Η Αθηνά Τσιλύρα είναι μια ηθοποιός που πάντα επιλέγει πολύ προσεκτικά τους ρόλους της ή αν προτιμάτε οι καλοί ρόλοι επιλέγουν την ίδια. Στις 25 Ιουλίου είναι η πρώτη στάση της παράστασης «Κάντω Τζαβέλλα- Δραγώι στα χρόνια της επανάστασης» όπου πρωταγωνιστεί δίπλα σε αξιόλογους συναδέλφους. Με λόγο καθαρό δεν διστάζει να πάρει θέση σχολιάζοντας την περίοδο που ήταν κλειστά τα θέατρα, ενώ επιλέγει να πιστεύει στην αγάπη των ανθρώπων.
Το φετινό καλοκαίρι σας βρίσκει να συμπρωταγωνιστείτε στην παράσταση «Κάντω Τζαβέλλα- Δραγώι στα χρόνια της επανάστασης» σε σκηνοθεσία Μενελάου Τζαβέλλα. Μιλήστε μας για το έργο και τον ρόλο σας;
Βρισκόμαστε στο Δραγώγι Ηλείας, ένα υπέροχο χωριό χτισμένο στα θεμέλια αρχαίου υδραγωγείου. Η παράδοση θέλει από τις πηγές του και τα νάματα αυτού του τόπου να ξεδιψά η γειτονική Φρυγαλεία. Είναι καλοκαίρι του 1821 λίγο πριν την επανάσταση, όπου τραγικά πρόσωπα θυσιάστηκαν στο όνομα της ελευθερίας της πατρίδας μας. Ένα τέτοιο πρόσωπο είναι η Κάντω Τζαβέλλα. Η ιστορία της πέρασε από γενιά σε γενιά και καταγράφεται για πρώτη φορά μέχρι σήμερα και αφορμή στάθηκε ο σκηνοθέτης της παράστασής μας Μενέλαος Τζαβέλλας. Ένα κορίτσι με λυγερόκορμη ομορφιά κόρη της Πηνιώς και του Δημάκη Τζαβέλλα. Η οικογένεια έχει 6 παιδιά και είναι το μοναδικό κορίτσι τους. Μια μέρα την είδε ο Αγάς σε κάποιο πανηγύρι μαγεύτηκε από την ομορφιά της και την ήθελε δικιά του να την εντάξει στο χαρέμι του και να βρεθεί στον οντά του. Παρακάλεσε, έταξε, απήλλαξε από φόρους, αγρίεψε ότι θα κάψει τα χωριά, μα που να δεχθούν τα αδέλφια της μια τέτοια πρόταση να μπει η μονάκριβή τους στο χαρέμι και να μολύνει το περήφανο Τζαβελαίικο. Καλύτερα να πλήρωναν αυτή την επιθυμία του Αγά με αίμα. Την αρπάζουν όμως για το χαρέμι και εκείνη θυσιάζεται μη μπορώντας να αντέξει τα δεσμά της. Εγώ υποδύομαι την Πηνιώ Τζαβέλλα, είμαι η μητέρα αυτού του κοριτσιού. Μια γυναίκα δυναμική που ξέρει καλά να ορίζει το σπιτικό της. Αγαπάει τα παιδιά της όσο τίποτα. Και το πρώτο χτύπημα είναι ο θάνατος του άντρα της του Δημάκη της. Ορίζεται κύρης και αφέντης ο πρώτος της γιός ο Πάνος, γιατί έξω από το σπίτι μόνο τα αρσενικά αποφασίζουν. Ο φόβος της είναι μην αρπάξουν για το χαρέμι τη Κάντω και όταν αυτό συμβαίνει αυτή δεν ξέρει για πιο λόγο πια να ζει .
Τι είναι αυτό που σας εντυπωσίασε και είπατε ναι σε αυτή την δουλειά;
Το θεατρικό κείμενο έχει γραφτεί από τον Θανάση Σταυρόπουλο και είναι εξαιρετικό. Αυτός είναι και ο πρώτος λόγος που θέλησα να βρεθώ σε αυτή τη δουλειά. Έπειτα είναι οι συνταξιδιώτες μου σε αυτή την προσπάθεια και βεβαίως η συμμετοχή της Κατερίνας Κόρου όπου θα τραγουδήσει 4 παραδοσιακά τραγούδια.
