Η γλυκιά και τρυφερή φωνή στη διασκευή του τραγουδιού «Με πνίγει τούτη η σιωπή» μ’ έχει ακολουθήσει σε πολλές από τις μετακινήσεις μου, από την ημέρα της κυκλοφορίας του. Εκτός, όμως από το ίδιο το τραγούδι, ποια μαγική συνταγή «ζυμώθηκε» για να μετράει ήδη 16 χρόνια;
Ο Γιώργος Καραδήμος συνθέτης, τραγουδιστής και στιχουργός μιλάει στο tetragwno.gr για τις τελευταίες κινητοποιήσεις στο Σύνταγμα με αφορμή το ΠΔ85/2022 και το ρόλο που παίζει το τραγούδι στη ζωή του. Ενώ, δεν παραλείπει να καυτηριάσει τη σημερινή πραγματικότητα γύρω από τη λειτουργία των ραδιοφώνων.
Γιατί οι σπουδές των μουσικών και των τραγουδιστών του σύγχρονου τραγουδιού έχουν υποβαθμιστεί; Το ΠΔ85 έσπασε ένα απόστημα ετών στον χώρο της μουσικής;
Θα ξεκινήσω από το γεγονός πως δεν έγινε δημόσια διαβούλευση με τους ενδιαφερόμενους που δεν είναι μόνο οι μουσικοί και οι τραγουδιστές, αλλά το σύνολο των καλλιτεχνών. Γι’ αυτό και η καθολική αντίδραση και η πρωτοφανής κινητοποίηση στο Σύνταγμα, καθώς και η 48ωρη απεργία που έγινε με μεγάλη επιτυχία.
Κανένα απόστημα δεν έσπασε και τίποτα δεν θα είναι καλύτερο για τους καλλιτέχνες οι οποίοι είμαστε εποχικά εργαζόμενοι σημειωτέον, και ξαφνικά τα πτυχία από εισαγωγικές εξετάσεις υπό την εποπτεία του υπουργείου, μεταπτυχιακά κλπ ισοδυναμούν με αυτά απλού αποφοίτου λυκείου. Δεν υποβαθμίζεται μόνο το σύνολο των καλλιτεχνών αλλά συμβολικά ο πολιτισμός.
Χρειάζεται μεγαλύτερη ευαισθησία, όταν η εκάστοτε κυβέρνηση θίγει τέτοια ζητήματα που άπτονται του πολιτισμού. Θα κλείσω παραπέμποντας στην καταληκτική φράση από το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννιδη που με εκφράζει, και θα παρακαλέσω όσους δεν το έχουν διαβάσει να το κάνουν: «Μας γεννά η θυσία των ωραιότερων ανθρώπων που πάτησαν τη γη. Ερχόμαστε από τους αιώνες. Κι εσείς, προσωρινοί διαχειριστές της αθλιότητας, ακαλλιέργητοι δούλοι της ασχήμιας, νομίζετε πως ορίζετε τις ζωές μας…»
Ποια είναι η επόμενη μέρα για όλους εσάς που απεργήσατε και διεκδικήσατε;
Αυτό θα το δείξει ο χρόνος. Παντως η καθολική αντίδραση στο προεδρικό διάταγμα είναι ελπιδοφόρα.
Το τραγούδι τι ρόλο παίζει στη ζωή σας;
Πρωταρχικό ρόλο θα τολμούσα να πω. Ειδικά σε σχέση με το ζήτημα της δημιουργίας η μουσική και όσα θέλω να εκφράσω είναι τόσο σημαντική όσο η αναπνοή μου. Είναι θέμα ψυχικής ισορροπίας.
Ξεκινήσατε ως τραγουδιστής, όμως στην πορεία εξωτερικεύσατε και ένα δεύτερο ταλέντο, αυτό του συνθέτη, και πολύ προσφάτως του στιχουργού. Με ποια ιδιότητα εκφράζεστε καλύτερα;
Από πιτσιρικάς είχα την ανάγκη να εκφραστώ μέσα από κείμενα, ποιηματάκια, διηγήματα, φανταστικές ιστορίες, και αργότερα σκαρώνοντας στιχάκια που τα κόλλαγα σε ορχηστρικά θέματα που μου άρεσαν. Αλλά και το αντίστροφο: Οταν ξεκίνησα να μαθαίνω κιθάρα έπαιρνα ποιήματα από τον Σεφέρη, τον Καββαδία και τον Ελύτη και τα μελοποιούσα. Το γεγονός πως ήταν πάντα παρά πολύ εύκολο να τραγουδήσω εξαρχής χωρίς να έχω κάνει ποτέ μαθήματα φωνητικής, απλώς πατώντας πάνω στις ερμηνείες των σπουδαίων μας ερμηνευτών,με οδήγησε ακόμα περισσότερο στον κόσμο της δημιουργίας.
Παντως σε σχέση με το ερώτημα σας έχει να κάνει με τη στιγμή. Αλλες φορές εχω ανάγκη να δημιουργήσω τον δικό μου μουσικό κόσμο και άλλες, οπως τώρα με τις εμφανίσεις στο half note (και επειδη πάει καιρός από το τελευταίο μου live για πολλούς και διαφόρους λόγους) ανυπομονώ να τραγουδησω μαζι με τον κοσμο. Το γεγονος πως εχω την ευκολία και την ανάγκη να αναπτύσσω και τις δύο εκδοχές μου είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος.
