Σπούδασε Βιολογία αλλά την κέρδισε το σανίδι. Από τα «μυστήρια της ανθρώπινης φύσης» στα μυστήρια της ανθρώπινης ψυχής, μας λέει τόσο εύστοχα. Η Κερασία Σαμαρά, κλείνει ήδη 30 χρόνια ως ηθοποιός, και παραμένει στη σκηνή τό ίδιο φρέσκια, νέα και δροσερή όπως τότε που ξεκινούσε. Με εξαιρετικές συνεργασίες, σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο, με σπουδαίους θεατρικούς ρόλους σε ένα πλούσιο ρεπερτόριο, συγκεντρώνει στο πρόσωπό της όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν «θεατράνθρωπο».
Γοητευμένη από το κείμενο του Ανδρέα Στάικου, σκηνοθετεί στο θέατρο Αλκμήνη τις «Επικίνδυνες Μαγειρικές» του και μας μιλάει για την παράσταση, τους συνεργάτες της (με πολύ θέρμη) αλλά και την πορεία της όλα αυτά τα χρόνια.
Σπουδάσατε Βιολογία. Γίνατε ηθοποιός. Πως μπήκε μέσα σας «το μικρόβιο» της ηθοποιίας και τι μέτρησε σε αυτήν την επιλογή ζωής; Σπούδασα Βιολογία γιατί με ενδιέφερε να εξερευνήσω τα μυστήρια της ανθρώπινης φύσης. Κατάλαβα αργότερα ότι αυτό που πραγματικά ήθελα να γνωρίσω ήταν η ανθρώπινη ψυχή, η γλώσσα, η έκτη αίσθηση, τα άδυτα του νου. Και πολύ γρήγορα, στράφηκα στο Θέατρο.
Σχεδόν τριάντα χρόνια στο σανίδι, ποιες συνεργασίες σας αναπολείτε με νοσταλγία; Ποιόν ρόλο, ευχαρίστως θα ξαναπαίζατε, υπό το κεκτημένο της πείρας σας πλέον;Νομίζω ότι κάθε τι πρέπει να λέγεται στην ώρα του, όπως λέει κι ο Ιονέσκο. Δεν θα ξαναγύριζα εύκολα σε κάτι που έχω βιώσει και εξαντλήσει. Νιώθω, άλλωστε, ότι σε κάθε στιγμή μου στη σκηνή, έδωσα τότε ό,τι καλύτερο μπορούσα να δώσω. Και σε πολλά πράγματα ήμουν καλύτερη τότε απ’ ό,τι θα μπορούσα να ήμουν τώρα, παρά το γεγονός ότι τώρα έχω αποκτήσει μεγαλύτερη πείρα. Κι έπειτα, συχνά, η άγνοια κινδύνου μπορεί να σε οδηγήσει στο να μεγαλουργήσεις. Βέβαια, κάποια πράγματα μ’ έχουν κερδίσει και δεν τα ξεχνώ ποτέ. Η «Άδεια ποδηλάτου», ας πούμε, που ακόμη την παρουσιάζω μετά από 20 χρόνια, το «Βίρα τις Άγκυρες» στο Εθνικό Θέατρο, το «Σε φιλώ, Χέρμπερτ» σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη, «Ο γλάρος» με σκηνοθέτη τον Yuri Lyubimov, η «Εκάβη» που έκανα πέρυσι με το Stanford Repertory Theater, οι υπέροχες καλοκαιρινές περιοδείες και οι δεκάδες φιλίες που μου χάρισε το Θέατρο…
Σκηνοθέτης ή ηθοποιός; Πως και γιατί αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τη σκηνοθεσία και κατά πόσο θεωρείτε ότι τα «ένσημα» του ηθοποιού βοηθάν στην εξέλιξη της ιδιότητας του σκηνοθέτη Είμαι ηθοποιός. Σκηνοθετώ επειδή η θητεία μου επί σκηνής με βοηθάει να θέλω να δημιουργήσω κάποιους κόσμους και να ταξιδέψω μέσα τους. Κάποια έργα , όχι όλα, μου μιλούν και μπορώ να τα δω ξεκάθαρα. Μου συνέβη για πρώτη φορά το 2004 και τότε σκηνοθέτησα το «Γαμήλιο Εμβατήριο» και η διαδικασία μου ήταν εξ αρχής γνώριμη και οικεία, όπως μου είναι και τώρα. Κατανοώ τους συναδέλφους μου επί σκηνής, καταλαβαίνω τις όποιες αναστολές τους, τα εκάστοτε εμπόδια, τις επιθυμίες που δεν εκφράζονται ελεύθερα. Νομίζω ότι σ’ αυτό με βοηθάει πολύ η υπόστασή μου ως ηθοποιού. Χωρίς αυτήν, δεν ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να ζωντανέψω μέσα μου ένα νεκρό κείμενο.
