Ιωάννα Παππά, Τάσος Ιορδανίδης

Φράνκι και Τζόνι: μια Οφηλία και ένας Άμλετ του καιρού μας…

Παρακολουθώντας θέατρο και παραστάσεις, αυτό που κατά κύριο λόγο ως θεατής προσπαθώ να ανακαλύψω είναι η αλήθεια: η αλήθεια του κειμένου, η αλήθεια της σκηνικής πραγμάτωσής του, η αλήθεια των ερμηνειών. Αλήθεια, που πολλές φορές, είναι καλά κρυμμένη, κάποιες φορές απλά εννοείται, κάποιες άλλες συμβολίζεται.

Στην περίπτωση της παράστασης του Γιώργου Σκεύα «Φράνκι και Τζόνι», η αλήθεια προσφέρεται γενναιόδωρα, απλόχερα, ανοιχτά. Η Φράνκι και ο Τζόνι (τα ονόματα «μυρίζομαι» δεν είναι τυχαία επιλεγμένα, ίσως αποτελούν μια αναφορά στο ομώνυμο μιούζικαλ που πρωταγωνιστούσε ο Έλβις Πρίσλευ), εργαζόμενοι σε ένα εστιατόριο, εκείνη σερβιτόρα, εκείνος μάγειρας, προσεγγίζονται, περνούν μια νύχτα έρωτα και μέχρι να ξημερώσει αγωνίζονται να πλησιάσουν, να ακουμπήσει ο ένας στο πλάι του άλλου.

Εδώ έχουμε να κάνουμε κατ’ αρχάς με ένα κείμενο του Τέρνες Μακ Νάλλυ, απλό, ανθρώπινο, χωρίς καμία επιτήδευση και σοβαροφάνεια. Η μετάφραση του ίδιου του σκηνοθέτη Γιώργου Σκεύα (ο οποίος έχει επιμεληθεί επίσης σκηνικά και φώτα), αναδεικνύει με ειλικρίνεια την εντιμότητα και την απλότητα των διαλόγων, ανάμεσα σε δύο καθημερινούς ανθρώπους που ψάχνουν και ψάχνονται.

Μέσα σε μια υποδειγματική σκηνογραφία (όπου η σκηνή αξιοποιείται κατά το ήμισυ, με μέρος από του θεατές να παίρνουν θέση στο άλλο μισό της και να παρακολουθούν από πολύ κοντά τους δύο ήρωες), με φόντο τη μεγαλούπολη, μέσα στο απλό, μικρό διαμέρισμα της Φράνκι, – ένα δωμάτιο, μια κουζίνα σε πατάρι και ένα μπάνιο, όπου διαθέτει όλα τα απαραίτητα αλλά καμία πολυτέλεια, ο Τζόνι αγωνίζεται να κατακτήσει την «αδελφή ψυχή του», η οποία πληγωμένη από το παρελθόν της αντιστέκεται σθεναρά. Κάνουν έρωτα, συζητούν, πότε ανοίγονται διάπλατα και φανερώνονται, πότε κλείνονται και κρύβονται, αποκαλύπτουν και αποκαλύπτονται, ετοιμάζει ο ένας φαγητό για τον άλλο, «προσέχει» και φροντίζει ο ένας τον άλλον, δισταχτικά, άτολμα, άτσαλα, μπαίνοντας ο ένας στα σκοτάδια του άλλου ψηλαφίζοντας ο ένας να βρει τον «διακόπτη» του άλλου. Αυτό δεν είναι η αλήθεια του έρωτα; η αγωνία και η αναζήτηση να βρεις τον άνθρωπό σου; Αυτή δεν είναι η ίδια διαδικασία που χιλιάδες χρόνια αρχέγονα  επαναλαμβάνεται από το ανθρώπινο είδος;

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

O Γιώργος Σκεύας, με έμπνευση, ενώ ξεκινά και τελειώνει στην παράσταση με τους ήρωες στο κρεβάτι, επέλεξε να τους τοποθετήσει στην μεγαλύτερη διάρκεια της παράστασης στη σκάλα που οδηγεί από το δωμάτιο στη κουζίνα.  Εκεί ο Τζόνι στο πρώτο μέρος, επάνω στη σκάλα, ξεδιπλώνει τις αλήθειες του, εκεί στο δεύτερο μέρος η Φράνκι αποκαλύπτει τα κομμάτια του εαυτού της: επάνω στη σκάλα που οδηγεί τον έναν στον άλλον, που τον ανεβάζει ή τον κατεβάζει, τον φέρνει πιο κοντά ή τον απομακρύνει. Εκεί, και οι δύο πάνω στη σκάλα θα κρυφοκοιτάξουν τις ζωές των γειτόνων, θα απολαύσουν την ανατολή του ήλιου, θα αναπολήσουν το παρελθόν, θα προσπαθήσουν να ατενίσουν το μέλλον.

Ο Τάσος Ιορδανίδης, με σπινθηροβόλο βλέμμα, ερμηνεύει τον Τζόνι, με την εύθραυστη σιγουριά που απαιτεί ο ρόλος, μια σιγουριά που σε πρώτο επίπεδο προσφέρεται δεδομένη, ωστόσο είναι έτοιμη να καταρρεύσει από λεπτό σε λεπτό. Χαμηλόφωνος, αδέξιος κάποιες στιγμές, ερμηνεύει και αποκαλύπτει τις αλήθειες του ήρωά του.

Η Ιωάννα Παππά, με σιωπές και αναπάντεχα ξεσπάσματα, μονολεκτική πολλές φορές, αλλά βαθιά εκφραστική, αναδεικνύει την επιφυλακτικότητα και τις φοβίες της Φράνκι. Ισορροπεί και αποδίδει με επιτυχία τους πολύ δύσκολους ακροβατισμούς του ψυχισμού της ηρωίδας της, όπου κάποιες στιγμές «θέλει άλλα δεν μπορεί» και κάποιες άλλες «μπορεί αλλά δε θέλει».

Και οι δύο κινούνται στη σκηνή σαν ανθρώπινες σκιές των ειδώλων τους στο ειδυλλιακό ημίφως των ιδιαίτερων στιγμών τους και στο «ενοχλητικό» φως που αποφεύγουν, δύο σύγχρονοι Σαιξπηρικοί ήρωες, ένας Άμλετ και μια Οφηλία των καιρών μας (τι εξαιρετικός αλήθεια συνειρμός, μετά την πρόσφατη επιτυχία τους στους ομώνυμους ρόλους!).

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όλα γλυκά, ανθρώπινα, φυσικά και ανεπιτήδευτα σε αυτήν την παράσταση, ένα βάλσαμο για τις χιλιάδες Φράνκι και Τζόνι που κυκλοφορούν ανάμεσά μας…

Info: Παραστάσεις έως 27 Ιανουαρίου 2019, Τετάρτη – Κυριακή στις 21:00 | Τιμές εισιτηρίων: 10€-11€,  Διάρκεια: 95 λεπτά | Διεύθυνση: Μεγάλου Αλεξάνδρου 123