Κριτική: «Ο θεός της σφαγής» σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου στο Θέατρο Αθηνά
Ο «Θεός της σφαγής» είναι μια μαύρη κωμωδία, ένα εξαιρετικό και πολυβραβευμένο έργο της Γιασμίνας Ρεζά, που έχει παιχτεί παγκοσμίως με μεγάλη επιτυχία.
Κατά την διάρκεια ενός παιδικού διαπληκτισμού, ένας εντεκάχρονος, «οπλισμένος» ή ίσως «εξοπλισμένος» με ένα ραβδί, χτυπάει έναν άλλον εντεκάχρονο, με αποτέλεσμα να τον τραυματίσει ελαφριά. Οι τέσσερεις γονείς των παιδιών βρίσκονται, για να αντιμετωπίσουν πολιτισμένα το πρόβλημα και να λύσουν την παρεξήγηση. Δυστυχώς όμως όσο περνάει η ώρα, χάνεται ο έλεγχος και οι «πολιτισμένοι» γονείς εκτροχιάζονται.
Η αρχικά ευγενική συζήτηση σύντομα μετατρέπεται σε προφορικό πόλεμο με αποτέλεσμα και οι τέσσερεις γονείς να αποκαλύψουν τον πραγματικό τους εαυτό. Οι ήρωές μας χάνουν την ψυχραιμία τους και τον «πολιτισμό» τους, γελοιοποιούνται, γίνονται έρμαια των ορμών τους και των ταπεινών ενστίκτων τους και η κατάσταση ξεφεύγει και από κωμικοτραγική, φτάνει στα όρια της φάρσας. Με δυο λόγια οι άνθρωποι κατακτούνται από τον Θεό της Σφαγής. «Τον μόνο θεό που κυβερνάει χωρίς να μοιράζεται την εξουσία του, από την αρχή του κόσμου», όπως λέει και η Γιασμίνα Ρεζά.
Την ευρηματική σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Κώστας Φιλίππογλου, ο οποίος τοποθετεί με πολύ έξυπνο τρόπο τον χρόνο, το χώρο και τους χαρακτήρες επί σκηνής για να δώσει ένα σαφές νόημα στο φιλοθεάμον κοινό. Τα όρια στην μαύρη κωμωδία είναι πολύ εύκολο να ξεπεραστούν και η φάρσα να γίνει γελοιότητα. Εδώ, ευτυχώς δεν διατρέχεται κάποιος τέτοιος κίνδυνος. Υπάρχει ισορροπία του χιούμορ, και ενδελεχή σκιαγράφηση των χαρακτήρων. Τους γονείς των δύο παιδιών που ενεπλάκησαν στον διαπληκτισμό, ενσαρκώνουν με απίστευτα μεγάλη επιτυχία η Μυρτώ Αλικάκη, Ευσταθία Τσαπαρέλη, ο Κωνσταντίνος Κάπας και ο Δημήτρης Αλεξανδρής. Και οι τέσσερις έχουν απόλυτη χημεία επί σκηνής, κρατούν τις ισορροπίες στα κωμικά στοιχεία που έχει το έργο και με ελάχιστη υπερβολή (που σε κάποιες στιγμές χρειαζόταν κιόλας) γίνονται ένας από εμάς. Τέσσερις άνθρωποι τόσο ίδιοι, αλλά και τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους. Που νόμιζαν ξέρουν ο ένας τον άλλον, αλλά τελικά δεν γνωρίζουν ούτε τον ίδιο τους τον εαυτό.
Το εύστοχο σκηνικό που έστησε ο Αντώνης Χαλκιάς «φιλοξενεί» όλα τα πάθη και τα λάθη των ηρώων. Το κείμενο και το έργο αυτό εν γένει, μας αποδεικνύει πόσο δύσκολες είναι τελικά οι ανθρώπινες σχέσεις και πόσο «δουλειά» χρειάζεται να κάνουμε με τον εσώτερο εαυτό μας.
Info: «Ο θεός της σφαγής» σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου, κάθε Πέμπτη 20.00, Παρασκευή 21.15, Σάββατο 21.15, Κυριακή 20.30 στο Θέατρο Αθηνά. Εισιτήρια εδώ.