Παναγιώτης Μπουγιούρης: Η τέχνη είναι διαχρονική, επειδή ο άνθρωπος δεν μαθαίνει!
Έχοντας περάσει από πολύ επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές αλλά και από το θεατρικό σανίδι, σε κάποια από τα πλέον κλασικά θεατρικά έργα, ο Παναγιώτης Μπουγιούρης συγκαταλέγεται στους πιο επιτυχημένους ηθοποιούς της γενιάς του. Παρακάτω συζητήσαμε για την συμμετοχή του στον «Δόκτωρ Γκλας», για τον ρόλο με τον οποίο δέθηκε πιο πολύ και για τα λάθη -και τα μαθήματα- των ανθρώπων και πώς συνδέονται με την τέχνη.
Η φετινή χρονιά είναι ιδιαίτερα γεμάτη, καθώς εμφανίζεστε τόσο στο θέατρο όσο και στην μικρή οθόνη. Γιατί αποφασίσατε να εμπλακείτε σε τόσα πολλά projects;
Oι προτάσεις διαδέχτηκαν η μια την άλλη και ήταν πράγματα που ήθελα πολύ να κάνω! Στην αρχή βέβαια έλεγα όχι, αλλά η επιμονή των συνεργατών μου και η καλή τους διάθεση να προσαρμοστούν στις προηγούμενες υποχρεώσεις μου, έκαναν όλα τα παραπάνω εφικτά!
Για αρχή, πρωταγωνιστείτε στο έργο «Δόκτωρ Γκλας». Ποιο θέμα πραγματεύεται η παράσταση;
Νομίζω ότι δεν υπάρχει θέμα που δεν θίγει το συγκεκριμένο έργο! Τη ζωή, το χρήμα, το σεξ, το θάνατο, τη θρησκεία, το γάμο, ποιος τα ορίζει όλα αυτά!
Ο χαρακτήρας του ρόλου σας αμφισβητεί τον όρκο του Ιπποκράτη για να προστατεύσει την νεαρή παντρεμένη γυναίκα που έχει ερωτευτεί. Ενώ γνωρίζει το αδιέξοδο. Γιατί το επιλέγει να το κάνει;
O Γκλας αμφισβητεί όλο το σύστημα ηθικής και αξιών που διέπουν τη ζωή μας αλλά κυρίως στηλιτεύει την υποκρισία που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας!
Ο Γιάλμαρ Σέντερμπεργκ στο έργο αυτό, όπως και ο Ίψεν στους «Βρυκόλακες» μας αναφέρουν τις σκοτεινές πλευρές των ανθρώπων της καθολικής εκκλησίας. Πιστεύετε οι συγγραφείς ήθελαν να σκιαγραφήσουν την ανθρώπινη πλευρά ή είναι μια τοποθέτηση απέναντι στο τότε καθεστώς;
Nομίζω στην ανθρώπινη κοινωνία γενικότερα και γι’ αυτό είναι κλασικοι μέχρι σήμερα! Το έργο πραγματεύεται ερωτήματα που δεν έχουν απαντηθεί ούτε σήμερα!
Σας βλέπουμε, επίσης, και στο “Σύνδρομο της άδειας φωλιάς”, όπου υποδύεστε παραπάνω από έναν χαρακτήρα. Τί σας κέντρισε σε αυτό το ρόλο και πόσο δύσκολο είναι να ενσαρκώσετε αυτή τη διάσχιση;
Ήταν ένα πολύ ευχάριστο θεατρικό παιχνίδι που ξεκίνησε από πέρσι και το οφείλω τόσο στην παρτενέρ μου Ηρώ Πεκτέση, όσο και στην σκηνοθέτη μου Ζαχαρούλα Χρονη!
Έχοντας βιώσει τις καλές μέρες της ελληνικής τηλεόρασης αλλά και την παρακμή της, πώς κρίνετε την αναβίωση της εγχώριας μυθοπλασίας που παρατηρείται το τελευταίο διάστημα; Πιστεύετε πως μπορούμε να αποκομίσουμε κάποιο “δίδαγμα” από την άνοδο και την πτώση;
Όχι κανένα! Όπως ποτέ δεν μαθαίνει ο άνθρωπος από τίποτα! Γι’ αυτό και η τέχνη είναι διαχρονική επειδή ο άνθρωπος δεν μαθαίνει! Όταν αρχίσει να μαθαίνει δεν θα χρειάζεται πλέον την τέχνη, θα είναι περιττή!
Η διατήρηση μίας ισορροπίας ανάμεσα στην επαγγελματική και την προσωπική ζωή είναι ίσως το σημαντικότερο στοιχείο της ευζωίας. Πώς καταφέρνετε να διαχειριστείτε τόσες πολλές επαγγελματικές υποχρεώσεις;
Οι καλλιτέχνες έχουμε το προνόμιο να ζούμε μέσα από τη δουλειά μας και να δουλεύουμε μέσα από τη ζωή μας!
Με ποιον από τους ρόλους που έχετε ερμηνεύσει θα λέγατε ότι είχατε δεθεί πιο πολύ;
Τον Αστρώφ από τον «θείο Βάνια» σε σκηνοθεσία του Γιώργου Μιχαηλιδη και ο Χλεστιακώφ, ο «Επιθεωρητής» του Γκόγκολ σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ!
Τα τηλεοπτικά reunions είναι πλέον τάση! Ποια είναι η άποψη σας; Οι παραγωγές στρέφονται στις δοκιμασμένες λύσεις για σίγουρη εμπορική επιτυχία ή απλά έχει χαθεί η όρεξη του κοινού για νέα πράγματα;
Δεν είναι ελληνική εφεύρεση ! Είναι κάτι που συμβαίνει στη μυθοπλασία ανέκαθεν και διεθνώς! Τα δε remakes ήταν όντως ελληνική εφεύρεση από τα χρόνια της αρχαίας τραγωδίας!
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Φέτος καταπιάστηκα και με την παραγωγή των θεατρικών έργων που παίζω και είναι κάτι που θα ήθελα να συνεχίσω! Σε συνδυασμό με τη σκηνοθεσία και διδασκαλία που ξεκίνησα πέρσι!
Info: «Δόκτωρ Γκλας» – Παραστάσεις από Παρασκευή 21 Φεβρουαρίου 2020 και κάθε Παρασκευή 21:00 & Σάββατο 20:15 στο Θέατρο Olvio!