Η ηθοποιός, σκηνοθέτης και συγγραφέας Έφη Μεράβογλου, λίγο πριν την έναρξη των σεμιναρίων του 92 ArtSchool μοιράζεται μαζί μας το όραμα της για μια ανεξάρτητη καλλιτεχνική παιδεία στην Ελλάδα και προτείνει έναν εναλλακτικό τρόπο σκέψης. Παράλληλα, στέκεται δίπλα στους ανθρώπους που βρήκαν την δύναμη να μιλήσουν για τις κακοποιητικές συμπεριφορές που βίωσαν υποστηρίζοντας πως αρκετές από αυτές ήταν γνωστές στον χώρο, αλλά ο φόβος δεν επέτρεπε να βγουν προς τα έξω. Τέλος, μας αποκαλύπτει τα επόμενα επαγγελματικά σχέδια της.
Έναρξη σεζόν και τα σεμινάρια του 92 ArtSchool για άλλη μια χρονιά βρίσκονται στις πρώτες επιλογές των νέων που θέλουν να σπουδάσουν την τέχνη του θεάτρου και όχι μόνο. Πείτε μας δυο λόγια για τα μαθήματα.
Στο 92 artschool ο κάθε συμμετέχοντας έχει την δυνατότητα να παρακολουθήσει όσα μαθήματα επιθυμεί . Έχουμε σεμινάρια αλλά και μια συστηματική εκπαίδευση στο κομμάτι της Υποκριτικής. Οι σπουδές είναι 3 χρόνια και πέρυσι κάναμε μια συνεργασία με το ΙΕΚ Ένωση ώστε όσοι θέλουν να πάρουν κρατική πιστοποίηση να παρακολουθούν κάποια μαθήματα του οδηγού σπουδών στο ΙΕΚ και να δίνουν εξετάσεις στο Υπουργείο Παιδείας. Επίσης έχουμε κάνει 2 συνεργασίες με σχολές του εξωτερικού για εκείνους που θέλουν να ανοίξουν τα φτερά τους και να δοκιμαστούν και σε άλλες τεχνικές αλλά και πολιτισμούς. Στα μαθήματα Υποκριτικής διδάσκονται τεχνικές των δασκάλων: StellaAdler, Meisner, Strasberg, UtaHagen, Stanislavski, Katselas, Chubbuck , ViolaSpolin και πολλών άλλων. Σκοπός μας είναι να εκπαιδευτούν στην method acting αλλά και στην εξέλιξή της. Μέρα με τη μέρα δημιουργούνται νέοι δάσκαλοι, ασκήσεις κλπ και αυτό είναι το εντυπωσιακό με την μέθοδο, ότι υπάρχει εξέλιξη. Έχουμε συνεργάτες που δουλεύουν στο εξωτερικό και μας επισκέπτονται.
Εκτός από την Υποκριτική έχουμε τα εξής μαθήματα: Τραγούδι, Κινησιολογία, Δραματολογία, Ιστορία Θεάτρου, Αρχαίο Δράμα, Ζωγραφική, Σκηνοθεσία Θεάτρου, Δημιουργική γραφή, Υποκριτική στο φακό , σκηνογραφία/ενδυματολογία κλπ.
Τι είναι αυτό που κάνει τα συγκεκριμένα σεμινάρια τόσο δημοφιλή;
Ta σεμινάρια μας γίνονται από ανθρώπους που έχουν εμπειρία στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό. Φέτος θα προσπαθήσουμε να μας τιμήσει και να ξανακάνει ο Χρήστος Βασιλόπουλος σεμινάριο βασισμένο στην Τεχνική Chubbuck αλλά και να προσφέρει την εμπειρία του για όσους ενδιαφέρονται για διεθνή καριέρα. Οι μαθητές μας βλέπουν ότι ο χρόνος που διαθέτουν και οι στόχοι που ορίζουμε υλοποιούνται. Το τμήμα του τραγουδιού κάνει μέσα στην χρονιά δύο lives, όπως και το μάθημα Υποκριτικής δύο παρουσιάσεις. Πέρα από το θεωρητικό κομμάτι πολύ γρήγορα περνάμε στο πρακτικό.
