Η παράσταση «Ανατόλ ή η μάχη των φύλων» από το έργο του Άρτουρ Σνίτσλερ ολοκληρώνει τον προγραμματισμένο κύκλο παραστάσεων στις 6 Νοεμβρίου, με πολύ μεγάλη αποδοχή από το κοινό και τους κριτικούς.
«Μόνο για τον έρωτα και το θάνατο αξίζει να γράφει κανείς». Αυτό πίστευε ο Άρτουρ Σνίτσλερ. Βιεννέζος γιατρός, θεατρικός συγγραφέας και διηγηματογράφος , ο οποίος κρατούσε αναλυτικό ημερολόγιο για τις πάμπολλες ερωτικές του περιπέτειες. Η ερωτική επιθυμία κυριαρχεί τότε, τώρα και πάντα. Στην εποχή του, αντέδρασαν σχεδόν οι πάντες, σύρθηκε στα δικαστήρια. Σήμερα, με τη σεξουαλική απελευθέρωση, πώς αντιμετωπίζουμε τον έρωτα;
Οι ήρωες του έργου «Ανατόλ ή η μάχη των φύλων» ψάχνουν με απόγνωση να αγαπηθούν, να υπάρξουν, να διεκδικήσουν, να εξιδανικεύσουν, να επιβεβαιωθούν, να ερωτευθούν, να ζήσουν. Είναι θύτες και θύματα, γλιστρούν με χιούμορ, αυτοσαρκασμό, αλλά και αγωνία σε αλλεπάλληλες σχέσεις , σε παιχνίδια ρόλων και σε έντονα πάθη.
Το Tetragwno.gr ζήτησε από τους πρωταγωνιστές, Τζούλη Σούμα και Βαγγέλη Παπαδάκη, να συνομιλήσουν για την παράσταση!
Τζούλη Σούμα: Ποιά από τις 7 ηρωίδες αγγίζει περισσότερο την ψυχοσύνθεση σου;
Bαγγέλης Παπαδάκης: Η Γκαμπριέλα. Με γοητεύει πολύ. Είναι ένα ελεύθερο πνεύμα που παλεύει να συμβιβαστεί μέσα σε ένα αστικό κοινωνικό περιβάλλον που της θέτει φραγμούς. Ακόμα και στον έρωτα. Εσωτερικά ζει με ένταση ενώ εξωτερικά είναι απολύτως “ενταγμένη” στο περιβάλλον της. Αυτοί οι άνθρωποι με έλκουν. “Πεθαίνω να μάθω τί γίνεται εκεί σε αυτό τον κόσμο” όπως λέει και στο έργο.
Και εσένα ποια σε αγγίζει περισσότερο;
Τζούλη Σούμα: Ξέρεις πολύ καλά ότι, δουλεύοντας τις σκηνές , συζητήσαμε ότι σε κάποιες ηρωίδες βρίσκω περισσότερα κοινά στοιχεία και σε κάποιες λιγότερα. Είναι φυσικό, όμως, να δανείζω σε όλες κομμάτια από τον χαρακτήρα, την προσωπικότητα και την ψυχή μου. Η Γκαμπριέλλα, που είναι μια γυναίκα που αγάπησε πολύ, χωρίς την απαιτούμενη ανταπόκριση, μια σύγχρονη «Άννα Καρένινα» θα λέγαμε, με συγκινεί και η διαδρομή της μού είναι αρκετά οικεία. Η Ιλόνα, επίσης, με συγκινεί, καθώς βιώνει μια ματαίωση των συναισθημάτων της και την κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια της, αλλά αυτή το αντιλαμβάνεται τελευταία. Είναι βαθιά ερωτευμένη, πληγώνεται και ζητάει εκδίκηση. Όλα αυτά, μέσα στο πλαίσιο του υπέροχου θεατρικού κώδικα, που ο Σνίτσλερ, με μεγάλη μαεστρία δόμησε και μας παρέδωσε ένα έργο τόσο σύγχρονο, που είναι σαν να γράφτηκε χθες.
