Είναι από τις ηθοποιούς που μελετούν εις βάθος έναν ρόλο, είτε θεατρικά, είτε τηλεοπτικά. Έχει ταλέντο, ψυχή και πάνω απ’ όλα ενσυναίσθηση. Τρία βασικά χαρακτηριστικά ενός καλού ηθοποιού.
Η Βάνα Πεφάνη ανεβαίνει για δεύτερη σεζόν στην σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης και υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ένκε Φεζολλάρι, πρωταγωνιστεί στην πάντα επίκαιρη «Πόλη» της Λούλας Αναγνωστάκη. Απολαύστε την κουβέντα μας, λίγο πριν την πρεμιέρα!
«Η Πόλη» της Λούλας Αναγνωστάκη για 2η χρονιά επί σκηνής. Πού οφείλεται αυτή η επιτυχία της παράστασης και ποια τα συναισθήματά σας;
Ας ξεκαθαρίσουμε αρχικά, τι εννοούμε «επιτυχία» σε μια παράσταση. Σίγουρα δεν μιλάμε για εισπρακτική, γιατί το υπόγειο του Ιδρύματος Μ. Κακογιάννης περιέχει μόλις ογδόντα θέσεις και από άποψη και νοιάξιμο έχουμε πολύ φτηνό εισιτήριο. Μιλάμε λοιπόν για την επιτυχημένη συνεύρεση παράστασης και θεατών. Για ένα πραγματικά σπουδαίο κείμενο της Αναγνωστάκη. Για ουσιαστικές και πολύωρες πρόβες με τον σκηνοθέτη μας, ένα τελικό δέσιμο και μια αυτοδιάθεση στην σκηνή. Στόχος μας δεν ήταν η επιτυχία αλλά η σύνδεση μας με το κοινό. Αισθάνομαι ανυπόμονη να ξεκινήσουμε και να το ξαναζήσω.
Υποδύεστε τον ρόλο της «Ελισάβετ». Ποια κοινά σημεία της ηρωίδας αναγνωρίζετε και σε εσάς και σε ποια αποκλίνετε;
Η Ελισάβετ έχει ανάγκη την μνήμη για να υπάρξει. Χρειάζεται σημείο αναφοράς. Σ’ αυτό ταυτίζομαι απόλυτα. Και δεν μιλώ για την απελπισμένη αγκίστρωση στο παρελθόν αλλά για την μνήμη που οδηγεί σ ένα καλύτερο μέλλον. Είμαστε κομμάτι μιας αλυσίδας και όταν το συνειδητοποιήσουμε, συμβάλλουμε περισσότερο και πιο ουσιαστικά στη ζωή. Η Ελισάβετ είναι θύμα και θύτης μαζί. Νομίζω πως δεν θα έφτανα ποτέ στο σημείο να γίνω θύτης για να διαχειριστώ τα τραύματα μου. Σ αυτό το σημείο απέχω πολύ από την ηρωίδα μου.
Κατά πόσο η «Πόλη» της Αναγνωστάκη μεταφέρεται στο σήμερα και γιατί;
Η «Πόλη» γράφτηκε μετά τον εμφύλιο και διαπραγματεύεται το βαθύ τραύμα που άφησε στους ανθρώπους. Σήμερα πορευόμαστε μετά από έναν πολύμηνο εγκλεισμό, μετά από έναν κοντινό μας πόλεμο και μέσα στην καινούργια οικονομική κρίση. Είμαστε ξανά ανοίκειοι, στον κόσμο, στην πόλη, στο ίδιο μας το σπίτι. Αν κάποιος μου παρουσίαζε την ΠΟΛΗ ως καινούργιο έργο σήμερα, θα τον πίστευα.
Τι σας φοβίζει στην εποχή μας και πώς καταπολεμάτε αυτόν τον φόβο στην καθημερινότητα σας;
Με φοβίζει η αδιαφορία και με τρομάζει η απολυτότητα που έχει γίνει δεύτερη φύση μας. Προσπαθώ καθημερινά να μην αδιαφορώ, να ασχολούμαι με ό,τι συμβαίνει γύρω μου. Προσπαθώ, δεν τα καταφέρνω πάντα. Στην απολυτότητα παγώνω γιατί αντιλαμβάνομαι το μάταιο. Δεν μπορείς να αναμετρηθείς με κάποιον που δεν είναι διατεθειμένος να σε ακούσει. Δεν μπορείς να συζητήσεις με έναν άνθρωπο που κάνει το δικό του μονόλογο. Πώς να αλληλεπιδράσεις άλλωστε με συνομιλητή που δεν μπορεί να δει πέρα από το φανατισμό του, μειώνοντας και κοροϊδεύοντας ό,τι δεν πλησιάζει στις δικές του αντιλήψεις;
Θυμάστε ποια ήταν η πρώτη σας θεατρική εμφάνιση; Τι συναισθήματα έχετε γυρνώντας τον χρόνο πίσω;
Ήταν οι «Όρνιθες» στην Επίδαυρο στα μαύρα πουλιά, μαθήτρια πρώτου έτους στο Θέατρο Τέχνης. Πρωτογενής χαρά τότε, ευτυχία τώρα γιατί αναγνωρίζω την απίστευτη τύχη, που συνοδεύει αυτή τη πρώτη εμφάνιση.
