Κριτική / Joker

Σκηνοθεσία: Τοντ Φίλιπς Σενάριο: Τοντ Φίλιπς, Σκοτ Σίλβερ Ηθοποιοί: Χοακίν Φοίνιξ, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Φράνσις Κονρόι, Ζάζι Μπιτζ Φωτογραφία: Λόρενς Σχερ Διάρκεια: 122 λεπτά Χώρα: ΗΠΑ, Γλώσσα: Αγγλικά Καταλληλότητα: 18+

Βαθμολογία: 4/5

Η ταινία βραβεύτηκε με τον Χρυσό Λέοντα στο 76ο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας.

«Όταν ήμουν μικρός έλεγα πως θέλω να γίνω κωμικός και όλοι γελούσαν μαζί μου. Τώρα που μεγάλωσα και έγινα, δε γελάει κανείς… »

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Άρθρουρ/Τζόκερ, εργάζεται ως κλόουν. Δουλειά του είναι να κάνει τους άλλους να γελούν. Γράφει αστεία σκετσάκια, φροντίζει την άρρωστη μητέρα του και γελάει συνέχεια. Δεν έχει γνωρίσει τον πατέρα του και αναζητά μονίμως μια αντίστοιχη φιγούρα. Είναι ψυχωτικός και δυσκολεύεται να ενταχθεί.

Συχνά γίνεται αντικείμενο χλευασμού και ξυλοδαρμών. Έρχεται αντιμέτωπος με ένα σύστημα που σταδιακά τον οδηγεί στον όλεθρο.

Πάντα μόνος ανάμεσα στο πλήθος, ο Άρθουρ Φλεκ (Χοακίν Φοίνιξ) αναζητά να συνδεθεί. Καθώς περιφέρεται στην εχθρική Γκόθαμ, ο Άρθουρ φοράει δύο μάσκες. Τη μία τη βάφει ο ίδιος στο πρόσωπο του κάθε πρωί που δουλεύει ως κλόουν. Τη δεύτερη δεν μπορεί να τη βγάλει ποτέ. Είναι η μεταμφίεση που κρύβει τη μάταιη προσπάθεια του να γίνει μέρος του κόσμου.

Αλλά, κάθε φορά που τον περιγελούν, αυτός ο κοινωνικά απόβλητος άντρας εκτροχιάζεται ακόμα περισσότερο… 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Προτού σχολιάσουμε την ταινία καλό θα ήταν να πούμε πως όσοι περιμένουν να δουν έναν ακόμη χαρακτήρα της DC Comics, μάλλον δεν έχουν ιδέα τι τους περιμένει.

Επίσης, δεν έχει καμιά σχέση με τον Batman. Υπάρχουν φυσικά κάποια σκόρπια κομμάτια για να προκύψει γέφυρα καταστάσεων, με το αρχικό concept -για δραματική οικονομία, κυρίως- αλλά μέχρι εκεί.

Η ταινία «Joker» είναι ένα loneliest movie character και φυσικά, ρόλος ζωής για τον Χοακίν Φοίνιξ.

Τον σκηνοθέτη Τοντ Φίλιπς, τον γνωρίσαμε κυρίως από κωμωδίες (Hangover, Road Trip) όμως έχει ιδιαίτερη αδυναμία και στην punk μουσική. Είχε εξάλλου γυρίσει και ένα μίνι ντοκιμαντέρ για τον Αμερικανό τραγουδιστή GG Allin.

Αν ήταν μουσική, η ταινία θα ήταν punk rock.

Αυτό που κάνει ο Φιλιπς σε αυτήν την εκδοχή του Joker είναι να μας δείχνει βήμα-βήμα την διαδικασία γέννησης ενός αντι-ήρωα, που μέσα από τις πολύ δύσκολες καταστάσεις που ζει, παραδίδεται σε αυτό που οι άλλοι φοβούνται για εκείνον.

Ο ήρωας είναι απόβλητος, παρίας, ένας unpolitical correct. Γελοίος ως κλόουν, καταθλιπτικός ως Άρθουρ. Μια αχρηστία υλικού που δεν αφορά κανέναν. Σε συνδυασμό με τον ψυχωτικό του χαρακτήρα και την εγκατάλειψη, αποφασίζει να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και τότε αρχίζει το… απόλυτο χάος.

Όχι γιατί δεν έχει τίποτα να χάσει (και αυτή είναι η διαφορά του με τον Τζόκερ του Νόλαν) αλλά γιατί λειτουργεί ως Νέμεσις σε ένα σύστημα που ευθύνεται για τον εκφυλισμό του.

Ο Χοακίν Φοίνιξ, σε ένα ρόλο που θα τον πάει κατευθείαν στα Όσκαρ, με μια συγκλονιστική ερμηνεία, μας ξανά συστήνει τον πιο τρυφερό, θλιμμένο κακό που υπάρχει. Μια persona που «απειλεί» την ευδαιμονία της αστικής τάξης, όχι από επιλογή, αλλά ως αποτέλεσμα της δικής της ασύδοτης αλαζονείας.

Φυσικά και ο σκηνοθέτης είχε ένα πολιτικό-ταξικό φιλμ στο μυαλό του. Κι αν στον filmτου Νόλαν είδαμε έναν ενήλικο Joker, εδώ βλέπουμε ένα σύμβολο και όπως όλα τα σύμβολά διχάζει. Θυμηθείτε το αυτό.

Ο Χοακίν Φοίνιξ έχασε 20 κιλά για το ρόλο, μελέτησε πολύ και δικαίως μιλάμε για το απόλυτο φαβορί.

Ο ρόλος του ταιριάζει γάντι. Οι ερμηνεία του είναι επική. Η βλεμματική επαφή που διατηρεί με την κάμερα είναι υπέροχα συγχρονισμένη και σου δίνει την υποψία της αυτοσχέδιας ερμηνείας. 

Το γεγονός πως ο Άρθουρ/Τζόκερ έχει ιστορικό ψυχιατρικών διαταραχών αποτελεί ένα περιττό στερεότυπο. Φυσικά, αποτελεί εμπορική χειραγώγηση εκ μέρους της παραγωγής, αλλά πια είναι αρκετά παρωχημένο.

Σε αυτήν την εκδοχή ο Τζόκερ έχει ονοματεπώνυμο. Έχει δουλειά, φλερτάρει μπερδεύοντας την αλήθεια με το ψέμα, έχει όνειρα, φιλοδοξίες και πάρα πολύ εγκατάλειψη.

Οι αναγνώσεις της ταινίας είναι πολλές. Από το ένοχο μιντιακό σύστημα και την αποχαύνωση, μέχρι το κοινωνικό στίγμα.

Ο Χρυσός Φοίνικας που απέσπασε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας εκτός από τίμιο είναι και συμβολικό. Κάθε δράση κρύβει αντίδραση και πολλές φορές όχι αυτή που περιμένουμε.

Αυτό, το διάβασε καλά ο Τοντ Φίλιπς και κέρδισε το στοίχημα της καριέρας του, φτιάχνοντας μια ταινία που θα συζητηθεί πολύ.

Tips

Αρχικά για τον ρόλο είχε προταθεί ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, ο οποίος όμως αρνήθηκε.

Ο προϋπολογισμός της ταινίας άγγιξε τα 55 εκατομμύρια δολάρια.

Στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας ο Χοακίν Φοίνιξ χειροκροτήθηκε για οχτώ ολόκληρα λεπτά, κατά την διαδικασία της βράβευσης του.

Η ταινία θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες στις 3 Οκτωβρίου από την TANWEER.