Ο Γιώργος Πετράκης σε πρώτο πρόσωπο

Με ρωτούν: γιατί πετούν τις Κυριακές τα αεροπλάνα; Τα αεροπλάνα πετούν μόνο τις Κυριακές; Η απάντηση είναι ναι, γιατί η Κυριακή είναι η μέρα που ονειρεύομαστε.

Ο Γιώργος Πετράκης γεννήθηκε το 1981 στην Αθήνα. Κατάγεται από την Επισκοπή Ρεθύμνου. Σπούδασε χημικός μηχανικός, εφαρμοσμένα μαθηματικά και διοίκηση επιχειρήσεων, στην Ελλάδα και στην Αμερική. Έχει παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής με τον Χρήστο Οικονόμου και τον Κώστα Κατσουλάρη. Το 2019 κυκλοφόρησε η συλλογή διηγημάτων του με τίτλο «Όλα τα κακά σκορπά», από τις «Εκδόσεις Γαβριηλίδης» και έτυχε εξαιρετικής υποδοχής από κριτικούς και κοινό. Μπήκε, το 2020, στις Μικρές Λίστες των βραβείων του «Αναγνώστη», στην κατηγορία «Πρωτοεμφανιζόμενοι Πεζογράφοι».

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο βιβλίο αυτο θα σας γνωρίσω ανθρώπους που δεν ξέρετε, ζωές ανθρώπων που δεν είχατε φανταστεί ότι υπάρχουν.

Τη Λιούρτα που ζει σε ένα σπίτι στο Ρεθυμνο αλλά έχει ευγενή καταγωγή απο την τσαρική Ρωσία. Πουλά το σώμα της αλλά όχι την ψυχή της. Και αυτό γιατί ξέρει να ονειρεύεται βαθιά. Ο Μάρκου είναι κάτι σαν πατέρας της, την προστατεύει και εξασφαλίζει για αυτήν στέγη και φαί. Την εκμεταλλεύεται όμως, και για αυτο δεν θα γίνει ποτέ πραγματικός πατέρας της.

Ο νεαρός (επιλέγετε εσείς το όνομα) ταξιδεύει με το βραδινό πλοίο για το Ρέθυμνο. Στο χωριό τον υποδέχονται με τσικουδιές κι ας είναι νωρίς το πρωί. Μέσα στη ζάλη του σκέφτεται να πηδήξει, στο πίσω μέρος της πλατείας υπάρχει ένα μεγάλο χαντάκι. Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, η ανυπόφορη μοναξιά του καλοκαιριού. Στο δρόμο του όμως εμφανίζονται δυο πανέμορφες Ρωσίδες. Τον πλησιάζουν, τον χαιδεύουν, του φανερώνουν το γυμνό τους κορμί. Μην απογοητεύεσαι, του λένε, η δικές μας οι γενιές πέρασαν πολύ χειρότερα. Ζήσε, του λένε, με  τον έρωτα. Ο έρωτας είναι εδώ, ο πόλεμος μας ξέκανε. Κάπου εκεί εμφανίζεται ο βασιλιάς Μίνωας, είναι κουρασμένος, τα χρόνια πέρασαν και το βασίλειό του έγινε τουριστικό θέρετρο, η γενιά του έσμιξε με ξένους, η μαγεία χάθηκε. Συνεχίζει όμως να υπάρχει και αυτός – αν υπάρχω εγώ ακόμα,  εσύ γιατί τα παρατάς, λέει στον νεαρό.

Ένας απόστρατος της αεροπορίας έχασε το πόδι του σε ατύχημα. Το κομμένο πόδι του είναι πεταμένο σε κάποια πλαγιά και ακόμα τού μιλάει: Είχες ατύχημα σε καιρό ειρήνης, μεγάλη ντροπή. Ο ήρωάς μας δεν θυσιάστηκε για την πατρίδα, δεν ακρωτηριάστηκε σε κάποιον πόλεμο. Και για τον λόγο αυτό μισεί τον εαυτό του, απεχθάνεται τους γύρω του. Η Ρωσίδα που παντρεύτηκε αναπολεί τον παλιό της έρωτα. Ο Μπακέας, ο επιστήθιος φιλος του, τον ειρωνεύεται με ένα μισό χαμόγελο. Στο μυαλό του όμως όλα βρίσκουν τη λύση τους μαγικά, ο τσάρος Νικόλαος επιστρέφει με το τάγμα του πάνω στις Μαδάρες, απελευθερώνει όλη την Κρήτη, και φυσικά, απελευθερώνει και τον ίδιο.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Με ρωτούν: γιατί πετούν τις Κυριακές τα αεροπλάνα; Τα αεροπλάνα πετούν μόνο τις Κυριακές; Η απάντηση είναι ναι, γιατί η Κυριακή είναι η μέρα που ονειρεύομαστε. Και οι ήρωες αυτοί γεννήθηκαν μέσα από ένα όνειρο, που μέσα από την ασχήμια των ζωών τους κάνουν εμάς να ζούμε

Info: Το βιβλίο «Τις Κυριακές πουπετούν τα αεροπλάνα / τρεις ιστορίες»  κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πληθώρα. Βρείτε το βιβλίο εδώ.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.