O Τζίμης Πανούσης γεννήθηκε στις 12 Φεβρουαρίου του 1954 στην Αθήνα, από Μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς, και μεγάλωσε στο Χολαργό. Από την εφηβεία του, ως αυτοδίδακτος μουσικός, σχηματίζει την μπάντα «Χαρούμενη Κουδουνίστρα», ενώ αργότερα θα βρεθεί στο σχήμα «Μουσικές Ταξιαρχίες» με τους Σπύρο Πάζιο (κιθάρα, synthesizer, έγχορδα), Γιάννη Δρόλαπα (ηλεκτρική κιθάρα), Βαγγέλη Βέκιο (τύμπανα), Van Svarnas (σαξόφωνο) και Δημήτρη Δασκαλοθανάση (μπάσο).
Τη δεκαετία του ’80 θα ξεκινήσει τα πρώτα του live με το συγκρότημα κυκλοφορώντας τους πρώτους του δίσκους «Μουσικές Ταξιαρχίες», «Disco Tsoutsouni» (ανεξάρτητη παραγωγή), «Αν η Γιαγιά μου είχε Ρουλεμαν» (1984) και «Hard Core» (ζωντανή ηχογράφηση, 1985).
Το 1986 αποχωρεί από το σχήμα και κυκλοφορεί τα άλμπουμ «Κάγκελα Παντού» (1986), «Χημεία και Τέρατα» (1987), «Δουλειές του Κεφαλιού / The Greatest Kitsch Live!» (1990), «Ο Ρομπέν των Χαζών» (ζωντανή ηχογράφηση, 1992) και «Vivere Pericolosamente» (1993).
Παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων («Η Ζάλη των Τάξεων (Γνώσεις, 1989)» «Πικρέ, Μικρέ Μου Αράπη« (Opera, 1990), «Το Κυνήγι της Γκόμενας (Opera, 1992)», «Υγιεινή Διαστροφή (Opera)», «Μικροαστική Καταστροφή» (Opera, 2005) και «Πούστευε και Μη Ερεύνα» (Opera, 2005) και το πολύτομο έργο «Ο Στάλιν σκέφτεται για σένα στο Κρεμλίνο»), κάνει εκπομπές ραδιόφωνο (Top FM, Κανάλι 15, Ωχ FM, Flash 9.65, 88 μισό Θεσσαλονίκης, ΣΚΑΪ 100.3FM, City FM 99.5), εμφανίζεται στην τηλεόραση και ελάχιστα στον κινηματογράφο.
Ο Τζίμης Πανούσης από τα πρώτα κιόλας χρόνια της καριέρας του εκφράστηκε με πολιτική και κοινωνική χροιά τόσο μέσα από τους στίχους του, όσο και τις ραδιοφωνικές εκπομπές και τις εκατοντάδες συναυλίες του. Η μοναδική καυστική του σάτιρα τον έφερε αντιμέτωπο με δικαστικές διαμάχες, όπως με την χρόνια κόντρα του με τον τραγουδιστή Γιώργο Νταλάρα, την οποία είχε “χάσει”, αλλά και την Εκκλησία με το τολμηρό εξώφυλλο στο περιοδικό ΚΛΙΚ (1999), όπου εμφανιζόταν να δαγκώνει ένα μήλο ως αρχιεπίσκοπος κρατώντας την κιθάρα του.
Ο πληθωρικός χαρακτήρας του, η ανανεωμένη ματιά στο κοινωνικό γίγνεσθαι και η εύστοχη κρίση του συγκέντρωνε πλήθη φανατικών ακόλουθων, αλλά και εχθρών – ακόμη και σήμερα, αναφερόμενοι στην ρηξικέλευθη προσωπικότητα του. Ένα μη πολιτικό πρόσωπο το οποίο έκανε πολιτική μέσα από την τέχνη του. Ο Τζίμης Πανούσης πέθανε στις 13 Ιανουαρίου 2018 από ανακοπή καρδιάς.
Συγκεντρώσαμε μερικά σχόλια – αποφθέγματα:
- «Αν σας πεί κάποιος ότι ανήκει στην αριστερά ρωτήστε τον :’Αριστερά Μπαίνοντας ή αριστερά βγαίνοντας’;»
- «Στη νέα τάξη πραγμάτων μην ξεχνάτε ότι τα πράγματα είμαστε εμείς»
- «Ο Κώστας είναι ο πρώτος και ο σημαντικότερος οικολόγος που εμφανίστηκε παγκόσμια. Είναι εκείνος που το 1961 για πρώτη φορά έδωσε δικαίωμα ψήφου στα δέντρα. Δεν το έχει κάνει κανένας άλλος, ούτε πράσινοι και αηδίες, ο Κώστας είναι ο πρώτος»
- «Το βασικό προσόν ενός εν δυνάμει πλουσίου είναι η πεποίθηση ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να πάει φυλακή. Αν δεν είσαι έντιμος να φυλακωθείς για να βοηθήσεις τον καπιταλισμό να κρατήσει κάποια προσχήματα ευνομίας, θα μείνεις φτωχός και άσημος.»
- «Και μην παίρνετε ναρκωτικά, δεν φτάνουν για όλους.»
- «Η τέλεια πρωταπριλιάτικη φάρσα είναι να μην κάνεις καμία φάρσα την Πρωταπριλιά. Δηλαδή η πετυχημένη φάρσα πρέπει να έχει το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού, να είναι ξαφνική.»
- «Η ουσία είναι ότι το όπιο του λαού δεν μπορεί να μοιράζεται τζάμπα.»
- «Αργά αλλά σταθερά μεταμορφωνόμαστε σε Χαρδαβέλλες! Ασπρίζουνε τα μαλλιά μας και ο κώλος μας ανεβαίνει στο πρόσωπο!»
- «Εγώ πίστευα ότι είναι REFRESH η ζωή, επειδή βλέπω πολύ τηλεόραση, έβλεπα και βλέπω. Τελικά όμως, σύμφωνα με τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις δεν είναι REFRESH η ζωή, είναι ντομάτα, άλλος την τρώει τη μάπα και άλλος την τρώει σαλάτα»
- «Πούστευε και Μη Ερεύνα»
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
