Η χορογράφος και χορεύτρια Χριστίνα Σουγιουλτζή μίλησε στο tetragwno.gr με αφορμή την παράσταση «Τintin, Η ανταρσία των αγγέλων» βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Anatole France, που ανεβαίνει στο Θέατρο Ροές, από την ομάδα ακροβατών και χορευτών «κι όμΩς κινείται».
Η παράσταση είναι μια παρωδία, μια αναρχική σάτιρα, και στη συζήτηση που ακολουθεί η χορογράφος μάς αποκαλύπτει τις πτυχές του έργου, που φωτίζει ο France και τους προβληματισμός που θέτει πάνω στο μυστήριο του συμπαντικού Κακού.
Μιλήστε μας για την παράσταση TITIN, η οποία ανεβαίνει για πρώτη φορά στο θέατρο Ροές.
Η παράσταση είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ανατόλ Φρανς: Η ανταρσία των αγγέλων. Βαθειά απογοήτευση που εκφράζεται με χιούμορ, σάτιρα, φάρσα. Ο ρομαντισμός και η πίστη στο ιδεώδες, η ελπίδα, έρχεται από τη σχέση του πραγματικού με το μεταφυσικό. Φύλακες άγγελοι, αντάρτες που ζουν ανάμεσα στους ανθρώπους, εμπλέκονται με την καθημερινότητα και δοξάζουν το ευτελές. Του δίνουν διαστάσεις επικού, ποιητικού, όπως αξίζει, μάλλον, να αντιμετωπίζουμε το πέρασμα μας απ αυτόν τον κόσμο.
Τιτίν, είναι ο τίτλος ενός τραγουδιού, που κάνει πρεμιέρα εκείνα τα χρόνια: 1910 κοντά, στο θρυλικό Μουλέν Ρουζ. Το τραγούδι μιλά για κάποιον, που ψάχνει, με μανία, την Τιτίν και δεν τη βρίσκει. Όπου Τιτίν είναι η ερωμένη του, το φως του και η πίστη του.
Με ποιο τρόπο και για ποιο λόγο οι άγγελοι κάνουν ανταρσία;
Θέλουν να αμφισβητήσουν και να ανατρέψουν το Δεδομένο. Το αναπόδραστο της μοίρας. Αφήνουν τους ουρανούς, τις δόξες και τις τιμές τους και κατεβαίνουν στη γη, να μπλέξουν με τους ανθρώπους, να κρυφτούν απ΄το θεϊκό μάτι. Γνωρίζουν, έτσι, τα πάθη και τις αγωνίες των ανθρώπων, το λίγο και το πολύ τους, σ’ αυτή την τόσο περαστική διαδρομή τους απ’ το αιώνιο.
Ανταρσία απέναντι στους ανθρώπους ή στο θεό;
Ανταρσία απέναντι στον εαυτό, που δέχεται και υπακούει. Έτσι τελειώνει το βιβλίο. Τη στιγμή που στρατιές επαναστατημένων αγγέλων περιμένουν το σήμα να γκρεμίσουν το Θεό από τα ζαφειρένια ύψη του, εμφανίζεται ο Εωσφόρος και ματαιώνει ταπεινά την επίθεση. Είχε δει ένα όνειρο, ότι γκρέμισαν το Θεό και έγιναν αυτοί, μετά , ίδιοι Θεοί στη θέση του, ίδια απολυταρχικοί, βίαιοι και ξένοι. Είναι μέσα μας που πρέπει να γκρεμιστεί ο θρόνος του Θεού, τον βάζει να λέει ο συγγραφέας. Όταν ο εαυτός επαναστατήσει και αποκτήσει ελευθερία στο να πράξει και να οριστεί, τότε δεν υπάρχει τρόπος να σκλαβωθεί σε κανένα φόβο. Κάτι τέτοιο φαίνεται να λέει… η τουλάχιστον κάπως έτσι το καταλάβαμε.
Οπότε η παράσταση έχει τεκμήριο την ύπαρξη των αγγέλων. Εσείς πιστεύετε στους αγγέλους;
Ναι, πιστεύω ότι υπάρχουν μεταφορείς μηνυμάτων… Σαν το σύμπαν να φυλάει για τον καθένα μας μικρά αστέρια, αγγέλους, ήσυχους, προσεχτικούς: μια ριπή του αέρα στο πρόσωπο, τον ήχο του νερού, έστω κι αν είναι του υπονόμου και μοιάζει του κήπου της Εδέμ, τη σκιά στη γη ενός πουλιού που πετάει μακριά ελεύθερο και αδιάφορο, ένα βλέμμα ίσως και αγνώστου ανθρώπου, μια χειρονομία έστω και αγνώστου ανθρώπου. Διάφορα… Σημάδια, άγγελοι, σπάνιας καθαρής ομορφιάς, ανοίγουν διάπλατα τις κουρτίνες και μπαίνει το φως του απόκοσμου αλλά και του οικείου. Και ξάφνου αγαπάς.
