Χ στο Τετράγωνο: Πασχάλης Ρετζέπης

“Χ στο Τετράγωνο”: Πασχάλης Ρετζέπης  

[Απ’ όταν βρέθηκα στο “Τετράγωνο”, άρχισα να τα σκέφτομαι όλα στο τετράγωνο. Κι όταν μου ζήτησαν “ερωτηματολόγιο”, δεν μπόρεσα να ξεφύγω από τούτο τον μικρό ψυχαναγκασμό: παίρνω λοιπόν τους τρεις σωματοφύλακες που ‘χω μες στο κεφάλι μου κάθε π’ ακούω “τέχνη”, και τους υψώνω στο τετράγωνο. Μόνο που αυτοί είναι – ω του θαύματος! – τέσσερις (η μουσική, ο σινεμάς, το θέατρο, κι απ’ όλους πάνω ο Ντ’ Αρτανιάν της λογοτεχνίας), κι άρα ιδού: τέσσερις-τέσσερις-δεκάξι ξεγυρισμένες ερωτήσεις, κι όποιος έχει χρόνο για χάσιμο ας κοπιάσει ν’ απαντήσει.]

Πέρασαν, που λες, μουσικοί, πέρασαν ηθοποιοί, ένας συγγραφέας δεν πέρασε. Ε, κι επειδής ακόμα δεν έχω σοβαρευτεί αρκετά, κι έχω το θράσος μ’ ενάμισι βιβλίο και κάτι να δηλώνω ακόμα “συγγραφέας”, όταν μου είπανε για τον Πασχάλη, λέω ναι. Επιτέλους. Κάποιος που καταπιάνεται να γεμίσει σελίδες με ιστορίες. Κάποιος απ’ το “σινάφι”, ρε παιδάκι μου. Προτού να τον ρωτήσω για τη Σαμπίν και το Βιολί της λοιπόν, τονε καθίζω κάτω να γνωριστούμε. Που πάει να πει: “Φίλε Πασχάλη, κυρ Ρετζέπη μου, για πες…”  

1. Ποιος ήρωας του σινεμά είναι το απωθημένο ραντεβού σου;

Η Έριν Μπρόκοβιτς.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

2. Ποιος συγγραφέας θα ‘θελες να γράψει το διάλογο σ’ αυτό το ραντεβού;

Η Μάρω Δούκα. Διάβασα πρόσφατα την Πλωτή Πόλη και ξέρει να δημιουργεί απίστευτη ατμόσφαιρα μέσα απ’ το κείμενο της, στις σκηνές που οι ήρωες είναι μόνο δύο.

3. Ποιον καλλιτέχνη γουστάρεις πολύ, κι ας μη σ’ αρέσει καθόλου το έργο του;

Μου αρέσει πολύ η αύρα και όσα διαβάζω για την ζωή του Θανάση Βέγγου, το έχω πολύ ψηλά σαν άνθρωπο και σαν καλλιτέχνη, αλλά δεν μπορώ να δω καθόλου τις ταινίες του, ειδικά όσες ήταν αποκλειστικά αυτός πρωταγωνιστής. Oι οποίες, παρεμπιπτόντως, είναι και οι αγαπημένες του μπαμπά μου. Ωστόσο, σε εκείνες που δεν ήταν ο μόνος πρωταγωνιστής, (βλέπε Θα σε κάνω βασίλισσα) είναι υπέροχος. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

4. Ποιον καλλιτέχνη δεν γουστάρεις καθόλου, αλλ’ αγαπάς το έργο του;

Μου αρέσουν πολύ τα τραγούδια που γράφει ο Γιώργος Θεοφάνους, αλλά αυτός είναι πολύ περίεργος και κάθε φορά που τον ακούω να μιλά, εκνευρίζομαι.

