Μια επιστολή από τους τραγουδιστές μέσω του οργανισμού Ερατώ, αρκούσε για να πυροδοτηθεί ένα σημαντικό και επίκαιρο ζήτημα. Κι όχι τόσο, αν μιλάμε για την αμοιβή των τραγουδιστών από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, όσο για τα αντικειμενικά προβλήματα της μουσικής που ενισχύθηκαν με την έλευση της πανδημίας.
Το τραγούδι ως εμπορικό προϊόν πεθαίνει. Οι δισκογραφικές εταιρείες λειτουργούν κυρίως, ως εταιρείες διανομής και οι καλλιτέχνες πληρώνουν από την τσέπη τους για την παραγωγή των άλμπουμ και των single’s, χωρίς να λαμβάνουν τα ελάχιστα των εξόδων. Στην ελλάδα οι Έλληνες θεωρούν πως το τραγούδι πρέπει να τους το παρέχουν τζάμπα. Δεν είναι η πειρατεία που σκότωσε τη μουσική στις αρχές του 2000, είναι που συντηρούσε ένα ολόκληρο σύστημα, μια κατάσταση, χωρίς την πρέπουσα αυστηρότητα με τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών, κατ’ επέκταση των τραγουδιστών, και την αυστηρότητα του παράνομου εμπορίου. Αυτό συσσωρεύτηκε με την πλατφόρμα του youtube, που ο καθένας ανέβαζε παράνομα τραγούδια της επιλογής του, χωρίς την έγκριση των δημιουργών και γινόταν ένας φαύλος κύκλος. Τελευταία, ευτυχώς, μπλοκάρονται αυτόματα. Αλλά δεν αρκεί. Είναι θέμα εκπαίδευσης. Όταν ένα άλμπουμ κοστίζει 10€ και σε πιάνει τσιγκουνιά, ενώ δίνεις 20€ σ΄ένα εισιτήριο μιας συναυλίας ή 4€ σ΄ένα καφέ, γεννιόνται απορίες για το πως αντιμετωπίζεται από τους ακροατές η μουσική σήμερα. Κάθε σου αγορά έχει ένα κόστος. Η μουσική και η τέχνη γιατί να μην έχει; Ακόμα και τη ψηφιακή μουσική πλατφόρμα spotify ελάχιστοι την πληρώνουν, αφού ένας μέρος της τους παρέχεται δωρεάν.
Η επιστολή από το Πανελλήνιο Σωματείο Ελλήνων Τραγουδιστών, προσωπικά με παροπλίζει με δύναμη, γιατί ήρθε ο καιρός να υπολογίσουμε το τραγούδι και τους καλλιτέχνες. Ναι, λοιπόν, οι καλλιτέχνες είναι επαγγελματίες που εργάζονται πάνω στην τέχνη τους. Μια εκπομπή, όταν φιλοξενεί έναν τραγουδιστή θα εργαστεί -θα τραγουδήσει, θα κάνει πρόβες στο στούντιο τις προηγούμενες ημέρες, θα ξοδέψει εργατοώρες, ενδεχομένως και να πληρώσει και το στούντιο ή τους μουσικούς. Κάποιοι πιστεύουν πως με τη δύναμη της τηλεόρασης θα τους δοθεί μια επιπλέον αναγνωρισιμότητα, ίσως. Όμως, εδώ μιλάμε για μια διαφημιστική πίτα. Όπως ο δημοσιογράφος παρουσιαστής θα πληρωθεί για να παρουσιάσει την εκπομπή του, οι φιλοξενούμενοι του που μέσω εκείνων δημιουργήθηκε η εκπομπή δεν πρέπει να έχουν το ανάλογο ποσό; Φανταστείτε, λοιπόν, μια μουσική εκπομπή χωρίς τραγουδιστές, πως θα ήταν; Απλώς, δεν θα υπήρχε. Η ΕΡΤ έκανε την αρχή, ας ακολουθήσουν κι άλλοι τηλεοπτικοί σταθμοί.
Διαβάστε εδώ την επιστολή.