Από το 2013 που ιδρύθηκε το εργαστήρι ελευθέρων σπουδών πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα στον χώρο της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης;
Δυστυχώς όχι και πάρα πολύ. Κινούμαστε με πολύ αργούς ρυθμούς. Οι Δραματικές σχολές καθώς και οι κρατικές σχολές δεν ανανεώνουν το εκπαιδευτικό τους υλικό συχνά, με αποτέλεσμα οι τεχνικές που μαθαίνουμε να είναι μιας άλλης εποχής. Επικεντρωνόμαστε πάρα πολύ στον άνθρωπο που θα σε εκπαιδεύσει και όχι στο σε τι θα σε εκπαιδεύσει. Μας ενδιαφέρει εάν είναι εμπορικός ηθοποιός ή όχι. Αν παρατηρήσετε στις περισσότερες σχολές υποκριτικής του εξωτερικού , οι δάσκαλοι δεν είναι τηλεοπτικoί ή κινηματογραφικοί αστέρες. Εδώ έχουμε μια παγιωμένη νοοτροπία που μας οδηγεί μόνο πίσω. Εν έτη 2021 και δεν έχουμε εντάξει ως κύριο μάθημα την method acting. Υπάρχει αρκετή παραπληροφόρηση. Στην Αμερική έχει ξεκινήσει από το 1932. Δεν αναφέρομαι στο σύστημα Stanislavski. Ακόμα στην Ελλάδα δεν έχουμε ξεκαθαρίσει ότι όταν λέμε method acting δεν εννοούμε τον Stanislavski, αλλά μια μεγάλη σχολή δασκάλων που φτιάχτηκε βασισμένη στην έρευνα του.
Ποιο είναι το όραμα σας στο 92 ArtSchool;
Να συνεχίσουμε με την φιλοσοφία που έχουμε χτίσει στην σχολή μας. Εύχομαι η φωνή μας να φτάσει όσο πιο μακριά μπορεί. Το 92artschool είναι οι άνθρωποι και όσο εγώ και ο Γιώργος έχουμε στόχους υψηλούς τόσο και η σχολή μας αποκτά όνομα και μια θέση στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι.
Τι ετοιμάζετε φέτος στον Τεχνοχώρο Εργοτάξιον;
Φέτος μπήκαμε πολύ δημιουργικά, ξεκινώντας με το θεατρικό έργο «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του F.G.Lorca που παίζετε για τρίτη χρονιά από την θεατρική ομάδα «Mariposa». Η παράσταση ξεκινάει Παρασκευή 29 Οκτώβρη και τέλη Νοέμβρη με αρχές Δεκέμβρη το θεατρικό έργο του Θανάση Τριαρίδη «Surriento – ο κόσμος ξανά» κάθε Σάββατο με τους Κατερίνα Μπουζάνη και Στέλιο Πετράκη. Παράλληλα στο Εργοτάξιον θα παρουσιαστούν κι άλλες παραστάσεις από φιλοξενούμενους θιάσους.
Εξαιτίας της πανδημίας η λειτουργία των σχολών ανεστάλη και με κλειστά θέατρα οι περισσότεροι καλλιτέχνες βρέθηκαν -και βρίσκονται ακόμα- σε πολύ δύσκολη θέση. Υπήρξε ουσιαστική βοήθεια από την πολιτεία;
Καμία βοήθεια ουσιαστική. Η σχολή μας δεν αποζημιώθηκε για τον τόσο καιρό που μας ήμασταν κλειστά. Τα μαθήματα μας γινόντουσαν διαδικτυακά και όχι όλα. Μόνο η υποκριτική και η δημιουργική γραφή. Χάσαμε κάποιους μαθητές και οικονομικά πληγήκαμε. Η αντιμετώπιση τους ήταν απαράδεκτη και λυπήθηκα αρκετά που τελικά όλο αυτό δεν μας αφορούσε όλους. Άλλοι τρέχαμε για να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα των ηθοποιών και να μπορέσουμε να πληρωθούμε από το μητρώο καλλιτεχνών και άλλοι δεν ενδιαφέρθηκαν καθόλου. Εφ’ όσον είχανε δουλειά στην τηλεόραση αδιαφόρησαν για το συνάνθρωπο τους. Λες και κάποιους τους είχε επιβεβαιώσει ότι θα έχουν επ’ αόριστον συμβόλαιο. Θλιβερό όλο αυτό! Προσωπικά για λόγους ηθικούς και επειδή δυσαρεστήθηκα αρκετά σταμάτησα να στηρίζω και να πηγαίνω σε οποιαδήποτε παράσταση πραγματοποιήθηκε .
