Νικόλ Δημητρακοπούλου: «Ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας του Λονδίνου αποτυπώνεται και στην καλλιτεχνική δημιουργία»

Το περασμένο Σάββατο στο Λονδίνο πραγματοποιήθηκε η πρεμιέρα της παράστασης «Α Crack» σε σκηνοθεσία της Anna Furse. Η Ελληνίδα ηθοποιός Νικόλ Δημητρακοπούλου που πρωταγωνιστεί στη performance μίλησε στο tetragwno.gr για το νέο έργο, τη συνεργασία της με τη σκηνοθέτρια, καθώς και τις κυρίαρχες διαφορές ανάμεσα στις δύο χώρες.

Πώς γνωριστήκατε με την Anna Furse και πώς προέκυψε η συνεργασία στη συγκεκριμένη παράσταση;

Γνώρισα την Anna Furse όταν πήγα για να δώσω εξετάσεις στο Goldsmiths στο μεταπτυχιακό “Performance Making”  στο οποίο ήταν επικεφαλής. Από την πρώτη στιγμή που την συνάντησα κατάλαβα ότι είναι μια καλλιτέχνης με την οποία έχουμε μια κοινή αφετηρία, μια κοινή αισθητική. Από τότε από το 2010 ξεκίνησα να δουλεύω μαζί της στην ομάδα της Athletes of the Heart και πλέον θα μπορούσα να πω πως είναι ένας άνθρωπος που με έχει επηρεάσει πολύ στον τρόπο που προσεγγίζω την περφόρμανς. Η ίδια έχει συνεργαστεί με ξεχωριστούς καλλιτέχνες που θαύμαζα πάντοτε, όπως ο Peter Brook και με έφερε σε επαφή με διάφορες τεχνικές όπως ο χορός των Σούφι ανοίγοντάς μου έτσι νέα παράθυρα στην τέχνη του θεάτρου.

Ο τρόπος που δουλέψαμε είναι ιδιαίτερο στοιχείο της ίδιας της παράστασης. Ξεκίνησε μέσα στην πανδημία διαδικτυακά σε μια προσπάθεια να συναντηθούμε όταν η συνάντηση ήταν κάτι το απαγορευμένο. Πρωτόγνωρη συνθήκη μέσα από μια ιδιαίτερη αφορμή. Στη συνέχεια η έρευνά μας επιχορηγήθηκε από το Arts Council  και έτσι ξεκινήσαμε πρόβες και έρευνα διαδοχικά στο Λονδίνο την Ελλάδα και πίσω στο Λονδίνο όπου θα γίνει και η πρώτη μας performance.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η παράσταση εντάσσεται στο πλαίσιο της έρευνάς σας γύρω από τη θέση της γυναίκας;

Στην τελευταία μου συνεργασία με τον Θανάση Δόβρη στις «Μάγισσες | Μέρος 3ο : επιδόρπιο» η έρευνά μας κινήθηκε γύρω από την κακοποίηση των γυναικών και την αντιμετώπισή τους ως μέσο αναπαραγωγής από την εποχή του Ιπποκράτη. Στην performance “A crack” η έρευνα εστιάζει περισσότερο στην δεδομένη χρονική συνθήκη και τεστάρει την δυνατότητα μιας διαφορετικής λιγότερο εγωκεντρικής προσέγγισης. Σημαντικό στοιχείο της έρευνας αυτής είναι ότι είναι μέρος και της ίδιας της ιστορίας των ανθρώπων που δημιουργούμε. Για παράδειγμα η Anna Furse είναι μια γυναίκα που συμμετείχε στα φεμινιστικά κινήματα και μια από τις πρώτες καλλιτέχνιδες που έφεραν το contact improvisation στην Ελλάδα. Μια τεχνική χορού όπου μια γυναίκα μπορεί να σηκώσει ένα αντρικό σώμα με την ίδια ευκολία που ένας άντρας μπορεί να σηκώσει ένα γυναικείο.

Το θέμα της γυναίκας ήταν πάντα παρόν στην δουλειά της και μάλιστα έχει εκδώσει και ένα ιδιαίτερο βιβλίο “Performing Nerves” με τέσσερα δικά της θεατρικά έργα και μελέτες γύρω από την Υστερία. Στην performance μας αυτή είναι παρούσα και η διαπραγμάτευση με αυτή την γενιά η οποία δεν κατάφερε να εξαλείψει την έμφυλη βία παρά τους αγώνες που έκανε.  Η συζήτηση αυτή είναι μια δύσκολη συζήτηση και παρούσα στην δουλειά αυτή. 

