Κριτική: Πως να σκοτώσεις τον πρωταγωνιστή σου (The comeback trail)

Δύο κινηματογραφικοί παραγωγοί που χρωστάνε χρήματα στη μαφία, χρησιμοποιούν τον γερασμένο κινηματογραφικό τους αστέρα σε μία απάτη στην προσπάθειά τους να σωθούν. Όμως, καταλήγουν να κερδίσουν περισσότερα απ’ όσα φαντάζονταν.

Ο βετεράνος παραγωγός Μαξ Μπάρμπερ (Ρόμπερτ Ντε Νίρο) βλέπει όχι μόνο το άστρο του να δύει, αλλά να κινδυνεύει και από έναν επικίνδυνο μαφιόζο που λατρεύει τις παλιές κλασσικές ταινίες (Μόργκαν Φρίμαν). Μόνη λύση να γυρίσει μια ταινία και να ασφαλίσει τον πρωταγωνιστή σε περίπτωση θανάτου του κατά την διάρκεια των γυρισμάτων. Υποψήφιο θύμα ο πάλαι ποτέ θρύλος των γουέστερν Ντιουκ Μοντάνα (Τόμι Λι Τζόουνς). Αυτό που δεν έχει υπολογίσει ο Μαξ Μάρμπερ είναι πως ο «Δούκας» είναι πολύ σκληρό καρύδι.  

Από το «Αυτοί οι τρελοί παραγωγοί» (1967) έως και το αρχικό «Πως να Σκοτώσεις τον Πρωταγωνιστή σου» του 1982 το Χόλυγουντ ξέρει από απελπισμένος παραγωγούς και απάτες. Ο Τζορτζ Γκάλο στην σκηνοθεσία και το σενάριο του ομότιτλου ριμέικ προσπαθεί να στήσει μια μαύρη κωμωδία που να σατιρίζει τον γυαλιστερό κόσμο των σελιλόιντ. Ποντάρει σε all time classic actors και ο όντως είναι το καλύτερο στοιχείο της ταινίας. Το πρόβλημα είναι πως ενώ έχει μια καλή ιστορία να διηγηθεί φαίνεται πως η αργή σκηνοθεσία την αφήνει ξεκρέμαστη.

Αυτό που χρειάζεται μια καλή κωμωδία είναι σίγουρα η ένταση. Πρέπει οι ατάκες να πέφτουν με ρυθμό πυροβόλου και οι ανατροπές να είναι συνεχείς, ακόμα, κι αν δεν υπάρχουν ιδιαίτερες σεναριακές εκπλήξεις. Πρέπει να σατιρίζει και να διακωμωδεί πρόσωπα και καταστάσεις χωρίς καμία έκπτωση στους συμβολισμούς. Αλλιώς μιλάμε για μια ανάλαφρη κωμωδιούλα που καθόλου δεν περιφρονώ το αντίθετο, μάλιστα, αλλά όταν έχεις ως πρότυπο τον Μελ Μπρουκς, όπως έχει αναφέρει ο σκηνοθέτης, καλό είναι να μελετήσεις λίγο περισσότερο τον σουρεαλισμό που κρύβει ο μεγαλύτερος φαρσέρ του Χόλυγουντ. Η αίσθηση που σου μένει βλέποντας το «Πως να Σκοτώσεις τον Πρωταγωνιστή σου» είναι πως όλοι βιάζονται να κάνουν την δουλειά τους προσπερνώντας κάποια πολύ καλά σημεία στο σενάριο και κυρίως στους διαλόγους με αποτέλεσμα να μένει αρκετό υλικό αναξιοποίητο. Του λείπει η ένταση και η ζαβολιά και στο τέλος μοιάζει με χορογραφία που κανείς δεν θέλει να χορέψει. Και μια που αναφέρω το τέλος για ποιο λόγο έπρεπε να κλείσει η ταινία με τόσο συναισθηματισμό;

Όπως ανέφερα και στην αρχή οι τρεις συμπρωταγωνιστές Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μόργκαν Φρίμαν, Τόμι Λι Τζόουνς είναι το δυνατό στοιχείο της ταινίας και σίγουρα τρεις λόγοι για να πάει κάποιος ως τον θερινό κινηματογράφο της γειτονιάς του και να την δει. Το μεταξύ τους ερμηνευτικό αλισβερίσι δίνει πολλούς πόντους και αν ο σκηνοθέτης εκμεταλλευόταν περισσότερο την εμπειρία τους θα είχαμε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Μην φοβηθείτε να την δείτε, σίγουρα θα έχετε μια ευχάριστη βραδιά, αλλά μην περιμένετε και θαύματα.

Σκηνοθεσία: Τζορτζ Γκάλο Σενάριο: Τζορτζ Γκάλο, Τζος Πόσνερ Φωτογραφία: Λούκας Μπιελάν Μοντάζ: Τζον Μ. Βιτάλ Μουσική: Αλντο Σλάκου Είδος: Μαύρη Κωμωδία Διάρκεια: 104′ Χώρα: ΗΠΑ, Αγγλία, Γλώσσα: Αγγλικά Διεθνής Τίτλος: The Comeback Trail Διανομή: Tanweer Ηθοποιοί: Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Μόργκαν Φρίμαν, Τόμι Λι Τζόουνς, Ζακ Μπραφ

Βαθμολογία: 2/5

• Η ταινία θα κυκλοφορήσει την 1 Ιουλίου από την Tanweer.