Είναι μεγαλύτερη η πρόκληση -και η ευθύνη- για έναν ηθοποιό να ανταπεξέλθει σε ένα έργο με ιστορικές αναφορές βασισμένο σε αληθινά γεγονότα, όπως είναι το κείμενο του Θανάση Σταυρόπουλου;
Αυτό αφορά τον συγγραφέα, όσον αναφορά τις ιστορικές αναφορές. Εμείς αναδεικνύουμε πρόσωπα καθημερινών ανθρώπων και βέβαια η ευθύνη είναι μεγάλη.
Υπάρχει σκέψη να δούμε τον χειμώνα την «Κάντω Τζαβέλλα – Δραγώι στα χρόνια της επανάστασης» σε κάποιο Αθηναϊκό Θέατρο;
Δεν έχω συζητήσει κάτι τέτοιο.
Το έργο στέκεται και αναδεικνύει περισσότερο την ζωή των καθημερινών ανθρώπων και όχι τόσο των ηρώων που μας μάθαιναν στο σχολείο και αυτό από μόνο του έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Έχουμε ανάγκη ανάλογες ιστορίες πίστης, χωρίς, να έχουν στεφθεί, απαραίτητα, με στεφάνια κλέους;
Πάντα θα έχουμε ανάγκη από ιστορίες πίστης από όπου και αν προέρχονται. Η πίστη είναι όαση στην καρδιά, είναι φως, ελευθερία. Γεννά θαύματα, σε κάνει ζωντανό άνθρωπο, μπορείς να υπάρχεις, να ζεις και πάντα θα έχεις κάτι να κερδίσεις.
Αν σας ζητούσα να μου περιγράψετε τους δικούς σας σύγχρονους ήρωες ποιους θα μου αναφέρατε;
Όλους αυτούς τους ανθρώπους που παλεύουν, που μάχονται να δώσουν νόημα σε μια ζωή που είναι άβυσσος. Που καταφέρνουν να γαληνεύουν το νου τους, που ρίχνουν φως στις μέρες τους στις στιγμές τους. Που αντιμάχονται τη μιζέρια, τον αμοραλισμό. Που αγαπούν να είναι ελεύθεροι σε μια ελευθερία που θα γίνει η ευτυχία τους και όχι ο τρομερότερος εφιάλτης τους.
Μετά, από πολύ καιρό αναγκαστικής παύσης τα θέατρα άνοιξαν και έχουμε πολύ δυνατές παραγωγές. Πως νιώθετε που επιστρέφεται στην σκηνή;
Είναι ωραία και πάντα με αγωνία. Κάθε παράσταση είναι ζωντανός οργανισμός και κάθε φορά πρέπει να την γεννάς από την αρχή και κάθε φορά να αγωνιάς αν θα καταφέρεις να φτάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Παίζεις με το νευρικό σου σύστημα, πρέπει να είσαι εκεί με όλη σου τη δύναμη ότι και αν συμβαίνει.
Κυρία, Τσιλύρα τι σημαίνει για έναν ηθοποιό να του σφραγίζουν τα θέατρα; Πως αξιολογείτε την στάση της κυβέρνησης;
Το θέμα αυτό της πανδημίας ήταν και παραμένει εφιαλτικό για όλους. Πολλές αποφάσεις ήταν με γνώμονα μη συμβεί τίποτα χειρότερο και πολλές φορές ήταν αβάσιμες και υπερβολικές. Τα θέατρα δεν έπρεπε να σφραγιστούν για τόσο μακρύ διάστημα και με ένα επίδομα των 500ευρώ. Ποιος μπορεί να ζήσει με αυτά τα χρήματα; Υπήρχαν λύσεις για να μπορούν να ήταν ανοιχτά χωρίς να κινδυνεύουμε. Βρισκόμενοι όμως σε πανικό και φοβούμενοι μην δούμε εικόνες σαν της Ιταλίας ας πούμε θεώρησαν ότι ήταν καλύτερα να τα κλείσουν όλα, που αποδείχτηκε λάθος διότι συνέχιζαν τα κρούσματα να αυξάνονται. Σκεφτόντουσαν μια γενική εικόνα και όχι την ουσία.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Η ζωή έχει περισσότερη φαντασία από εμάς. Οψόμεθα…
Κλείνοντας, πείτε μου έναν αγαπημένο στίχο που σας εκφράζει;
«Ιδού ο άνθρωπος, κύριε. Φορτώνει στα παπούτσια του το φταίξιμο των ποδιών του»
Πρεμιέρα την Κυριακή 25 Ιουλίου
στο Θέατρο Βριλησσίων, Αλίκη Βουγιουκλάκη
Δείτε ΕΔΩ το πρόγραμμα της περιοδείας και κλείστε τα εισιτήρια σας