Σκηνοθεσία: Αριέλ Γουϊνογκράδ Σενάριο: Άλεξ Σίτο, Φερνάντο Αραούχο Ηθοποιοί: Γκιγιέρμο Φρανσέγια, Ντιέγκο Περέτι, Λουίς Λούγους, Ραφαέλ Φέρο Γλώσσα: Ισπανικά, Χώρα: Αργεντινή Διάρκεια: 114΄ Είδος: Περιπέτεια Βαθμολογία: 3/5
Αργεντινή, 2006. Μια συμμορία εισβάλλει σε υποκατάστημα της τράπεζας Banco Rio και κρατάει 23 ομήρους, σε μια προσπάθεια να φτάσουν στις δεκάδες εκατομμύρια δολάρια και τα κοσμήματα που κρύβονται στο θησαυροφυλάκιο. Η αστυνομία καταφθάνει και περικυκλώνει την τράπεζα, τα μέσα ενημέρωσης αρχίζουν να μεταδίδουν ζωντανά τις εξελίξεις και οι διαπραγματεύσεις ξεκινούν. Όσο περνούν οι ώρες και οι ληστές δεν παραδίδονται, η αστυνομία παίρνει την παράτολμη απόφαση να κάνει έφοδο. Μόλις, όμως, μπουν στο κτίριο, τους περιμένει μια τεράστια έκπληξη…
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία «Το κόλπο του αιώνα» είναι η τέλεια επιλογή για να πάει κάποιος σε θερινό κινηματογράφο. Ο Αριέλ Γουϊνογκράδ παίρνει μια από τις πιο έξυπνες ληστείες των τελευταίων ετών, τον ηθοποιό Γκιγιέρμο Φρανσέγια (Το Μυστικό στα Μάτια της), την στολίζει με ιδεολογικά μηνύματα και φτιάχνει μια περιπέτεια διαμάντι. Με βοηθό τον Φερνάντο Αραούχο στην συγγραφή του σεναρίου και στην ανάλυση των χαρακτήρων δημιουργεί μια ρεαλιστική ταινία που αναβιώνει στιγμές που έκαναν τον Ιανουάριο του 2006 την αστυνομία της Αργεντινής να χάσει τον ύπνο της. Ο Φερνάντο Αραούχο είναι ένας από τους αληθινούς ληστές, ο οποίος, πλέον, είναι ένας τυπικός νομοταγής πολίτης και δεν θα πούμε τίποτα άλλο για να μην κάνουμε σπόιλερ σε όποιον δεν γνωρίζει την έγινε το 2006. Το μόνο που θα αναφέρουμε είναι πως η επίσημη αναφορά της αστυνομίας κατέγραψε 147 ανοιχτές θυρίδες οι οποίες κοστολογούνται σε 15 εκατομμύρια δολάρια μεγάλο μέρος των οποίων δεν έχει βρεθεί μέχρι και σήμερα. Εξάλλου, η συμφωνία της συνεργασίας των παραγωγών με τον Αραούχο εξασφάλιζε, όπως, αποκάλυψε ο ίδιος ο σκηνοθέτης σε συνέντευξη του, πως ποτέ δεν θα τον ρωτήσουν τί απέγιναν τα χρήματα.
Η ταινία μετά το πρώτο μισάωρο κυλάει με γρήγορους ρυθμούς και μια κωμική ματιά παρουσιάζοντας το πολιτικό υπόβαθρο της ταινίας. Εντάξει, δεν έχουμε να κάνουμε με Ρομπέν των Δασών, αλλά σίγουρα, ούτε με πωρωμένους εγκληματίες. Πάνω σε αυτή την φόρμα κινείται ο σκηνοθέτης. Δεν υπάρχουν σκηνές βίας ούτε δημιουργείται φόβος, αν και οι ανατροπές είναι συνεχείς.
Οι ερμηνείες είναι καλοδουλεμένες. Έντονο ταπεραμέντο και ωραία χημεία. Ο Γκιγιέρμο Φρανσέγια είναι εξαιρετικός. Ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του. Δίνει ένταση και παίρνει αρκετές φορές τις σκηνές πάνω του, χωρίς όμως να δημιουργείται έλλειμμα στο υπόλοιπο καστ.
Για άλλη μια φορά ο Αργεντίνικος κινηματογράφος δείχνει τον τρόπο σε μια ταινία που όχι μόνο δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις μεγάλες παραγωγές, αλλά παραδίδει και μαθήματα σκηνοθεσίας.
Info: Η ταινία θα παιχτεί στους θερινούς κινηματογράφους στις 9 Ιουλίου, από την ROSEBUD