Κριτική: Μη φεύγεις, Βάντα!

Η Βάντα, μια τριαντεπεντάχρονη οικιακή βοηθός από την Πολωνία φροντίζει τον ηλικιωμένο πατριάρχη μιας πλούσιας οικογένειας, στην πολυτελή τους βίλα στην Ελβετία. Όταν ξαφνικά προκύπτει μια απρόσμενη εγκυμοσύνη, οικογενειακά μυστικά έρχονται στην επιφάνεια και οδηγούν σε ευτράπελα, ενώ γίνονται διάφοροι διακανονισμοί για να κατευναστούν όλα τα πνεύματα σε αυτό το καυστικό οικογενειακό δράμα

Μια ταινία για την μετανάστευση διάλεξε η Μπετίνα Όμπερλι για να αναδείξει τα προβλήματα που κρύβονται σε μια οικογένεια που δεν διαφέρει και πολύ από κάθε άλλη.

Η Ελβετία είναι από τις χώρες που έχουν ρεκόρ στις οικιακές βοηθούς από την Ανατολική Ευρώπη. Συχνά, απευθύνονται σε πρακτορεία ή επιλέγουν πιο ανορθόδοξους και λιγότερο νόμιμους τρόπους για να εξασφαλίσουν την πολύτιμη βοήθεια γυναικών που είναι πιθανόν να έχουν το δικό τους σπίτικό στις πατρίδες τους, ενώ οι ίδιες μοιράζονται ανάμεσα σε δύο οικογένειες, δύο ζωές.

Η σκηνοθέτρια χωρίζει σε κεφάλαια την ιστορία της Βάντας και κάθε ένα από αυτά υπογραμμίζει τον τρόπο με τον οποίο επηρρεάζεται κάθε μέλος της οικογένειας από την παρουσία της. Από τον κατάκοιτο ασθενή που γοητεύεται από εκείνην και στο πρόσωπο της βλέπει, ίσως, μια δεύτερη ευκαρία για να νιώσει πάλι νέος, την σύζυγο που μέσα στην αστική της ευγένια είναι συγκαταβατική, την κόρη που βγάζει όλη την πικρία της ζωής της και τον γιο που την έχει ερωτευτεί, αλλά δειλιάζει να την διεκδικήσει. Σε όη αυτην την συνθήκη η Βάντα έχει δύο παιδιά που τα μεγαλώνουν οι γονείς της στην Πολωνία, μαζεύει χρήματα και τους τα στέλνει και έχει καταλάβει καλύτερα από τον καθένα τις παραπάνω συνθήκες και είτε άθελα της είτε συνειδητά τις εκμεταλλεύεται. Όταν μένει έγκυος οι ισορροπίες αλλάζουν, η θέση όλων επαναπροσδιορίζεται και ο καθένας προσπαθεί να επιβιώσει με έρεισμα ένα μωρό που δεν έχει γεννηθεί ακόμα.

Σίγουρα αξιόλογη προσπάθεια από την Μπετίνα Όμπερλι, που υπογράφει και την σκηνοθεσία και το σενάριο. Ξεκάθαρα τα ζητήματα που θέλει να θίξει και η αλήθεια είναι πως σκιαγραφεί εύστοχα την νέα εργασιακή πραγματικότητα που έχει προκύψει εδώ και δύο δεκαετείες, για τις γυναίκες που αφήνουν τις χώρες και τις οικογενειές τους για να αφοσιωθούν σε μια άλλη οικογένεια με σκοπό να μπορέσουν να στείλουν χρήματα σε αυτούς που έμειναν πίσω. Κάποιες από εκείνες είναι τυχερές και βρίσκουν μια κάποια κατανόηση οι περισσότερες, όμως, δυστυχούν.

Μην περιμένετε να δείτε ξεκάθαρα θύματα και θύτες. Υπάρχουν δεύτερες σκέψεις από όλους και όλοι θέλουν να επιβιώσουν εξασφαλίζοντας το καλό τους όνομα, τις περιουσίες τους, λίγη προσποιητή στοργή, χρήματα ή ακόμα και την μητρότητα. Όπως, πολύ σωστά δήλωσε η σκηνοθέτρια είναι μια ταινία συνόλου, βλέπουμε πως μπορεί να λειτουργήσουν οι σχέσεις και πως μπορούν να επηρρεαστούν από έναν εξωτερικό παράγοντα που ως καταλύτης έρχεται να ξεσκεπάσει ή να αποκαλύψει κρυμμένα μυστικά και πάθη. Ότι συμβαίνει δηλάδή σε κάθε οικογένεια.

Προσωπικά, η ενστασή μου είναι στο γεγονός πως υπήρξε φλυαρία στην ταινία με αρκετές επεξηγηματικές σκηνές που πλατίαζαν χωρίς να έχουν να προσφέρουν στην πλοκή. Ήθελε λίγο μάζεμα από την μέση και μετά, πιο συμπυκνωμένη σκηνοθεσία για να αποφευχθούν οι άσκοπες υπεραναλύσεις. Κατά τά άλλα έχουμε να κάνουμε με μια αρκετά ενδιαφέρουσα σινεφίλ ταινία που αξίξει τον χρόνο σας.

Η ταινία παρέλαβε το Βραβείο Nora Ephron στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Τριμπέκα 2020 και το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βανκούβερ 2020. 

Σκηνοθεσία: Μπετίνα Όμπερλι Σενάριο: Μπετίνα Όμπερλι Ηθοποιοί: Μάρτε Κέλερ, Ανιέσκα Γκροτσόφκσα, Μπίργκιτ Μίνισμαϊρ, Γιάκομπ Μάτσενζ Είδος: Κοινωνική Διάρκεια: 95′ Χώρα: Ελβετία Γλώσσα: Γερμανικά Διεθνής Τίτλος: My Wonderful Wanda 

Βαθμολογία: 2,5/5

• Η ταινία θα κυκλοφορήσει στις 29 Ιουλίου από την ελληνική treaming υπηρεσία Cinobo.