Σκηνοθεσία: Τζον Γουατς. Σενάριο: Κρις ΜακΚένα, Ερικ Σόμερς. Πρωταγωνιστούν: Τομ Χόλαντ, Σάμιουελ Λ. Τζάκσον, Ζεντάγια, Κόμπι Σμάλντερς, Τζον Φαβρό, Μαρίσα Τομέι. Διάρκεια 129 λεπτά
Βαθμολογία: 3/5
Ο φιλικός υπερήρωας της γειτονιάς Σπάιντερμαν επιστρέφει για την τελευταία Marvel-ική ταινία της «Τρίτης Φάσης» του κινηματογραφικού σύμπαντος των Εκδικητών και παραδόξως μας παραδίδει μια απολαυστική -αν και οικεία- γνήσια καλοκαιρινή περιπέτεια.
Μετά τα δραματικά γεγονότα του Infinity War, την εξαφάνιση του μισού πληθυσμού της γης αλλά και την επιστροφή των ανθρώπων που χάθηκαν χάρη στην θυσία του Tony Stark, ο Πήτερ Πάρκερ όπως και οι υπόλοιποι συμμαθητές του προσπαθούν να αντιληφθούν και να χωνέψουν όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα. Το κενό του Iron Man φαίνεται πως καλείται να αναπληρώσει, με τις ευλογίες του ιδίου, ο Spider-man, όμως το μόνο πράγμα που βρίσκεται στο μυαλό του αυτή τη στιγμή είναι να απομακρυνθεί όσο το δυνατόν περισσότερο από την υπερηρωική ζωή και ποια καλύτερη αφορμή υπάρχει από ένα ταξίδι στην Ευρώπη; Ο Πήτερ βέβαια δεν γνώριζε πως μια αρχέγονη απειλή «στοιχειακών» τεράτων που αποτελούνται από νερό, φωτιά, γη και αέρα θα απειλούσε την Γηραιά Ήπειρο και τους κατοίκους της. Στο πλευρό του στην αντιμετώπιση τους θα σταθεί ο Φιούρι, καθώς και ένας απρόσμενος σύμμαχος, ο Mysterio.
Προσωπικά, συγκαταλέγομαι, με πόνο ψυχής, καθότι θα ήθελα να αυτοπροσδιορίζομαι ως φαν των κόμικς , στην κατηγορία των ανθρώπων εκείνων που θεωρούν, τουλάχιστον τα τελευταία δύο χρόνια, πως τα κινηματογραφικά τέκνα των Marvel Studios έχουν αρχίσει να δείχνουν σημάδια κόπωσης, μοιάζοντας συχνά με προϊόντα που έχουν βγει από γραμμή παραγωγής. Ε λοιπόν το τελευταίο πόνημα της ομάδας αυτής καταφέρνει –σε σημαντικό αλλά όχι απόλυτο βαθμό- να χρησιμοποιήσει την συνήθη Μαρβελ-ική συνταγή με τρόπο αρκετά πρωτότυπο και σίγουρα πλήρως ταιριαστό στην καλοκαιρινή κινηματογραφική περίοδο.
Χωρίς να μπούμε σε σπόιλερ φυσικά, μπορούμε να επισημάνουμε πως στο έργο εντοπίζει κανείς ξανά τις υπερβολές της Μάρβελ με την επιστημονικοφανή φλυαρία, την σεναριακή προβλεψιμότητα και τον προσχηματικό villain που έχει ένα εντελώς εξεζητημένο backstory για να δικαιολογήσει το πόσο κακός και ανήθικος είναι χωρίς κάποια ιδιαίτερη εμβάθυνση.
Όμως εδώ, η ειλικρίνεια και η ανεπιτήδευτη ερμηνεία των πρωταγωνιστικών χαρακτήρων, το –αυτή τη φορά- πετυχημένο νεανικό χιούμορ, οι εντυπωσιακές σκηνές δράσεις αλλά και η διακριτική προβληματική πάνω στους κινδύνους της τεχνολογίας και των… fake news, δίνουν σίγουρα στο έργο μια ανάσα πρωτοτυπίας και, αν λάβουμε υπόψη το περιβάλλον στο οποίο εκτυλίσσεται μεγάλος μέρος της δράσης, καλοκαιρινής φρεσκάδας.
Η ιδανική επιλογή λοιπόν για τους φαν της Μάρβελ για αυτή την εβδομάδα, αλλά και για οποιονδήποτε έχει ανάγκη από μια ανάλαφρη, υπερηρωική περιπέτεια, στην οποία κολοσσιαία τέρατα ρίχνουν μπουνιές σε Βενετσιάνικες γόνδολες (ναι η Μάρβελ φαίνεται πως έχει ξεχάσει πλήρως το Civil War και την ανάγκη να δικαιολογήσει τον όλεθρο και τις ανθρώπινες απώλειες, επιστρέψαμε στα μπουκέτα που καταστρέφουν οριακά όλο τον σύγχρονο Δυτικό Πολιτισμό).
Σημείωση: Υπέροχη mid-credits scene, αηδιαστικά κακή και αχρείαστη post-credits scene. Ίσως κάπως θέλει να μας προϊδεάσει για το μέλλον του σύμπαντος της Μάρβελ, αλλά στο πλαίσιο της συγκεκριμένης ταινίας μοιάζει εντελώς παράταιρη.
Η ταινία κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες την Πέμπτη 4 Ιουλίου 2019.