Είναι ένας ταλαντούχος ηθοποιός με ωραίες συνεργασίες θεατρικά και τηλεοπτικά. Ο Κωνσταντίνος Φάμης τα τελευταία χρόνια κάνει βήματα και στον χώρο της σκηνοθεσίας, με μεγάλη χαρά και επιτυχία. Με αφορμή την παράσταση «Βαλς No6» που σκηνοθετεί στο Μπάγκειον, κάναμε μία πολύ εποικοδομητική κουβέντα.
Το ευρύ κοινό σας γνωρίζει ως ηθοποιό. Είστε όμως και σκηνοθέτης. Τι σας ώθησε σε αυτό;
Δεν ξέρω, αν θα μπορούσα να δώσω μια συγκεκριμένη απάντηση. Το ίδιο νιώθω όταν με ρωτάνε γιατί έγινα ηθοποιός. Η αλήθεια είναι ότι απ’ τα πρώτα χρόνια που δούλευα ως ηθοποιός, υπήρχε στο μυαλό μου η επιθυμία να σκηνοθετήσω κάποια στιγμή. Να έχω δηλαδή όλη την ευθύνη της αφήγησης μιας ιστορίας. Αλλά δεν το αποφάσιζα, διότι ένιωθα ότι δεν ήμουν ώριμος για κάτι τέτοιο. Τελικά διαπιστώνω ότι η ιδιότητα του σκηνοθέτη ήρθε κάπως «μαλακά» στο δρόμο μου. Ανέλαβα την επανάληψη της σκηνοθεσίας του Νικηφόρου Νανέρη για τους «Βρυκόλακες» που είχαμε κάνει, σκηνοθέτησα μια δική μου παράσταση κι έτσι σιγά σιγά ήρθε και κάτι μεγάλο. Το «Tango Vs Flamenco» τον περασμένο Σεπτέμβριο στο Ηρώδειο.
Σκηνοθετείτε την παράσταση «Βαλς No 6», έναν μονόλογο πάνω στη σεξουαλική κακοποίηση. Μιλήστε μου γι’ αυτό.
Πρόκειται για ένα έργο που έγραψε το 1951 ο Νέλσον Ροντρίγκες, ένας ιδιαίτερα ευαίσθητος Βραζιλιάνος θεατρικός συγγραφέας. Το έργο αφηγείται την ιστορία της 15χρονης Σόνιας.
Η Σόνια έχει βιαστεί από έναν γιατρό. Συναντάμε λοιπόν αυτό το κορίτσι σε έναν απροσδιόριστο χώρο και χρόνο. Η Σόνια προσπαθεί να συγκεντρώσει τα κομμάτια του εαυτού της ώστε να θυμηθεί. Να θυμηθεί την εμπειρία που έχει απωθήσει. Δε θυμάται τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων και τα πρόσωπα τους. Δε θυμάται ποια είναι.Παρακολουθούμε λοιπόν τη σύνδεση του ατόμου με την εμπειρία του. Μια σημαντική διαδικασία ενός ανθρώπου που είχε υποστεί ένα τόσο μεγάλο τραύμα, ώστε να οδηγηθεί στη «λύση» αυτού του «κόμπου» και να προχωρήσει τη ζωή του, όπως μπορεί.
Ποιοι είναι οι 3 βασικοί λόγοι που αξίζει κάποιος να έρθει να δει αυτή την παράσταση;
Δεν ξέρω αν είναι μόνο τρεις οι βασικοί λόγοι. Τον τελευταίο χρόνο, με το #METOO, οι άνθρωποι και κυρίως οι γυναίκες στη χώρα μας, έπαψαν να φοβούνται τόσο και μίλησαν για θέματα που είχαν «θάψει» μέσα στην ψυχή τους. Το ίδιο πιθανόν να έκανε και η Σόνια, η ηρωίδα του έργου. Το «Βαλς Νο 6» είναι ένα ψυχογράφημα ενός θύματος, δοσμένο με δεξιοτεχνία απ’ τον συγγραφέα, χωρίς καμία επιθετική διάθεση. Βρίσκω πολύ μεγάλο ενδιαφέρον να παρακολουθούμε τι συμβαίνει μέσα στο μυαλό και στην ψυχή ενός τέτοιου κοριτσιού. Να είμαστε ανοιχτοί να καταλάβουμε τη δυσκολία που περνάει ένας κακοποιημένος άνθρωπος. Χρειάζεται να αγκαλιάσουμε αυτούς τους ανθρώπους. Να μην αποπροσανατολιζόμαστε, κρίνοντας τα ρούχα που φορούσαν, τη συμπεριφορά τους ή τον λόγο για τον οποίο δε μίλησαν νωρίτερα. Είναι χρήσιμο να τους δοθεί ο χώρος ώστε να μιλήσουν, χωρίς φόβο. Νομίζω ότι η παράσταση που φτιάξαμε με τη Μαρία Κουβίδη στον ρόλο της Σόνια, θίγει όλα αυτά τα ζητήματα και ανοίγει τους δρόμους ώστε να γίνουν πραγματικότητα.
Τελικά πρόκειται για ένα διαχρονικό θέμα έτσι;
Ναι, δυστυχώς. Όσο οι άνθρωποι δε σέβονται την προσωπικότητα του άλλου – σε όλα τα επίπεδα, όσο οι άντρες νιώθουν δυνατότεροι απ’ τις γυναίκες, λόγω μυικής δύναμης κι όσο το ζητούμενο των ανθρώπων δεν είναι η ουσιαστική επικοινωνία, αλλά η επιβολή, θα υπάρχουν τέτοιες εγκληματικές πράξεις. Το θέμα αυτό είναι πολύ βαθύ. Είναι ένα μεγάλο κοινωνικό ζήτημα το οποίο άργησε, αλλά ευτυχώς έχει αρχίσει να μας απασχολεί.