Το θέατρο έχει λειτουργήσει ψυχοθεραπευτικά στην ζωή σας;
Εάν έχει συμβεί είναι εν αγνοία μου. Ποτέ μα ποτέ, δεν αντιμετώπισα την τέχνη μου σαν δεκανίκι για να ξεπεράσω καταστάσεις. Έχω κάνει ψυχοθεραπεία και καταλαβαίνω τη διαφορά. Αναγνωρίζω βέβαια ότι με βοήθησε κάποιες φορές να κατανοήσω συμπεριφορές-δικές μου και άλλων- αλλά δεν με θεράπευσε, ούτε λειτούργησε σαν υποστήριξη στα σημαντικά γεγονότα της ζωής μου.
Έχουν υπάρξει στιγμές που αναμετρηθήκατε με δυσκολίες στο επάγγελμα -πάσης φύσεως- και σκεφτήκατε να αποχωρήσετε από αυτό, ασχολούμενη με κάτι άλλο;
Αυτό είναι το αστείο πια στην θεατρική ζωή μου. Τη φράση «θα τα παρατήσω», την έχω πει θυμωμένα, απελπισμένα, κλαίγοντας, γελώντας, ψύχραιμα και σοβαρά, σαν απειλή, σαν υπόσχεση. Με χίλιους δυο τρόπους.
Ίσως γιατί θέλω πάντα να θυμάμαι, πως υπάρχει κι άλλη ζωή πέρα από το θέατρο, εξίσου σημαντική που με περιμένει να τη ζήσω. Ίσως μ’ αυτό τον τρόπο γειώνομαι και δεν πίστεψα ποτέ ότι η Τέχνη με έχει ανάγκη ή ότι είμαι αναντικατάστατη.
Η τηλεόραση κατά πόσο βοήθησε την καριέρα σας και πώς την βλέπετε στο σήμερα, σε σχέση με το παρελθόν;
Με βοήθησε και στην αναγνωρισιμότητα και στην εξέλιξη της υποκριτικής μου. Η τηλεόραση σαν μέσο έχει προχωρήσει, γίνονται σοβαρές δουλειές, δυστυχώς όμως έχει μείνει πίσω στο θέμα των αμοιβών, ειδικά των νέων ανθρώπων.
Ποια συμβουλή θα δίνατε σε έναν νέο ηθοποιό που ξεκινάει τώρα την πορεία του;
Να υπερασπιστεί και να παλέψει για τα όνειρά του μέχρι τελικής πτώσης. Να μην έχει απωθημένα αργότερα. Γίνομαι πολύ σκληρή με τους νέους όταν διακρίνω έλλειψη πίστης και ξεκάθαρου στόχου. Επιμονή, πίστη και όραμα. Όπως έχει πει ο Μπέκετ: «Πάντα προσπάθεια. Πάντα αποτυχία. Δεν πειράζει. Προσπάθησε ξανά. Απότυχε ξανά. Απότυχε καλύτερα».
Ποιοι υπήρξαν οι δικοί σας μέντορες στην καριέρα σας, που τους ευγνωμονείτε ως σήμερα;
Οι καθηγητές μου στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης με ειδική μνεία στον Γιάννη Ρήγα, Τζένη Καρέζη, Βασίλη Παπαβασιλείου, που ήταν οι πρώτοι που καθόρισαν πολλά απ’ αυτά που είμαι σήμερα και ακολουθούν αρκετοί ακόμα που συνέβαλλαν και με σημάδεψαν σ’ αυτά τα χρόνια.
Τηλεοπτικά θα απολαύσουμε κάπου την Βάνα Πεφάνη;
Βρίσκομαι σε συζητήσεις για μια σειρά που θα ξεκινήσει αρχές του ΄23.
Θεατρικά, κάποιο άλλο ανακοινώσιμο νέο;
Πρωταγωνιστώ στην «Πόλη», τον Νοέμβριο ανεβαίνω στην Θεσσαλονίκη με την παράσταση «Στου Μποχώρη» και ετοιμασία μιας καινούργιας σκηνοθεσίας, που επιχορηγήθηκε απ’ το Υπουργείο Πολιτισμού. Γεμάτος χειμώνας. Αλλά όπως προανέφερα, αυτή τη στιγμή προέχει η «Πόλη».
Η «Πόλη» της Λούλας Αναγνωστάκη κάνει πρεμιέρα στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στις 30 Σεπτεμβρίου. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Ένκε Φεζολλάρι. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Παρασκευή και Σάββατο 21:30 & Κυριακή 20:00. Παίζουν οι ηθοποιοί: Κίμων: Βασίλης Αφεντούλης Ελισάβετ: Βάνα Πεφάνη Φωτογράφος: Γιάννης Στεφόπουλος.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