Σας ενοχλεί η συνεχής επανάληψη των τραγουδιών «με πνιγεί τούτη η σιωπή» και «σε θέλω εδώ»; Υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί στο ραδιόφωνο;
Καθόλου δε με ενοχλεί, γιατί αυτό το γεγονός φανερώνει και τη διαχρονικότητα τους. Από την άλλη δεν μπορεί τα καινούργια τραγούδια, και όχι μόνο τα δικά μου, να μη βρίσκουν πρόσφορο έδαφος να αγκαλιαστούν και να δοθεί η ευκαιρία στον κόσμο να τα ανακαλύψει. Είναι παράδοξο το γεγονός, αλλά και ο τρόπος που λειτουργούν τα ραδιόφωνα.
Λες και δεν υπάρχουν τραγούδια άξια προσοχής τα τελευταία χρόνια, παρά μόνο κάποια μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού και αυτά από συγκεκριμένους καλλιτέχνες. Με αυτή τη “συνταγή” δυστυχώς έχει απαξιωθεί το καλό τραγούδι, έχουν απομείνει λίγες ελάχιστες μουσικές σκηνές, και το κοινό των ραδιοφώνων συρρικνώνεται συνεχώς σε απόλυτους αριθμούς.
Playlist υπήρχε πάντα, αλλα αυτό είναι το ένα ζήτημα. Το άλλο έχει να κάνει με το πως χρησιμοποιείται. Παραδόξως, τα επαρχιακά ραδιόφωνα είναι πιο ανοιχτά στο να δώσουν ευκαιρία σε καινούργιο υλικό, χωρίς να δίνουν τη βαρύτητα στις δημόσιες σχέσεις.
Ήταν αναμενόμενη η επιτυχία στα «Δευτέρα κλειδιά»; Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Ελεωνόρα Ζουγανέλη;
Τίποτα δεν είναι αναμενόμενο και σίγουρα δεν υπάρχει συνταγή επιτυχίας. Μόνο στιγμές που δένει αρμονικά και ανεξίτηλα ο στίχος με τη μουσική. Βέβαια, η επιτυχία ενός τραγουδιού αντικατοπτρίζεται στα live και στο πως το υποδέχεται ο κόσμος και αυτό έχει να κάνει και με την εποχή που κυκλοφορεί πρωταρχικά. Είναι συνδυασμός πολλών πραγμάτων δηλαδή. Η συνεργασία με την Ελεονώρα ήρθε όταν η Σάννυ Μπαλτζή, που έγραψε τους υπέροχους στίχους, της το έδειξε και αμέσως της κίνησε το ενδιαφέρον.
Είναι ένα τραγούδι που έχετε συμπεριλάβει στις ερχόμενες εμφανίσεις σας στο Half note;
Βεβαίως! Το λέει μάλιστα εξαιρετικά η Αγγελική Ποτήρη, που παίζει βιολί στις παραστάσεις μας και τη συνοδεύω στην κιθάρα.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον Γιώργο Καραδήμο;
Επίμονο, ενθουσιώδη και με μια συστολή μυστήρια που κρατάει απ τα παιδικά του χρόνια.
Κατάγεστε από μουσική οικογένεια;
Όχι, η οικογένεια μου δεν έχει καμιά σχέση με τη μουσική. Τους αρέσει, όμως πολύ. Το ραδιόφωνο ήταν όλη μέρα ανοιχτό όταν ήμουν πιτσιρικάς.
Πώς ασχοληθήκατε με τη μουσική;
Ανεξήγητο. Μάλλον με οδήγησε η ανάγκη μου να φτιάξω ένα δικό μου κόσμο.
Είστε ικανοποιημένος από την καριέρα σας;
Είμαι περήφανος κοιτάζοντας πίσω, αλλά δεν έχω φτάσει ούτε στα μισά απ’ όσα θα ήθελα να έχω κάνει. Παρά το γεγονός πως έχω συνεργαστεί ως ερμηνευτής επί σκηνής με θρύλους της ελληνικής μουσικής αλλά και ως δημιουργός με ανθρώπους που εκτιμώ πολύ. Θα μπορούσα να έχω κάνει πολλά περισσότερα. Ας όψεται η εσωστρέφεια μου.
Κάνοντας μια αναδρομή, τι θα αλλάζατε ή θα κρατούσατε σταθερό;
Θα άλλαζα καθοριστικές στιγμές που θα έπρεπε να έχω πάρει πιο γενναίες αποφάσεις βασιζόμενος στην ψυχρή λογική και όχι στο συναίσθημα. Δυστυχώς, ένας καλλιτέχνης σήμερα πρέπει να ξεχνάει ενίοτε την ευαίσθητη φύση που τον έχει ωθήσει να ασχοληθεί με την τέχνη και να μετατρέπεται σε τεχνοκράτη όταν χρειάζεται. Πράγμα τρομερά δύσκολο και ψυχοφθόρο.
Info: Live στο Half note 10, 11 & 12 Φεβρουαρίου.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