5. Ποιο κινούμενο σχέδιο σου ‘μαθε όσα χρειάζεσαι για την ενήλικη ζωή;

Μου άρεσαν πολύ τα Πόκεμον και τώρα συνειδητοποιώ ότι έδειχναν την προσπάθεια του ήρωα να κυνηγήσει το όνειρο του, να γίνει καλύτερος και να μάθει όχι μόνο να νικά αλλά και να χάνει. 

6. Ποιος σκηνοθέτης θα ‘θελες να σκηνοθετεί τις μέρες σου;

Ο Μπενίνι. Μεσογειακή νοσταλγία.

7. Κρασί και κουβέντα με τον Αριστοφάνη και το Σέξπηρ, ή με το Ντάριο Φο και τον Ευριπίδη;

Νομίζω στην φάση που είμαι θα μπορούσα να κάνω καλή κουβέντα που να γουστάρω πολύ είναι με Ντάριο Φο και Ευριπίδη. Οι άλλοι δύο θα ήταν καλοί σε μια πιο ανέμελη στιγμή της ζωής μου. Αν σκεφτείς και το κρασί, ο Αριστοφάνης θα ξέφευγε!

8. Αν μπορούσες να εξαφανίσεις για πάντα ένα απ’ τα δύο: το δήθεν ή το “φτηνιάρικο”;

Το δήθεν. Γιατί παρουσιάζει κάτι που δεν είναι, ενώ το φτηνιάρικο ξέρεις τι είναι και απλά δε σου αρέσει. Και ό,τι δε σου αρέσει, μπορείς να το αλλάξεις.

9. Ελλάδα με μπουζούκι ή Ελλάδα με κλαρίνο;

Κλαρίνο. Αρκετά με το υπερπροβεβλημένο μπουζούκι.

10. Ποπ κουλτούρα ή “βαριά” κουλτούρα;

Ποπ ασυζητί. Μεγαλώσαμε στα 90s εξάλλου. Ασυζητητί εξάλλου.

11. Μυθιστορήματα γραμμένα από φιλόσοφους, ή δοκίμια γραμμένα από λογοτέχνες;

Από λογοτέχνες. Αν μη τι άλλο να καταλάβω αυτό που θα διαβάσω.

12. Ένα τραγούδι για να γνωριστείς κι ένα ποτό για να χωρίσεις;

Αν Δεν Κοιτάζω Εσένα, Χατζηγιάννης. Ένα ροζέ κρασί για να μου φτιάξει την διάθεση.

13. Ένα ποτό για να γνωριστείς κι ένα τραγούδι για να χωρίσεις;

Ένα κόκκινο κρασί για να με ζεστάνει και Μίσησέ με, Ευριδίκη.

14. Αν έπρεπε να σώσεις ένα απ’ τα δύο: τους στίχους ή τη μουσική;

Εν αρχή ο λόγος. Άρα στίχους. Αλλά μόνο και μόνο γιατί με βάζεις να διαλέξω κάτι από τα δύο.

15. Έναν κόσμο με φιλελεύθερους τραπεζίτες κι αναρχικούς καλλιτέχνες, ή με φιλελεύθερους καλλιτέχνες κι αναρχικούς τραπεζίτες;

Φιλελεύθερο τραπεζίτη-Αναρχικό καλλιτέχνη. Απλά και μόνο γιατί νομίζω ότι ο καλλιτέχνης και στην αναρχική του μορφή είναι λιγότερο επικίνδυνος από τον αναρχικό τραπεζίτη.

16. Τελικά τι τη χρειαζόμαστε την τέχνη;

Για να μας λειαίνει τα άσχημα συναισθήματα. Να διώχνει την αρνητική ενέργεια. Να μας ταξιδεύει εκεί που δεν μπορούμε να πάμε.

ΥΓ. Το Χ στο Τετράγωνο θα περνάει απ’ την ανάκρισή του διαφορετικό σεσημασμένο καλλιτέχνη κάθε βδομάδα. Το νου σας…


Ακολουθήστε μας στο facebook Tetragwno.gr και στο Google News για να είστε ενημερωμένοι για τον πολιτισμό, τον κόσμο και την επικαιρότητα.