Σκηνοθεσία: Λαρς Κλέβμπεργκ Σενάριο: Μπλερ Μπατλερ Πρωταγωνιστούν: Καθριν Πρέσκοτ, Τάιλερ Γιανκ, Σαμάνθα Λόγκαν Είδος: Θρίλερ, Τρόμου Παραγωγή: ΗΠΑ, Καναδάς, Νορβηγία Διάρκεια: 88 λεπτά Καταλληλότητα: Άνω των 18 ετών
Βαθμολογία: 1/5
Η ντροπαλή έφηβη Μπερντ (Kathryn Prescott), που έχει εμμονή με τις φωτογραφικές μηχανές, παίρνει δώρο από τον συμμαθητή της Τάιλερ, μια κάμερα polaroid τύπου SX-70. Ο Τάιλερ βρίσκει την σπάνια φωτογραφική μηχανή σε ένα παζάρι και του κάνουν εντύπωση τα αρχικά που έχει πάνω της χαραγμένα «ΡΤΣ».
Η Μπερντ φωτογραφίζει τον Τάιλερ και παρατηρεί μια παράξενη μουτζουρωμένη φιγούρα να υπάρχει στη φωτογραφία. Η Μπερντ αργότερα πηγαίνει σε ένα πάρτι με την καλύτερη της φίλη, την Κέισι (Samantha Logan) και συναντάει την υπόλοιπη παρέα της και τον Κόνορ (Tyler Young), το αγόρι που πάντα ήθελε να έχει. Η Μπερντ χρησιμοποιεί τη νέα της κάμερα για να βγάλει φωτογραφία την παρέα της.
Μια από τις φίλες της βγάζει μια σέλφι με την κάμερα. Εν τω μεταξύ, ο Τάιλερ σκοτώνεται από μια οντότητα και ο σερίφης Πέμπροουκ ενημερώνει την Μπερντ για το περιστατικό. Σε ποιον ανήκουν τα αρχικά και τι ακριβώς είναι η θολή αντανάκλαση που αποτυπώνεται στις φωτογραφίες;
Οι παραγωγοί των The Ring και Grudge (Η Κατάρα), επενδύουν σε μια νέα horror ταινία που βασίζεται στο βραβευμένο μικρού μήκους φιλμ Polaroid.
Αρχικά από την περιγραφή περιμένουμε να δούμε μια ταινία που θα μας τρομάξει, και θα μας κάνει να πεταχτούμε από το κάθισμα μας με αρκετά crisp iστοιχεία. Δυστυχώς όμως, όχι μόνο δε φοβηθήκαμς, αλλά βαρεθήκαμε φρικτά σε μια ταινία που νομίζει ότι βρισκόμαστε στα ΄90, χωρίς όμως την artistic ατμόσφαιρα των ταινιών εκείνων.
Σενάριο που ακολουθεί την μόδα που δημιούργησε το Lights Out να μεταφέρονται πετυχημένες ταινίες μικρού μήκους, που συνήθως συναντάμε σε κάνα Youtube, σε κινηματογραφικές παραγωγές μεγάλου μήκους.
Το στόρι -για άλλη μια φορά- έχει να κάνει με δαιμονικά, παγιδευμένα αντικείμενα, που επιστρέφουν με όποιο απίθανο τρόπο για να πάρουν εκδίκηση ή για να εξιλεωθούν. Συγκινητικό μεν αδιάφορο δε, γιατί όταν έχουμε δει το Conjuring και το THE GRUDGE ( το Ιαπωνικό ), που πραγματικά έχουν δομή, και πλοκή που πετυχαίνουν να σε τρομάζουν και όλο αυτό χωρίς να υποτιμάνε την νοημοσύνη σου, πρόχειρες παραγωγές που θυμίζουν βιντεοταινίες, απλά μας ξενερώνουν.
Έφηβοι που προσπαθούν να μαντέψουν ποιος είναι ο επόμενος υποψήφιος που θα πεθάνει από την σκοτεινή οντότητα, ναι θυμίζει λίγο Βλέπω το Θάνατό σου, και συμπεράσματα που οδηγούν στο στοιχειωμένο μυστικό και στον κακό που έχει ανοιχτούς λογαριασμούς και πρέπει να πεθάνουν όλοι, αλλά… πάντα θριαμβεύει το καλό. Δε λέω και εγώ θέλω να νικάει πάντα το καλό, αλλά αν κερδίζει λίγο και ο κινηματογράφος, θα είναι καλύτερο.
Και στην τελική, πόσα καθημερινά καταραμένα αντικείμενα μπορεί να βρίσκονται ανάμεσα μας; Όσο για τις ερμηνείες των ηθοποιών περιορίστηκαν στο συνοφρύωμα των ματιών και στο σκουντουφλάω πάντα όταν με κυνηγάνε, ακόμα και αν είμαι καθιστός ( αν την δείτε θα καταλάβετε τι εννοώ). Με λίγα λόγια άνευρο, αδιάφορο και πολύ πρόχειρο…
Η ταινία θα βγει στις αίθουσες στις 25 Ιουλίου από την ODEON.