Κριτική / Νουρέγιεφ: Το λευκό κοράκι (The white crow)

Σκηνοθεσία: Ρέιφ Φάινς Σενάριο: Ντέιβιντ Χέρ, Τζούλι Καβάνο Πρωταγωνιστούν: Ολέγκ Ιβένκο, Ρέιφ Φάινς, Αντέλ Εξαρχόπουλος, Αλεξέι Μοροζοβ, Ραφαέλ Περονάζ, Σεργκέι Πολούνιν Μουσική: Λαν Εσχέρεν Παραγωγή: BBC Film Διάρκεια: 127′
Βαθμολογία: 3,5/5

Συμμετοχή των Anastasia Meskova (Bolshoi Ballet) και Anna Personnaz (Hamburg Ballet). Προώθησή: Gabrielle Tana (The Duchess Dancer Ballet).

Η ταινία, The White Crow, επικεντρώνεται στη ζωή του επιβλητικού και διάσημου χορευτή Ρούντολφ Νουρέγιεφ, που σημξάδεψε τον παγκόσμιο χάρτη, της Λυρικής σκηνής, όσο κανένας άλλος. Μια βιογραφία που ξεκινά από την παιδική ηλικία και την σχέση του με τους γονείς του, την εκπαίδευση και στήριξή του από την Ρωσική Κυβέρνηση, την μετάβαση του στο Παρίσι, που του άλλαξε τη ζωή, μέχρι και την αυτομόληση του στη Γαλλία.

Μεγάλωσε φτωχός, σε μια μικρή επαρχία, τον “σπούδασε” το κράτος, αλλά στην πορεία ανέπτυξε την δική του προσωπικότητα. Η τεράστια επιθυμία του να αναγνωρισθεί και να εκτιμηθεί και όχι απλά να τοποθετηθεί σε μια ομάδα χορού, αναδεικνύει τις αποφάσεις του, όταν έρχεται σε επαφή με τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής, στο Παρίσι του 1961.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από την γέννηση του μέσα σε ένα τρένο, που διασχίζει όλη την Σιβηρία, τα πρώτα μαθήματα χορού, την ανάδειξη του σε κεντρικό χορευτή στο θίασο των μπαλέτων Kivov, την ρήξη του με το καθεστώς της Ρωσίας, όταν εν μέσω Ψυχρού πολέμου, εκείνος προτίμησε τη Δύση. Γεγονός που σήμανε συναγερμό στην KGB, στην προσπάθεια της να αποτρέψει το γεγονός.

Η τρίτη σκηνοθετική προσπάθεια του Ρέιφ Φάινς, μετά τον Κοριολανό και την Αόρατη Γυναίκα. Η ταινία βασίζεται στη νουβέλα της Τζούλι Καβάνο Rudolf Nureyev: The life. Μια πολύ προσεγμένη παραγωγή, με τον εξαιρετικό θεατρικό συγγραφέα Ντέιβιντ Χέρ, να υπογραφεί το σενάριο, γνωστό από τις βραβευμένες ταινίες “The Reader” και “,The Hours”.

Είναι η δεύτερη φορά που δίνεται σε ταινία άδεια, μετά την ταινία Ρώσικη Κιβωτό, του Αλεξάντερ Σοκούροφ, να μπει κινηματογραφικό συνεργείο στο Ερμιτάζ, εξασφαλίζοντας ο σκηνοθέτης εξαιρετικά πλάνα.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο χορευτής Όλεγκ Ιβένκο, στην πρώτη του εμφάνιση στην μεγάλη οθόνη, στέκεται αξιοπρεπέστατα όσο αφορά το υποκριτικό κομμάτι, γιατί το χορευτικό ταλέντο του είναι ήδη αναγνωρισμένο. Ίσως να ήθελε λίγο περισσότερο πάθος στην απόδοση του ρόλου, όμως ήταν τόσο έντονη η προσωπικότητα του χορευτή, που ακόμα και όταν ο πρωταγωνιστής γινόταν αλαζόνας και αγενής, ακολουθώντας τις σκηνοθετικές οδηγίες, δεν σε ενοχλούσε. Η Αντέλ Εξαρχόπουλος, στο ρόλο της Clara Saint, που τον βοηθάει να ζητήσει άσυλο, είναι πάρα πολύ καλή και εύστοχη επιλογή. Όμορφη, σταθερή και αρκετά διεισδυτική, αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις. Ο Ρέιφ Φάινς, εκτός από σκηνοθέτης, παίζει τον ρόλο του μέντορα του Ρούντολφ Νουρέγιεφ, τον Αλεξάντερ Ιβάνοβιτς Πούσκιν.

Διακριτική αναφορά γίνεται και στην προσωπική ζωή του μεγάλου χορευτή, δείχνοντας τους πειραματισμούς του, που τον ήθελαν να έλκεται από γυναίκες και από άντρες.

Στην ταινία γίνεται ένα συνεχές flashbacks συναισθημάτων, ανάμεσα στο τώρα και στην παιδική ηλικία του Νουρέγιεφ, πάντα σε ασπρόμαυρο τόνο.

Μια όμορφη ταινία, ακριβή παραγωγή, πολιτισμικά ιδιαίτερη, αφού συγκεντρώνει πολλά ετερόκλητα στοιχεία. Αυτό φαίνεται και από την επιλογή κουστουμιών, που υπογράφει η βραβευμένη Raphael Personnaz (Amelie, Jackie), που είναι μια παλέτα από Βρετανία, Γαλλία, Κροατία, Ρωσία.

Η παραγωγή Hanway Film, έχει προώθηση την ταινία στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο.

Η ταινία θα βγει στις αίθουσες στις 13/6, από ODEON.