«Η τέχνη είναι είτε ήρεμη είτε παθιασμένη.
Όπως και να έχει την φοβάται η εξουσία»
Πωλ Γκωγκέν
Πριν λίγες ημέρες ο πρωθυπουργός της χώρας, Κυριάκος Μητσοτάκης, σε δηλώσεις του, με συγχωρείτε, αλλά διαγγέλματα κάνει ο/η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανακοίνωσε το κλείσιμο των θεάτρων. Ανάμεσα στα πολλά που είπε ήταν πως υπάρχουν μελέτες οι οποίες αποδεικνύουν ότι οι πολιτιστικές εκδηλώσεις αποτελούν εστίες υπερμετάδοσης του ιού και για αυτό πρέπει να σφραγιστούν. Να θυμίσουμε πως τα θέατρα άνοιξαν μετά από αναγκαστική παύση 7-8 μηνών με το μέτρο που η ίδια η κυβέρνηση επέβαλλε αυτό της 30% πληρότητας των θέσεων. Οι επιχειρηματίες και οι θιασάρχες προσαρμόστηκαν στα νέα δεδομένα και πήραν όλα τα κατάλληλα μέτρα για να προστατέψουν τόσο τους θεατές όσο και τους συνεργάτες τους. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση δεν φάνηκε να ιδρώνει το αυτί της και ξαναέστειλε στον τάκο της ανεργίας τους ανθρώπους του πολιτισμού. Μόνο που αυτή την φορά δεν αρκέστηκε σε αυτό, αλλά ανέπτυξε μια ρητορική που στοχοποιεί ξεκάθαρα τον πολιτισμό και τους ανθρώπους της. Μιλώντας για εστίες υπερμετάδοσης πλέκει ένα αφήγημα τόσο επικίνδυνο όσο και οι αποφάσεις που παίρνει τους τελευταίους μήνες.
Μετά το σοκ του πρώτου lockdown και ενώ όλο το καλοκαίρι δεν πάρθηκε κανένα μέτρο για την πρόληψη και αντιμετώπιση της πανδημίας εν αντίθεση κατασπαταλήθηκε δημόσιο χρήμα σε ιδεοληψίες και μεγαλομανείς εμμονές συγκεκριμένων αιρετών, φτάσαμε πάλι στο να μας κουνάνε το δάχτυλο και να κάνουν λόγο για ατομική ευθύνη. Την πρώτη φορά έφταιγαν οι ηλικιωμένοι που για χάρη τους μέναμε μέσα, τώρα φταίνε οι νέοι που δεν πειθαρχούν. Όλοι φταίνε εκτός, από το κράτος που υπολειτουργεί χρόνια τώρα όσο αφορά την δημόσια υγεία με ευθύνη και του πρωθυπουργού αφού είναι από τους υποστηριχτές της ιδιωτικοποίησης της. Οι χειροκροτημένοι γιατροί καταγγέλλουν πως καμία πρόσληψη δεν έχει γίνει και ότι παλεύουν με το θηρίο μόνοι τους. Ας τα αφήσουμε, όμως, αυτά και ας επιστρέψουμε στα τα του οίκου μας.
Εχθές η ΠΟΘΑ με επιστολή της προς τον Εθνικό Οργανισμό Δημόσιας Υγείας (ΕΟΔΥ), Υπουργό Υγείας Βασίλη Κικίλια, Γενικό Γραμματέα Πολιτικής προστασίας Νίκο Χαρδαλιά, Υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και Γενικό Γραμματέα Σύγχρονου Πολιτισμού του Υπουργείου Πολιτισμού Νικόλαο Γιατρομανωλάκη αξίωσαν απαντήσεις και στοιχεία που να αιτιολογούν το κλείσιμο των θεάτρων και εξηγήσεις για τις δηλώσεις περί αυξημένης επικινδυνότητας τους.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι για ποιο λόγο τόσο μένος για την τέχνη κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης; Η συντηρητική Μάργκαρετ Θάτσερ είχε πει πως «Η τέχνη είναι επικίνδυνη, γιατί να την εξασφαλίζουμε»;
Η απάντηση είναι ολοφάνερη, δύσκολη, και, δυστυχώς, δεν μας εκπλήσσει. Αν για κάτι η τέχνη ευθύνεται είναι γιατί αφυπνίζει και δημιουργεί αλληλεπίδραση και συσχετισμούς και αυτό ακριβώς θέλει να πετύχει με αυτές τις μεθοδεύσεις η συγκεκριμένη τιμωρητική συμπεριφορά. Δεν είναι ο ιός που φοβούνται, αλλά αυτό που γεννιέται μέσα από τον πολιτισμό. Οι ζυμώσεις που πραγματοποιούνται, τα ιερά διαχρονικά κείμενα και η κατάθεση ψυχής των ανθρώπων που μέσα από την τέχνη ουρλιάζουν στην συνείδηση μας.
Ας μην κάνουμε, λοιπόν, ότι δεν καταλαβαίνουμε και ας πάψουμε να αναλωνόμαστε σε μεταφράσεις κακές που όχι μόνο δεν μας δυναμώνουν, αλλά μας αποπροσανατολίζουν. Ούτε μεμψιμοιρία ούτε σκεπτικισμός. Το θέατρο θα βρει τον τρόπο του αργά ή γρήγορα, μένει να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον μακριά από συντεχνιακά σαλόνια και με αρχοντιά, όση μπορούμε να έχουμε δεδομένων των πολύ δύσκολων συνθηκών, να βγάλουμε την γλώσσα σε αυτούς που νομίζουν πως μπορούν να μας φιμώσουν και να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλύτερα… να δημιουργούμε και να αντιστεκόμαστε μέσα από την τέχνη. Επιμένουμε στην Τέχνη!