Ο Αλκίνοος Δωρής γράφει για την παράσταση «Το καθημερινό τραγούδι του απείρου»

Ο δραματουργός, σκηνοθέτης και ηθοποιός Αλκίνοος Δωρής μοιράζεται με το tetragwno.gr τις σκέψεις του για την παράσταση «Το καθημερινό τραγούδι του απείρου» την οποία σκηνοθετεί και παρουσιάζεται για δέκα μόνο παραστάσεις στο Μπάγκειον.

Η επιλογή του έργου «Το καθημερινό τραγούδι του απείρου», ανήκει αποκλειστικά στην Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου, τον άνθρωπο με τον οποίον έχουμε ιδρύσει τη θεατρική ομάδα Loxodox από το καλοκαίρι του 2019. Ο σκοπός ήταν και είναι φυσικά, να κάνουμε τις δικές μας παραστάσεις, τα δικά μας έργα, με κατεύθυνση το νεοελληνικό θέατρο. Θα έλεγα πως η συγκεκριμένη παράσταση είναι μια ελαφρια εκτροπή του αρχικού πλάνου καθώς το καθημερινό τραγούδι του απείρου έχει τα θεμέλια του στην αγγλοσαξονική δραματουργία. Όμως οι ανάγκες έκφρασης στην τέχνη αλλάζουν συνεχώς πρόσωπο. Αυτό δε σημαίνει ότι προδίδεις κάποιον όρκο. Δε λειτουργούμε με όρκους, δεν είμαστε φατρία ή σέχτα. Η περίοδος της ενασχόλησής μας με την δραματουργία της παράστασης, συνέπεσε συγκυριακά με το ηφαίστειο του κινήματος #metoo. Πιθανολογώ πως αυτό μας οδήγησε ακόμα πιο κοντά στο έργο. Είναι ένα θέμα που όποιον έχει ψυχή τον πονάει.

Το θέμα του έργου αφορά εξ’ ολοκλήρου την βία με την οποία υποδέχεται η πατριαρχία το γυναίκειο ζήτημα, την απελευθέρωση του γυναικείου λόγου από τον δυναστικό ζυγό της ανδροκρατούμενης μητρόπολης, την καταπίεση, την ανισότητα και την άρνηση να δεχθείς τον άλλον. Όλα αυτά είναι η μία όψη του έργου. H άλλη όψη είναι μια αφρώδης επιφάνεια γεμάτη τρυγμούς όπου τα περισσότερα από αυτά που λέγονται σημαίνουν κάτι άλλο, είτε κρύβουν κάτι που δεν πρέπει να ειπωθεί. Στο έργο υπάρχουν τρεις κυρίαρχες αφηγήσεις, δυο μεγάλες γραμμές που συμπορεύονται αρμονικά με μια τρίτη. Οι καταστάσεις στις οποίες βαδίζουν τα πρόσωπα διέπονται μέσα από ένα ευρύ πεδίο εθισμού, ένα θέμα που μάλλον βασανίζει την ανθρωπότητα σε τρομακτικό βαθμό. Φυσικά και εμάς που κάνουμε την παράσταση. Στην περίπτωση μας έχουμε δύο είδη, τον εθισμό στο αλκοόλ και τον εθισμό σε ενα μοτίβο συμπεριφοράς χωρίς περιεχόμενο, σε μια πνευματική αγκύλωση που καλεί το πρόσωπο να παριστάνει το πληροφορημένο και το ευδιάθετο, χωρίς να είναι πραγματικά τίποτα από τα δύο. Ζητήματα που επίσης πλήττουν με σφοδρότητα  το παρόν μας.

Αποφάσισα λοιπόν να εμπιστευτώ το καλλιτεχνικό ένστικτο της συνεργάτιδας μου και γρήγορα δικαιώθηκα. Υπήρχε μια εξαιρετική βάση που με βοήθησε να σκηνοθετήσω με άνεση και ηρεμία την παράσταση μας, το καθημερινό τραγούδι του απείρου

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Info: «Το καθημερινό τραγούδι του απείρου», η παράσταση της Θεατρικής Ομάδας Loxodox, παρουσιάζεται  από 31/1 κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00 στο Μπάγκειον. Αγορά εισιτηρίων: www.viva.gr.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.