Μπορεί να επιβιώσει μόνο από την δουλειά του ένας ηθοποιός στην Ελλάδα;
Φυσικά και όχι! Μπορεί όμως να δουλέψει πολλά εργαλεία του, να τα καλλιεργήσει και να βρει τον τρόπο να εργαστεί μέσα και έξω από το επάγγελμα του ηθοποιού. Μόνο ως ηθοποιός θα τα βρει τελείως σκούρα. Πλέον τα περισσότερα επαγγέλματα δεν έχουν αποκατάσταση. Σπουδάζεις και ξέρεις ότι θα δυσκολευτείς να βρεις δουλειά στο τομέα σου. Υπάρχουν χώρες που ενισχύουν τους ανθρώπους να σπουδάσουν, είτε να εμπλακούν με τις τέχνες , όπως για παράδειγμα η Ρωσία . Εμείς είμαστε και σε αυτό πολύ πίσω. Ήμασταν η χώρα του πολιτισμού και τώρα μισούμε τον πολιτισμό. Δεν φέρνει χρήμα .Δεν είναι βιομηχανία.
Θα ήθελα την άποψη σας όσον αφορά τις κακοποιητικές συμπεριφορές που αποκαλύφθηκαν το προηγούμενο χρονικό διάστημα.
Καιρός ήταν. Θα σας πω μια δική μου εμπειρία. Όταν τελείωσα την σχολή μου είχα πεισθεί ότι είναι πολύ λογικό να με βρίσουν, να με κακοχαρακτηρίσουν για την εμφάνιση μου. Θυμάμαι και ατάκα δασκάλου μου «θα πρέπει να φιλήσεις κατουρημένες ποδιές εάν θέλεις να κάνεις κάτι στο θέατρο». Ευτυχώς δεν είχα κάποιο περιστατικό που να ταυτιστεί με τις μαρτυρίες των γυναικών που ακούστηκαν, αλλά έχω βρεθεί σε πρόβες που σε προσβάλουν και ο τρόπος είναι αρκετά επιθετικός. Πρέπει να καταλάβουν πως όταν χρησιμοποιείς την ιδιότητα σου σε βάρος του άλλου είτε για να κερδίσεις κάτι είτε γιατί θεωρείς ότι έχεις εξουσία , έχει και το ρίσκο να ακουστεί. Μην νομίζετε ότι μεταξύ μας δεν τα συζητάμε απλά με τις απειλές δεν τολμάς να μιλήσεις γιατί θεωρείς ότι δεν θα αλλάξεις κάτι. Πάντα συνέβαινε και ποιος είσαι που θα ακουστείς. Χαίρομαι που ταρακουνήθηκαν αρκετοί.
Είναι πιο δύσκολο για μια γυναίκα να ξεχωρίσει σε αυτόν τον χώρο; Ή ευτυχώς, τα πράγματα έχουν αλλάξει;
Θεωρώ ότι έχει αλλάξει αυτό, είναι θέμα ανθρώπου και όχι φύλου. Ίσως στον κινηματογράφο να συνεχίζουμε να βλέπουμε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία. Με τον καιρό όμως βγαίνουν αρκετές γυναίκες που διεκδικούν τον χώρο τους επάξια.
Ποια είναι τα σχέδια σας για τον χειμώνα;
Να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε όλα αυτά που έχουμε προγραμματίσει. Με τον Covid συνειδητοποιήσαμε ότι όλα μπορούν να αλλάξουν από στιγμή σε στιγμή. Φέτος σκηνοθέτησα την πρώτη μου ταινία μικρού μήκους «Το τραπέζι των 200 χρόνων» με τους απόφοιτους της σχολής μας και σύντομα θα ξεκινήσει να κάνει το ταξίδι της.
Περισσότερες πληροφορίες για τo Artschool 92 ΕΔΩ