Review: Η εκρηκτική Γιώτα Νέγκα στα τραγούδια της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου

Δεν θα μπορούσε να μπει με καλύτερο τρόπο ο Ιούλιος, από αυτόν που διάλεξε η Γιώτα Νέγκα με την Λίνα Νικολακοπούλου. Οι δύο κυρίες της μουσικής συναντήθηκαν με μια άλλη σπουδαία κυρία του ελληνικού πενταγράμμου και για δύο ώρες μας παρέσυραν σε ένα ταξίδι που η αρχή του μας πήγε 60 χρόνια πίσω. Εκεί, ανταμώσαμε την στιχουργό Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου παρέα με τους φίλους της, τον Βασίλη Τσιτσάνη, τον Απόστολο Καλδάρα, τον Στέλιο Καζαντζίδη, τον Αντώνη Ρεπάνη, τον Μανώλη Χιώτη, τον Μπάμπη Μπακάλη και τον Μάνο Χατζιδάκη.

Την τελευταία φορά που άκουσα ζωντανά την Γιώτα Νέγκα ήταν πριν δυο χρόνια, περίπου, στο Θέατρο Βράχων. Η αλήθεια είναι πως δεν την είχα ακούσει ξανά σε μεγάλο, ανοιχτό χώρο και πραγματικά είχα εντυπωσιαστεί τόσο από την δύναμη της φωνή της όσο κι από την επαφή της με τον κόσμο. Πάμε τώρα στο σήμερα, στην 1η Ιουλίου, στο Βεάκειο Θέατρο Πειραιά και στην συναυλία/αφιέρωμα στην Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. Το πρόγραμμα είχε τίτλο «Γιώτα Νέγκα: Τραγουδώντας την Ευτυχία» και την καλλιτεχνική επιμέλεια έχει αναλάβει η Λίνα Νικολακοπούλου.

Η βραδιά ξεκίνησε με την Λίνα Νικολακοπούλου να διηγείται στιγμές από την ζωή της Ευτυχίας Παπαγιανοπούλου, στιγμές που σημάδεψαν μια από τις σημαντικότερες στιχουργούς του 20ου αιώνα. Στην πρώτη νότα του μπουζουκιού του Νίκου Κατσίκη ο κόσμος υποδέχτηκε την Γιώτα Νέγκα με ένα θερμό χειροκρότημα και αυτό συνεχίστηκε όλο το βράδυ. Στην εισαγωγή αναφέρθηκα στην πρώτη φορά που άκουσα την Γιώτα Νέγκα να τραγουδάει σε ανοιχτό χώρο, υπήρχε λόγος. Το εκπληκτικό με την συγκεκριμένη ερμηνεύτρια δεν είναι μόνο ότι είναι μια πολύ καλή λαϊκή τραγουδίστρια, αλλά το γεγονός πως οτιδήποτε ακουμπήσει το κάνει δικό της.

Έχει την ικανότητα, μόλις, ανοίξει το στόμα της και ακουστούν τα πρώτα λόγια να σε πάρει από το χέρι και σαν να είναι χρόνια φίλη σου να γλεντήστε μαζί. Όπως, ακριβώς γλέντησαν και σηκώθηκαν στις κερκίδες να χορέψουν όλοι όσοι βρέθηκαν, εχθές, στον λόφο της Καστέλας. Για λίγο, έστω για αυτό το λίγο, ξεχάσαμε την δύσκολη περίοδο που προηγήθηκε, αυτήν που πιθανόν να έρθει και χωρίς να παρακάμπτονται τα υγειονομικά πρωτόκολλα θυμηθήκαμε πάλι τις παρέες. Η ερμηνεύτρια παρέα με τους Χρήστο Θεοδώρου (πιάνο), Νίκο Κατσίκη (έγχορδα), Κώστα Νικολόπουλο (κιθάρες) Βασίλη Μιχαηλίδη και Ηλία Καρούμπαλη στον ήχο, καθώς και τον Φίλιππο Τρέπα στα φώτα ζωντάνεψαν τους πόνους, τα μεράκια και τις επιθυμίες μιας ολόκληρης εποχής μέσα από τα λόγια μιας γυναίκας που έζησε με τον δικό της τρόπο. Με αυτό το πάθος η Γιώτα Νέγκα τραγούδησε τα «Περασμένες μου αγάπες», «Όνειρο απατηλό», «Είμαι αϊτός χωρίς φτερά», «Ηλιοβασιλέματα», «Κι αν πάθεις και καμιά ζημιά», ενώ όταν ερμήνευσε το «Αντιλαλούνε τα βουνά» σείστηκε το θέατρο.

Κάτι ακόμα που εντυπωσιάζει στις εμφανίσεις της Νέγκα είναι ότι κάθε στιγμή επιδιώκει να βρίσκεται με το κοινό. Χορεύει, κινείται, παίζει και στο τέλος καταλήγει, αφού, έχει γεμίσει μόνη της όλη την σκηνή να αγκαλιάζεται με τον κόσμο. Η βραδιά ολοκληρώθηκε με  την Λίνα Νικολακοπούλου να τραγουδάει φανερά συγκινημένη το «Τι έχει και κλαίει το παιδί» σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου και στίχους, φυσικά, Ευτυχίας Παπαγιανόπουλου, λέγοντας «μακάρι, να πάρω τα χρόνια της και την αγάπη που της είχε ο κόσμος».

Μια πολύ όμορφη βραδιά και μακάρι να φιλοξενηθεί και τον χειμώνα σε κάποια μουσική σκηνή!

Φωτογραφίες: Χριστίνα Αλόση