Ο νεαρός ηθοποιός από τα Ιωάννινα, Λεωνίδας Μικρόπουλος, που στα 14 του χρόνια οραματίστηκε να εισβάλλει στον κόσμο της υποκριτικής, αποφοίτησε από τη Δραματική σχολή την δυσκολότερη περίοδο στην εποχή μας. Παρ’ όλα αυτά η τόλμη και η αισιοδοξία του τον οδήγησαν στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Χάρης Φραγκούλης, «Αντιγόνη», στο Θέατρο Θησείον.
Με αφορμή τις παραστάσεις που έχουν ήδη ξεκινήσει, με τις πρώτες ένθερμες εντυπώσεις, ο ηθοποιός μίλησε για το ρόλο του και πως αντιμετωπίζεται από την εκπαιδευτική κοινότητα η Σοφόκλεια τραγωδία.
Μιλήστε μας για ρόλο σας στην «Αντιγόνη» και πως έγινε η επιλογή από τον σκηνοθέτη Χάρη Φραγκούλη.
Ο ρόλος που κάνω ή καλύτερα μοιράζομαι είναι του Φύλακα και του Άγγελου. Χωρίς να θέλω να είμαι υπερβολικός, γιατί μου το έχουν πει και δάσκαλοί μου που έχουν υποδυθεί τον ίδιο ρόλο στο παρελθόν, ο Φύλακας και ο Αγγελιαφόρος στην Αντιγόνη του Σοφοκλή είναι από τους πιο υπέροχους και αγαπητούς, στον ηθοποιό που τους υποδύεται, Φύλακες και Αγγελιαφόρους από όλες τις αρχαίες τραγωδίες. Αυτό όχι μόνο γιατί λένε πράγματα θεμελιώδη για την κοινωνία σήμερα και διαχρονικά, αλλά γιατί πάνω στον ρόλο του Φύλακα ο Σοφοκλής έχει βασίσει ένα ολόκληρο χορικό, αυτό του ανθρώπου, όπως θα διαπιστώσετε και μόνοι σας βλέποντας την παράστασή μας.
Όταν μας ρώτησε ο Χάρης, αν θέλουμε, εν καιρώ καραντίνας ακόμη, να μαζευόμαστε σε σπίτια για να κάνουμε αναγνώσεις του έργου για να δούμε που θα καταλήξει, θυμάμαι μου ξέφυγε ένα πολύ μεγάλο και αυθόρμητο ΝΑΙ με αποτέλεσμα να είμαι ο πρώτος από την ομάδα που μου είπε να ξεκινήσω την ανάγνωση και πιο συγκεκριμένα να διαβάσω τον ρόλο του Φύλακα. Με τον καιρό η τριβή μου με τον συγκεκριμένο ρόλο όλο και μεγάλωνε και μέρα με την μέρα τον μελετούσα και τον έψαχνα όλο και περισσότερο, ώσπου τέλη Δεκέμβρη του περασμένου χρόνου που θα μας έλεγε ποιος από την ομάδα θα κάνει ποιον, εμένα με επέλεξε για τον συγκεκριμένο ρόλο, αν και νομίζω πως η επιλογή αυτή, όχι μόνο για μένα αλλά και για τα υπόλοιπα παιδιά, ήταν αμφίδρομη. Γιατί οι ρόλοι δεν είναι κάτι που τους πας εσύ, αλλά αυτοί σε πάνε. Όπως και τελικά έγινε.
Κατά τη δική σας άποψη, τι πρεσβεύει ως σύμβολο στη σημερινή κοινωνία και ποιες διαφορές εντοπίζετε με τον σχολιασμό του ποιητή στην Αρχαία Ελλάδα.
Η Αντιγόνη για εμένα πρεσβεύει το διαφορετικό, δηλαδή το πρωτότυπα ξένο, όχι μόνο για το τότε, αλλά και περισσότερο για το σήμερα. Γι’ αυτό και το συγκεκριμένο έργο, αλλά και όλες οι αρχαίες τραγωδίες με την πάροδο του χρόνου γίνονται όλο και πιο επίκαιρες. Άλλο που δυστυχώς οι περισσότεροι δεν το βλέπουν και μένουν κολλημένοι σε έναν παλιακό τρόπο ανεβάσματος του έργου, παρασέρνοντας έτσι τους θεατές οι οποίοι βλέποντας ένα σύγχρονο ανέβασμα μπερδεύονται θεωρώντας, λογικά κιόλας, πως η τραγωδία είναι το βαρετό μάθημα που μας δίδασκαν λανθασμένα στα σχολεία. Οπότε όχι μόνο δεν εντοπίζω διαφορές με τον σχολιασμό του ποιητή στην Αρχαία Ελλάδα, αλλά εντοπίζω άπειρες ομοιότητες με το παρελθόν το παρόν, αλλά και το μέλλον.
Οπότε, η διδασκαλία του έργου στην εκπαιδευτική κοινότητα, πιστεύετε πως δε δίνει το ουσιαστικό ενδιαφέρον για τον μαθητή, ώστε να αναγνώσει τα βαθύτερα στοιχεία του;
Όπως είπα και πριν, γιατί μου αρέσει να λέω για την τρομερά λανθασμένα διδασκαλία των αρχαίων τραγωδιών στα σχολεία, γιατί από προσωπική εμπειρία ως μαθητής το σχολείο με απέτρεψε από το να αγαπήσω τις αρχαίες τραγωδίες, πράγμα που πολύ λογικά θα συμβαίνει και με πολλούς ακόμα μαθητές, όχι μόνο η διδασκαλία του έργου στην εκπαιδευτική κοινότητα δεν τροφοδοτεί τους μαθητές να αναγνώσουν τα βαθύτερα στοιχεία του, αλλά αποκρύπτει και τα πιο φανερά.