Γιατί επιλέξατε τις «Επικίνδυνες Μαγειρικές» του Ανδρέα Στάικου; Ποια είναι τα στοιχεία του έργου που σας κίνησαν το ενδιαφέρον; Ο λόγος του Ανδρέα Στάικου είναι βάλσαμο στην καρδιά, για μένα. Η κομψότητα των διαλόγων του, η κρυμμένη όσο και άδολη ειρωνεία του, το χιούμορ, η υπαινικτική λαγνεία, είναι λίγα από τα στοιχεία που αγαπώ σ’ αυτόν τον σπουδαίο συγγραφέα. Το συγκεκριμένο έργο χαρακτηρίζεται από όλες αυτές τις αρετές και επιπλέον μας βάζει σε μια γλυκιά και επικίνδυνη ίντριγκα, γεμάτη ερωτισμό και χιούμορ.Είναι ένα έργο που το είχε κρατήσει η ΜΙRΑΜΑΧ για τέσσερα χρόνια, με σκοπό να γίνε ταινία μ ε τους John Malkovich και Jeremy Irons. Έχει παιχτεί στην Comédie-Française στο Παρίσι, καθώς και σε πολλά άλλα θέατρα του κόσμου και έχει μεταφραστεί σε 32 γλώσσες . Είναι σαγηνευτικό έργο, επειδή είναι γραμμένο με τέτοια έμπνευση. Μια απλή ιστορία διεκδίκησης, δοσμένη όμως με αναπάντεχα γοητευτικό τρόπο.
Τελικά ο έρωτας περνάει απ’ το στομάχι; Περνάει μέσα από οτιδήποτε μπορεί να σου προσφέρει ευχαρίστηση που την απολαμβάνεις μαζί με τον σύντροφό σου ή, ακόμη καλύτερα, εξ αιτίας του. Είναι επίσης πολύ διεγερτικό να σκέφτεσαι ότι το έτερον σου ήμισυ αφιερώνει για χάρη σου ολόκληρες ώρες σε κάτι που θα σε κάνει να χαρείς για λίγα μόλις λεπτά.Μ’ αυτή τη λογική, βέβαια, ο έρωτας περνάει κι απ’ το στομάχι…
Τι πρόκειται να δούμε στη σκηνή του Αλκμήνη; Αποκαλύψτε μας κάτι από την παράσταση… Θα δείτε τον Κωνσταντίνο Τζούμα ως Μαγικό Καθρέφτη, την Μαργαρίτα Πανουσοπούλου να τρώει τον Άρη Παπαδημητρίου, τον Ζαχαρία Ρόχα να ονειρεύεται ζωγραφιές που ζωντανεύουν…
Η επιλογή των ηθοποιών πως έγινε και πως δουλέψατε στην όλη διαδικασία της παράστασης;Η Μαργαρίτα Πανουσοπούλου ήταν η πρώτη και η απόλυτη επιλογή μου για τον ρόλο της μοιραίας Νανάς. Της το πρότεινα τον Σεπτέμβριο, πιστεύοντας πως η παράσταση θα παιζόταν πολύ πριν το Πάσχα. Δεν μπορούσε τότε, αλλά η χρονική αλλαγή των παραστάσεων μας έδωσε την ευκαιρία τελικά να συνεργαστούμε. Ο Κωνσταντίνος Τζούμας ήρθε κοντά μας ανέλπιστα, με πρωτοβουλία του συγγραφέα, που θέλησε να εντάξει έναν ρόλο στο έργο, γραμμένο ειδικά για τον Κωνσταντίνο. Είναι μεγάλη χαρά για μένα η εμπιστοσύνη του και η συνεργασία μας. Ο Ζαχαρίας Ρόχας είναι από τους πιο αγαπημένους μου συνεργάτες. Ήμασταν μαζί και στο προηγούμενο έργο που σκηνοθέτησα, το «Πορτραίτο μιας Μαντόνα». Είναι πολύ τυχερός όποιος δουλεύει με τον Ζαχαρία. Όσο για τον Άρη Παπαδημητρίου, αποτελεί εύρημα. Ο ζήλος , το ταλέντο και η καλλιέργειά του μας κατέπληξαν όλους. Μου τον σύστησε η Μαργαρίτα, λίγους μήνες πριν και τον βρήκα ιδανικό για την παράστασή μας.
Γιατί θα προτείνατε εσείς να δει ο κόσμος την παράστασή σας; Προσωπικά, θα την έβλεπα ακόμη και μόνο για να ακούσω τον λόγο του Στάικου . Όταν βέβαια αυτός ο λόγος εκφέρεται από τέτοιους ηθοποιούς και αγκαλιάζεται από την απρόβλεπτη σκηνογραφική δημιουργία του Κώστα Βελινόπουλου, τους φωτισμούς του Βαγγέλη Μούντριχα και την μουσική του κορυφαίου Τάσου Καρακατσάνη, η παράσταση γίνεται, νομίζω , ενδιαφέρουσα. Να πούμε εδώ ότι ο βραβευμένος ζωγράφος Θανάσης Παναγιώτου έχει συμβάλει στην ατμόσφαιρά της με την ζωγραφική του. Η εικαστική του δημιουργία είναι και το σήμα κατατεθέν της παράστασής μας.
Χαρακτηρίστε την με τρεις μόνο λέξεις!Λαχταριστή, επικίνδυνη, αστεία…
Πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