Από την παράσταση «Α Crack» με τις Νικόλ Δημητρακοπούλου & Shona Morris / Φωτογραφία © Sheila Burnett

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ποια ζητήματα πραγματεύεται το έργο;

Η performance ονομάζεται A crack “25 tracks for the state we are in”. Αποτελείται από 25 σκηνές γύρω από ένα τραπέζι όπου 2 γυναίκες διαπραγματεύονται μια σειρά από ζητήματα. Από το τί είναι η μοναρχία μέχρι το ταξίδι που κάνει μια μπανάνα μέχρι να βρεθεί στη χώρα μας. Η περφόρμανς έχει την λογική των παλιών μουσικών άλμπουμ. Διαφορετικά μουσικά κομμάτια τοποθετημένα όμως με τέτοια σειρά που δημιουργούν έναν τελικό δίσκο. Δύο γυναίκες από διαφορετικές χώρες ξεκινούν να γνωρίζουν η μια την άλλη και να προχωρούν σε μια πιο ποιητική και σκοτεινή συζήτηση για τις αγωνίες τους.

Η παράσταση προέκυψε μέσα από μια διαδικασία κατευθυνόμενων αυτοσχεδιασμών γύρω από την ανάγκη να μιλήσουμε για το πως δύο γυναίκες άλλης γενιάς, από διαφορετικές χώρες και καταβολές βλέπουν τον κόσμο και το μέλλον. Την Ελλάδα και Ηνωμένο Βασίλειο σε μια χρονική συγκυρία όπου έχει μόλις προηγηθεί το Brexit, την πανδημία και την εμφανή ανάγκη για επικοινωνία και συνάντηση των ανθρώπων. Από μια κατάσταση εγκλεισμού προχωρούμε σε μια συνάντηση που όμως είναι και πάλι περιορισμένη γύρω από ένα τραπέζι.

Το Σάββατο ήταν η παγκόσμια πρεμιέρα στη Βρετανία. Θα περιοδεύσει;

Η παράσταση ξεκίνησε το Σάββατο στο Chats Palace στο Hackney ένα ιστορικό θέατρο που από το 1976 παράγει σημαντικό κοινωνικό έργο στην περιοχή. Στην συνέχεια είναι προγραμματισμένες μια σειρά από παραστάσεις στην Βρετανία και τέλος στην Ελλάδα.

Τι έχει αποκομίσει από τη συνεργασία σας με την Anna Furse;

Είναι μία καλλιτέχνης και ακαδημαϊκός η οποία έχει απίστευτες γνώσεις και εμπειρίες στον χώρο της performance τις οποίες έχω την χαρά να τις μοιράζεται απλόχερα μαζί μου. Κάτι επίσης που θα ξεχώριζα είναι ο τρόπος που ερευνά τόσο στην θεωρία όσο και στην θεατρική πράξη κάθε δουλειά της. Όλες είναι αποτέλεσμα μιας μακροχρόνιας διαδικασίας έρευνας.

Ποιες διαφορές εντοπίζετε στη θεατρική σκηνή των δύο χωρών;

Η θεατρική σκηνή της Αγγλίας στο είδος της performance που εγώ κινούμαι η αλήθεια είναι πως έχει εδώ και πολλά χρόνια ένα μεγάλο κοινό που την ακολουθεί σταθερά. Πλέον αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα. Αυτό που θα έλεγα πως με εντυπωσίασε από την πρώτη στιγμή που δούλεψα εδώ είναι ότι ο πολυπολιτισμικός χαρακτήρας του ίδιου του Λονδίνου αποτυπώνεται και στην καλλιτεχνική δημιουργία. Υπάρχουν παραστάσεις από καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο και έτσι το κοινό έχει άμεση και καθημερινή πρόσβαση στις περισσότερες κουλτούρες.

Τι μπορούν να προσφέρουν σε έναν καλλιτέχνη οι διεθνείς συνεργασίες;

Πιστεύω πολύ στην συνεργασία με καλλιτέχνες με κοινές αναφορές και τρόπο τοποθέτησης, όχι μόνο γύρω από την τέχνη αλλά και στην ίδια τη ζωή. Είμαι πολύ τυχερή που στις τελευταίες μου δουλειές έχω συναντηθεί με τέτοιους ανθρώπους. Επίσης η δυνατότητα συνεργασίας με καλλιτέχνες από άλλες χώρες και καταβολές είναι για μένα δομικό στοιχείο δημιουργίας γιατί αφετηρία είναι η κατάκτηση μιας κοινής γλώσσας έκφρασης, ενός νέου θεατρικού λεξιλογίου που καθιστά αυτόματα την διαδικασία λιγότερο ασφαλή και δημιουργεί μια πρωτόγνωρη πρόκληση.

Φωτογραφίες: Sheila Burnett

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.