«Είναι στη φύση του ανθρώπου να σκέφτεται λογικά και να ενεργεί παράλογα». Πως σχολιάζετε τη φράση του Ανατόλ Φρανς.
Θα τη χρησιμοποιήσω σαν απάντηση στην επόμενη ερώτηση σας.
Με όσα συμβαίνουν γύρω μας, και κυρίως με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Πολλοί συνάδελφοι σας καλλιτέχνες εξέφρασαν ανοιχτά τη γνώμη τους. Άλλοι στάθηκαν ουδέτεροι. Ποια η δική σας θέση;
Η αρρώστια των συστημάτων διαχείρισης εξουσίας, η αρρώστια των διεκδικήσεων, της ψευτο-περηφάνειας των εθνικών κρατών, αυτής της καταστροφικής ιδέας που αναγκάζει τους πληθυσμούς να αλληλοσπαράσσονται. Ακατανόητη ύβρη να κρατήσεις όπλο και να απειλήσεις άνθρωπο, πόσο μάλλον να σκοτώσεις, στ’ όνομα τίνος πράγματος, για χάρη ποιας πατρίδας; Σαν να μην τελειώνει ποτέ αυτός ο εφιάλτης: «Είναι στη φύση του ανθρώπου να σκέφτεται λογικά και να ενεργεί παράλογα». Σαν τους λαγούς τυφλωμένοι από τη μικροφιλοδοξία και το μικροώφελος στηρίζουμε από φόβο και αδράνεια τρόπους και συμπεριφορές, που ανακυκλώνουν διαρκώς την ασχήμια.. Τις ακούμε σαν λέξεις καπιταλισμός, ιμπεριαλισμός, ανάπτυξη, πρόοδος. Πόση ακόμα βία θα αντέξει η ανθρώπινη φυλή;
Θα λαμβάνετε μέρος σε μια συναυλία για την Ειρήνη, όπως αυτή που θα πραγματοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες;
Δεν ξέρω, αν αυτό μπορεί να είναι μια συναυλία για την ειρήνη. Μακάρι να φτάσει μια κραυγή στ’ αυτιά όλων αυτών, που νομίζουν ότι μπορούν ν’ αποφασίζουν για τις ζωές των άλλων.
Πιστεύετε πως οι Έλληνες γονείς είναι επιφυλακτικοί ως προς την εκπαίδευση του σύγχρονου ή του κλασικού χορού στα παιδιά τους, και κυρίως στα αγόρια;
Γιατί συμβαίνει αυτό; Στερεότυπα. Θέλουν χρόνο για να σβήσουν από τα αντανακλαστικά.
Εσείς όταν αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το χορό αντιμετωπίσατε δυσκολίες και ποιες ήταν αυτές;
Δεν το αποφάσισα ποτέ. Οι καταστάσεις διαλέγουν. Πάντα ήθελα και ακόμα θέλω, είχα την τύχη και μακάρι να συνεχίσω να την έχω.
Κλείνοντας, τι σημαίνει για εσάς χορός;
Ποιος απ’ όλους; Εχει τόσα πρόσωπα. Αυτός που γίνεται στο δωμάτιο, όταν είσαι μόνος , αυτός που γίνεται στη σκηνή, αυτός που γίνεται μαζί με άλλους , αυτός που χορεύεται όταν είσαι ερωτευμένος, άλλος όταν είσαι απογοητευμένος, άλλος όταν προσπαθείς να φτιάξεις ένα κόσμο, κι άλλοι πολλοί σε διαφορετικές στιγμές και φάσεις… με μουσική ή χωρίς, με θεατές ή χωρίς. Ακόμα τον ανακαλύπτω με δέος ομολογώ.
Ιnfo: Μόνο για 9 παραστάσεις έως 27 Απριλίου 2022, κάθε Παρασκευή και Σάββατο στις 22.00 & Κυριακή στις 21.00 στο Θέατρο Ροές (Διεύθυνση: Ιάκχου 16, Αθήνα / Τηλέφωνο: 2103474312). Προπώληση στην ticketservices.gr.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