Πρόσφατα, είχαμε την επέτειο από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Η βαρβαρότητα της κοινωνίας ανέδειξε τα ρήγματα μιας απολιτίκ γενιάς. Πιστεύετε πως ο κόσμος αλλάζει ώς προς την «πολιτική τέχνη» που αναφερόταν και ο Αριστοτέλης;
Πάντα, και γι’ αυτό υπάρχει ακόμη η ελπίδα και η πίστη για την πρόοδο, υπάρχει κόσμος που αλλάζει , εξελίσσετε και προοδεύει σε όλους τους τομείς , απλά αυτός ο κόσμος είναι δυστυχώς η μειονότητα, με αποτέλεσμα αντί ο πλανήτης μας να ανθίζει, να μαραίνεται και οι άνθρωποι να αναζητούν άλλον πλανήτη για κατοικία, μέχρι να τον μαράνουν και αυτόν.
Τελικά, ποιο είναι το τραγικό πρόσωπο στην ιστορία, η Αντιγονή ή ο Κρέοντας;
Τραγικά είναι όλα τα πρόσωπα του έργου εκτός από τον χορό τους φύλακες και τους αγγελιαφόρους που δεν έχουν προσωπική κρίση και άποψη και γι’ αυτό δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο όνομα και αποκαλούνται με την ιδιότητά τους. Δηλαδή, για εμένα, όσο Τραγικό πρόσωπο είναι η Αντιγόνη, άλλο τόσο είναι η Ισμήνη και ο Αίμονας. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω την τραγικότητα τους, απλά είναι τραγικοί για διαφορετικούς λόγους, αλλά ταυτόχρονα και για τους ίδιους.
Τι έχετε να θυμάστε από τα νεανικά σας χρόνια; Ηταν επιλογή σας να ακολουθήσετε την υποκριτική ή προέκυψε «κατά τύχη»;
Επιλογή μου, από τα δεκατέσσερά μου. Είχα δει μια ταινία στον κινηματογράφο με τους φίλους μου στα Γιάννενα και με είχε εντυπωσιάσει τόσο πολύ αυτό που είχα δει, που με παρότρυνε ενδόμυχα να κάνω και εγώ αυτό που έκαναν αυτοί.
Αντιμετωπίσατε δυσκολίες μετά την αποφοίτηση από τη δραματική σχολή;
Αποφοίτησα από την σχολή την χρονιά που εμφανίστηκε ο COVID-19 στον πλανήτη μας με αποτέλεσμα να αντιμετώπισα, όπως και όλα τα παιδιά της χρονιάς εκείνης, αλλά και περισσότερο της επόμενης, δυσκολίες μέσα στην σχολή. Έναν μήνα αφότου αποφοίτησα έλαβα μέρος στο σεμινάριο του Χάρη, το οποίο ήταν το εναρκτήριο λάκτισμα για την διεκπεραίωση της συγκεκριμένης παράστασης, με αποτέλεσμα αυτό το συμβάν να είναι από τα τυχερότερα μέχρι στιγμής στη ζωή μου.
Πως είναι η συνεργασία σας με τον Χάρη Φραγκούλη. Η ιδιαίτερη ματιά του να εντοπίζει τις ρωγμές σε κάθε έργο σάς φόβισε; Διότι ως αποτέλεσμα διακρίνεται να έχει απαιτήσεις.
Πριν 4 χρόνια που έβαλε ένας συμφοιτητής και φίλος μου από τη δραματική σχολή να δούμε την ταινία ‘οι Αισθηματίες’ του Νίκου Τριανταφυλλίδη που πρωταγωνιστεί ο Χάρης, χωρίς να τον ξέρω σαν ηθοποιό είπα πως ρε φίλε αυτόν πρέπει να τον ψάξω για να μου μάθει να κάνω αυτό που κάνει αυτός. Τυχαία σε ένα πάρτι έμαθα πως κάνει σεμινάριο και αμέσως δήλωσα να το παρακολουθήσω. Από την πρώτη μέρα του σεμιναρίου κατάλαβα ότι ο Χάρης έχει μια ιδιαίτερη ματιά να εντοπίζει ρωγμές όχι μόνο στα έργα, αλλά στο Είναι του και σε ότι τον περιτριγυρίζει. Από τότε με παρασέρνει και εμένα με αυτό του το χάρισμα και έτσι με οτιδήποτε καταπιάνεται και με εμπεριέχει το ακολουθώ τυφλά ανεξαρτήτως φόβου, δυσκολίας και απαιτήσεων.
Είστε αισιόδοξος για το μέλλον;
Αν θέλουμε να προοδεύσουμε, πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον γιατί εκεί θα περάσουμε το υπόλοιπο της ζωής μας. Και αν δεν είμαστε να μην το λέμε.
Κλείνοντας, ποιο ρόλο θεωρείτε ρόλο ζωής;
Τον κάθε επόμενο.
Info: «Αντιγόνη», σε σκηνοθεσία Χάρη Φραγκούλη, κάθε Δευτέρα – Τρίτη 21:00, έως τις 28/12, στο Θησείον – Ένα θέατρο για τις τέχνες (Τουρναβίτου 7, Ψυρρή / 2103255444). Εισιτήρια στην ticketservices.gr.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
