβατών να επιβιώσουν….

Ο απόστρατος πεζικού του βρετανικού στρατού Άντι ΜακΝαμπ (“Andy McNab”) γράφει την νουβέλα Κόκκινος Συναγερμός (“Red Notice”) το 2012, την οποία αξιοποιεί δέκα μόλις χρόνια αργότερα ο σκηνοθέτης Μάγκνους Μάρτενς (“Magnus Martens”), προκειμένου να δομήσει την ομώνυμη ταινία του, SAS Ειδικές Δυνάμεις: Κόκκινος Συναγερμός…

Μ’ ένα ελαφρώς παραλλαγμένο σενάριο (που υπογράφει ο σεναριογράφος Λόρενς Μάλκιν, βασισμένος πάντα στην νουβέλα του ΜακΝαμπ) και με επίκεντρο του φιλμ το ζήτημα καρδιάς του κεντρικού ήρωα Τομ Μπάκιγχαμ (“Tom Buckingham”), δεν διαθέτει  κανείς τίποτα στην τελική, παρά ένα λοβ στόρι (“love story”) με φόντο την σκληρή πραγματικότητα της κατάληψης από μια παρακρατική εγκληματική οργάνωση του συρμού “Eurostar”, που διασχίζει μία υποθαλάσσια σήραγγα μήκους 50,5 χιλιομέτρων κάτω από τη Μάγχη (σήραγγα της Μάγχης)…

Τοιουτοτρόπως και ενώ η ουσία της δράσης των παρακρατικών εγκληματιών επισκιάζεται από τα ρομαντικά κλισέ, στα οποία υποπίπτει το σενάριο της ταινίας, χάνεται ίσως και ο συνολικός στόχος της ταινίας…

Και ο στόχος αυτός θα ήταν να μιλά δηλαδή κάποιος, όχι για ένα κλασικό αλλά για ένα αντί-συστημικό φιλμ δράσης, το οποίο, χτυπώντας εκ των έσω και αναδεικνύοντας την τόσο στενή σχέση κράτους-παρακράτους,  θα πετύχαινε έτσι λαβράκι…

Το γεγονός βέβαια ότι  η εν λόγω  ταινία απομακρύνεται από την ουσία, δεν σημαίνει ότι δεν διαθέτει μια αξιοπρεπή παραγωγή, με τις ανάλογες  καλοφτιαγμένες σκηνές δράσης. Παραμένει όμως αυτό το κάτι παραπάνω, που ζητάει κανείς  όταν θα καταπιαστεί με την θέαση ενός τέτοιου φιλμ, το οποίο δεν αναπληρώνεται από τα οιαδήποτε εφέ…

Εξάλλου όταν ένας δημιουργός είναι αποφασισμένος να σε «τσιγκλίσει», κάνοντας σε έπειτα να κουνηθείς από την θέση σου, οφείλει να φέρει σε πέρας την αποστολή του (να δώσει δηλαδή την απαραίτητη τροφή για σκέψη)  και δυστυχώς ο Μάγκνους Μάρτενς  δεν το κατορθώνει στο έπακρον αυτό…

Βαθμολογία: 2/5*
Σκεπτικό: Σκηνοθεσία 4, σενάριο 4, ερμηνείες 3, παραγωγή 5. Σύνολο: 4.

Σκηνοθεσία: Magnus Martens
Παίζουν: Sam Heughan, Ruby Rose, Hannah John-Kamen, Andy Serkis, Tom Hopper, Noel Clarke, Jing Lusi, Owain Yeoman

Από 11 Αυγούστου στους κινηματογράφους από την ODEON

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.