Πώς βλέπετε τα όσα ακούστηκαν και στον χώρο σας;
Μου δημιούργησαν πολύ θυμό και οργή, τα όσα ακούστηκαν. Την ίδια στιγμή ένιωσα μεγάλη χαρά και ένα αίσθημα δύναμης, που βγήκαν στην επιφάνεια. Με εξοργίζει το αίσθημα εξουσίας που ένιωθαν οι άνθρωποι αυτοί και σαν «θεοί», πίστευαν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι τους καπνίσει χωρίς κανένα τίμημα. Γενικώς έχω μεγάλο θέμα με την ανισότητα που υπάρχει στον χώρο μας. Εννοώ ότι πολύ συχνά κάποιοι άνθρωποι, παγιδευμένοι στο «εγώ» τους, δεν υπολογίζουν τίποτε άλλο πέραν απ’ τους εαυτούς τους. Μεγάλη απουσία ήθους και συχνά και ευγένειας. Το Θέατρο όμως δεν είναι έτσι. Χρειάζεται να το ξεχωρίσουμε αυτό. Κάποιοι απ’ τους ανθρώπους του είναι έτσι. Και καλά θα κάνουν αυτοί οι «κάποιοι» να μαζευτούν, αλλιώς μπορούν να ακολουθήσουν τους υπόλοιπους που «έφυγαν» απ αυτόν τον χώρο. Να σημειώσω επίσης κάτι. Το γεγονός ότι ακούστηκαν όλα αυτά για το Θέατρο, δε σημαίνει ότι δε συμβαίνουν και σε όλους τους άλλους χώρος. Απλώς οι άνθρωποι για τους οποίους ακούστηκαν όλα αυτά, είναι γνωστοί στον κόσμο κι έτσι τα ΜΜΕ έδειξαν μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Θεωρείτε ότι υπάρχει πλέον φως στην άκρη αυτού του “τούνελ”;
Πάντα υπάρχει φως. Αρκεί κανείς να μπορεί να το διακρίνει. Αλίμονο αν δεν υπήρχε. Αλλιώς γιατί να ζούμε;Είμαι υπέρμαχος της αναζήτησης του φωτός. Και στη ζωή και στη δουλειά μου. Γι’ αυτόν τον λόγο, η αφήγηση της ιστορίας της Σόνιας στο Βαλς Νο 6, έχει πολύ φως. Αλλιώς δε βρίσκω λόγο να την αφηγηθώ.
Έχετε απωθημένα μέσα από τη δουλειά σας;
Δε μου αρέσει η λέξη «απωθημένα», οπότε θα πω πως δεν έχω. Κάνω πολλά όνειρα όμως που αφορούν στη δουλειά μου. Αυτό ναι. Ονειρεύομαι συνεργασίες, ρόλους και πλέον και σκηνοθεσίες.
Έχετε αντιμετωπίσει εσείς ο ίδιος κάποια κακοποιητική συμπεριφορά στην έως τώρα πορεία σας;
Συμπεριφορές σαν αυτές που ακούστηκαν όχι. Ίσως υπήρξα τυχερός. Ή μπορεί να έθετα και αυστηρά όρια σε κάποιους ανθρώπους, χωρίς όμως να το αντιλαμβάνομαι. Νομίζω ότι χρειάζεται αρκετή προσοχή ώστε να μη δοθεί ούτε χαραμάδα για να «τρυπώσει» κάποιος με τόσο αρρωστημένα ένστικτα. Προς θεού, δεν υπάρχει καμιά νύξη στο παραπάνω. Απλώς συμβουλευτικά το προτείνω.
Στην τηλεόραση θα σας απολαύσουμε ξανά;
Αυτή η ερώτηση μου γίνεται συχνά τον τελευταίο καιρό. Μάλλον χρειάζεται να ρωτήσετε την τηλεόραση όμως. Θα ήταν χαρά μου να ξαναδουλέψω στην τηλεόραση.
Σκεφτήκατε ποτέ, λόγω της ανασφάλειας του επαγγέλματός σας, να κάνετε και κάτι άλλο επαγγελματικά;
Όπως όλοι μας φαντάζομαι, το σκέφτηκα κι εγώ, ίσως σε κάποια στιγμή αδυναμίας. Αλλά όπως το σκέφτηκα, έτσι το ξεσκέφτηκα. Αγαπώ τη δουλειά μου και δεν μπορώ να με δω έξω απ’ αυτήν. Για τον λόγο αυτόν προσπαθώ να δημιουργώ επιπλέον συνθήκες εργασίας μέσα σε αυτόν τον χώρο. Κάνω δικές μου παραστάσεις, θεατρικές και μουσικές. Επιλέγω εξαιρετικούς συνεργάτες και «τρέχω» μόνος μου αυτές τις παραγωγές. Αυτό έχει ένα μεγάλο κέρδος διότι μαθαίνω όλα τα πόστα αυτής της δουλειάς.
Θεατρικά θα παίξετε κάπου;
Δεν έχω κάτι κλεισμένο ακόμη. Υπάρχει μια σκέψη αλλά ακόμα όλα είναι ρευστά..
Info: Παραστάσεις από 11 έως 27 Φεβρουαρίου 2022 (Παρασκευή & Σάββατο στις 21.00, Κυριακή στις 20.00) στο Μπάγκειον. Εισιτήρια στη viva.gr.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
