Μία ξεχωριστή βραδιά, την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου, στον πανέμορφο κήπο του Νομισματικού Μουσείου, ετοιμάζει η Ελεονόρα Μανόνα παρουσιάζοντας την μουσική παράσταση «Nora’s Cinematic» για να υποδεχτεί τη νέα μουσική σεζόν και το φθινόπωρο με τον πιο κινηματογραφικό τρόπο.
Μόλις κυκλοφόρησε από την Minos Emi το πρώτο μου παιδικό τραγούδι! Λέγεται ”Κρυφτό” και δεν ξέρω πώς το σύμπαν τα ‘φερε, αλλά συμμετέχουν σ’ αυτό αγαπημένοι μου τραγουδοποιοί! Ο αγαπημένος Στάθης Δρογώσης που είναι η δεύτερη φορά που με τιμά σε μουσική μου, η κοπέλα με την φωνή νεράιδας, Μαρία Παπαγεωργίου και ο αισθαντικός Μανώλης Φάμελλος! Το τραγούδι λέγεται ”Κρυφτό” και συμμετέχει επίσης η χορωδία του Δημοτικού σχολείου Δελασάλ με τις πιο γλυκές φωνούλες!
Αυτή την περίοδο δουλεύω κομμάτια του δίσκου μου παρέα με τον συνεργάτη μου Μάριο Γληγόρη (εξαιρετικός κινηματογραφιστής πρέπει να τον ψάξετε!) και μόλις ολοκληρώσαμε το επόμενο ορχηστρικό του δίσκου στο οποίο βάλαμε και μπουζούκι!
Και ενώ έχω μία αδυναμία στην ορχηστρική μουσική και ενώ ένας από τους Έλληνες συνθέτες που μεγάλωσα με μουσική του ήταν ο Σταμάτης Σπανουδάκης, δες πώς τα φέρνει πάλι το σύμπαν και 3 Οκτωβρίου θα συμμετέχω στη συναυλία του αγαπημένου μας Σταμάτη στο Ηρώδειο, στα βιολιά, με την ορχήστρα του ”Τάμαλο”. Έχω συνεργαστεί ξανά με τον Σταμάτη Σπανουδάκη και αδημονώ για αυτή τη συναυλία!
Να πάμε όμως και στη δική μου συναυλία! 29 Σεπτεμβρίου έχουμε live στον πανέμορφο κήπο του Νομισματικού Μουσείου. Θα παρουσιάσουμε το πρότζεκτ μου ”Nora’s Cinematic”, όπου παίζουμε μουσικές και τραγούδια από ελληνικό και ξένο κινηματογράφο και κάποια δικά μου, να αυτά που θα ήθελα ενδεχομένως να ήταν soundtrack! Παρέα πάντα με τους εξαιρετικούς μου μουσικούς, Μάριο Καραμπότη, Στέλλα Ζιοπούλου, Έλσα Παπέλη, Vago Cuervo και Alex Monteiro Da Silva!
Ξεκίνησε η νέα σχολική χρονιά και για μένα καθώς είμαι και δασκάλα μουσικής και πιάνου, οπότε προετοιμαζόμαστε και για αυτές τις εμφανίσεις!
ΠΕΝΤΕ ΑΛΗΘΕΙΕΣ
Η πρώτη φορά που άκουσα μουσική μου στο ραδιόφωνο ήταν εντελώς τυχαία και ενώ στριφογύριζα στο κρεβάτι μέχρι της 5.00 το πρωί! Έβαλα λοιπόν ακουστικά και ραδιόφωνο μήπως βοηθήσουν την κατάσταση και μία γνώριμη μελωδία έπαιζε ήδη … Ήταν το ”Somewhere I” στο τελευταία του λεπτό και η πρώτη σκέψη ήταν “Κάτι μου θυμίζει αυτό”. Ε, στη δεύτερη δάκρυσα!
Νιώθω άβολα στον χαρακτηρισμό “τραγουδίστρια”. Νιώθω μία μουσικός που της αρέσει να τραγουδά τις μελωδίες της ή και αγαπημένες μελωδίες άλλων φέρνοντάς τες στα μέτρα της.
Το πρώτο συγκρότημα που συμμετείχα ήταν μέταλ! Ήμουν β’ λυκείου στην Πάτρα και έπαιζα πλήκτρα! Είχαμε κάνει και live στο ”Stage”. Αξέχαστο!
Η ενασχόλησή μου με τη μουσική ξεκίνησε απ’ τον πατέρα μου που έπαιζε –αυτοδίδακτος- πιάνο και την λάτρευε τη μουσική. Είχε αγοράσει ένα κλασικό πιάνο και κάθε μέρα έπαιζε. Ήμουν γύρω στα 7 όταν πλησίασα το πιάνο και έπαιξα “με τ’ αυτί” και με το δεξί χεράκι το τραγούδι που μόλις είχε παίξει ο πατέρας μου. Το τραγούδι ήταν το “Ρικο ρίκο ρίκοκο”! Ακόμα θυμάμαι την έκφραση του πατέρα μου μόλις με άκουσε. Θα ήθελα να είχε προλάβει να ακούσει και μουσικές μου.
Το όνομά μου στο δημοτικό κάθε χρονιά το έγραφα αλλιώς! Στην τετάρτη δημοτικού ήρθε ένας νέος δάσκαλος και μου είπε το όνομα σου το είδα στο πιο μεγάλο λεξικό ονομάτων και γράφεται έτσι: Ελεονόρα. Μου το αιτιολόγησε, με έπεισε, μου άρεσε κιόλας έτσι, οπότε και το κράτησα!
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.