Κάθε παράσταση είναι μοναδική. Κάθε φορά σου αποκαλύπτεται και κάτι καινούργιο που σε εκπλήσσει;
Bαγγέλης Παπαδάκης : Κάθε φορά, το κοινό είναι διαφορετικό. Συντονιζόμαστε μαζί του διαφορετικά. Και κάθε μέρα η παράσταση έχει μια άλλη εσωτερική ποιότητα. Κάποιες φορές ακούω κάτι διαφορετικό σε αυτό που λες ή σε κάποια ατάκα του Πέρη (Μιχαηλίδη) και αντιδρώ αλλιώς. Κάθε μέρα αισθάνομαι οτι κατακτώ μεγαλύτερη σκηνική ελευθερία. Το ζω σε βάθος κάθε φορά και περισσότερο.
Τζούλη Σούμα: Τι πολύτιμο θα πάρεις μαζί σου όταν ολοκληρωθούν οι παραστάσεις του Ανατόλ;
Bαγγέλης Παπαδάκης: Καταρχάς, την γνωριμία μου μαζί σου και με τον Πέρη. Δύο καλλιτέχνες που θαυμάζω απεριόριστα και μέσω των οποίων έγινα καλύτερος ηθοποιός. Πραγματικά.Τον ρόλο του Ανατόλ επίσης. Έναν απαιτητικό ρόλο κωμικό και μελαγχολικό, όμορφο και αδέξιο, αρρενωπό και παιδί αλλά κυρίως παθιασμένο με την ζωή. Και τέλος, την εμπειρία του να μοιράζεσαι με το κοινό τις σκέψεις ενός συγγραφέα τόσο σημαντικού όπως είναι ο Άρτουρ Σνίτσλερ, και πολύ παρεξηγημένο θεωρώ, σε ένα χώρο σαν το θέατρο Άλμα που αποπνέει σεβασμό προς τους θεατές και κύρος απέναντι στο θεσμό του θεάτρου. Εκτιμώ βαθιά την ποιότητα και το ήθος αυτής της παράστασης και χαίρομαι που ήμουν μέρος της.
Η αλλαγή του χώρου και του πρωταγωνιστή σε ώθησαν να προσεγγίσεις εκ νέου το έργο και τις διαδρομές του;
Τζούλη Σούμα: Εντελώς και απολύτως. Φέτος η παράσταση φιλοξενείται στο υπέροχο θέατρο Άλμα, που είναι ένα θεατρικό κόσμημα, ένα υπερσύγχρονο θέατρο με εκπληκτικές δυνατότητες και λειτουργίες και μεγάλη καλαισθησία. Αλλά και η τεράστια χαρά να γνωρίσω εσένα, Βαγγέλη. Να δουλέψουμε τόσο επίμονα, σκληρά και με απίστευτη θετική διάθεση, χιούμορ, με μεγάλη αγάπη και λατρεία για το έργο και τη δουλειά μας. Και η αλλαγή του θεάτρου, αλλά και εσύ, ως ο φετινός πρωταγωνιστής της παράστασης, μου επαναπροσδιόρισαν πολλά πράγματα σε σχέση με το έργο και την παράσταση. Αυτό είναι ολοφάνερο στους ανθρώπους που είδαν την παράσταση φέτος και την είχαν δει και πέρυσι. Φέτος έχει προχωρήσει σκηνοθετικά, ερμηνευτικά, έχει βαθύνει και έχει γίνει ακόμα πιο ουσιώδης. Είναι φυσικό η αλλαγή του πρωταγωνιστή, ο οποίος αντανακλάται στις επτά ηρωίδες που υποδύομαι να είναι πολύ καθοριστική. Διότι υπάρχει ένας άλλος άνθρωπος, με άλλο ψυχισμό, με άλλη σκηνική παρουσία, με άλλη ιδιοσυγκρασία, μια άλλη υποκριτική οντότητα. Οπότε το πράγμα ξαναγεννήθηκε από την αρχή. Μαζί το φτιάξαμε και είμαι πολύ ευτυχής που οι συγκυρίες τα έφεραν έτσι και γνώρισα εσένα, έναν εξαιρετικό ηθοποιό, έναν υπέροχο άνθρωπο, έναν πραγματικά πολυτάλαντο καλλιτέχνη.
Info: Τελευταίες παραστάσεις 5 & 6 Νοεμβρίου 2019 στο Θέατρο Άλμα. Περισσότερα εδώ.