Η ιστορία της Κάτιας και της Ζυστίν ξεκινάει όπως τόσες άλλες και ερωτεύονται σαν σε παραμύθι… Η Ζυστίν επιθυμεί ένα παιδί αλλά η Κάτια διστάζει επειδή έχει πληγωθεί πολλές φορές στη ζωή της και φοβάται το μέλλον. Με μια περίεργη ανατροπή της μοίρας, η Κάτια μένει έγκυος και λίγο πριν από τη γέννηση του παιδιού της, η Ζυστίν εξαφανίζεται. Δώδεκα χρόνια μετά, η μοίρα θα δείξει πάλι ότι οι μεγάλες ιστορίες αγάπης επιλέγουν το δικό τους μοναδικό τέλος.
Το έργο «Μία Ιστορία Αγάπης» υπογράφει ο Γάλλος συγγραφέας και σκηνοθέτης Alexis Michalik. Το έργο ανέβηκε το 2020 στο Παρίσι και σημείωσε τεράστια επιτυχία κερδίζοντας κοινό και κριτικούς. Φέτος το απολαμβάνουμε και στην Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα στο Θέατρο Άνεσις, σε παραγωγή της καλλιτεχνικής εταιρίας ΜΥΘΩΔΙΑ και σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα.
Αλήθεια έχετε σκεφτεί ότι οι μεγάλες αγάπες μπορεί να έχουν ένα δικό τους μοναδικό τέλος, που να μην είναι απαραίτητα χαρούμενο; Αυτό έρχεται να μας αποδείξει και το συγκριμένο έργο, που αποτελεί «γροθιά» στο στομάχι και στη σκέψη μας.
Η ευρηματική και αισθαντική σκηνοθεσία του Σίμου Κακάλα, δίνει στο έργο ακόμη μεγαλύτερη δυναμική. Αφυπνίζει μυαλά, ιδέες και πρότυπα. Προβληματίζει και παράλληλα μεταβάλλει την σκέψη του θεατή για τη σημασία της αγάπης, της απώλειας, του θανάτου. Η εναλλαγή από το δράμα στην κωμωδία και πάλι πίσω, «κρέμεται» στην κυριολεξία από μία λεπτή κλωστή. Το σίγουρο είναι ότι η παράσταση δεν είναι μελό, ούτε διακρίνεται για τα δακρύβρεχτα στοιχεία της, αλλά για την ουσιαστική ενσυναίσθηση στα θέματα που θίγει.
Στους ρόλους της Ζυστίν και της Κάτιας, βλέπουμε τις ηθοποιούς Ευδοκία Ρουμελιώτη και Βίκυ Βολιώτη αντίστοιχα. Η εμπειρία τους και το ταλέντο τους είναι εμφανή χαρακτηριστικά, ενώ με τις ερμηνείες τους «γεννούν» συναισθήματα. Η ερωτική σχέση που έχουν οι δύο γυναίκες, δεν είναι το σημείο στο οποίο θα σταθεί ο θεατής, γιατί αυτό θεωρείται δεδομένο. Η ιστορία όμως εκτυλίσσεται πάνω σε αυτήν την σχέση. Στα ωραία, στα δύσκολα μα και στα μοιραία, όπως αποδεικνύεται στην πορεία. Πέρα από το θέμα της διαφορετικότητας, η παράσταση θίγει το ζήτημα της τεκνοποίησης ανάμεσα σε δύο γυναίκες, τους φόβους, τις ανησυχίες τους ενώ δίνει και μία άλλη οπτική στο θέμα της απώλειας και του θανάτου.
Ο Σίμος Κακάλας, πέρα από την σκηνοθεσία, υποδύεται και τον αδερφό της Κάτιας με απόλυτη επιτυχία. Στους υπόλοιπους και διάφορους ρόλους που εξυπηρετούν την ροή του έργου, απολαμβάνουμε τις ηθοποιούς Τζίνη Παπαδοπούλου και Στεφανία Ζώρα.
«Ακόμα και αν τα πάντα στον κόσμο χαθούν, εγώ και πάλι θα αγαπώ». Αυτή είναι η φράση που μένει στον θεατή μετά το πέρας της παράστασης. Το ενδιαφέρον σε αυτό το έργο, είναι το γεγονός ότι έχει τόσο δυνατά νοήματα και περνάει τόσο ουσιαστικά μηνύματα, που σίγουρα φεύγεις από την θεατρική αίθουσα, έχοντας αναθεωρήσει πολλά.
Υ.Γ. Προμηθευτείτε χαρτομάντηλα!
Info: Κάθε Πέμπτη 20:15, Παρασκευή 19:00, Σάββατο Κυριακή – 21:15 στο Θέατρο Άνεσις (Λεωφόρος Κηφισίας 14, Αθήνα / 2107718943). Εισιτήρια στη viva.gr.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
