Κριτική: «Η νύχτα των μυστικών» σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου στο Θέατρο Μπέλλος

Όσο τα φώτα παραμένουν σβηστά, φωτίζεται το χρονικό μιας κακοποιητικής σχέσης, ίσως και όχι. Ένα στρέητ ζευγάρι από το πουθενά εγκλωβίζεται στα παρασκήνια ενός τσίρκου μετρώντας κάθε πληγή τους σε μια αναπαράσταση ζωής στο έργο «Η νύχτα των μυστικών», γραμμένο το 2007.

Η κινηματογραφική και εναλλασσόμενη γραφή του Άκη Δήμου σ’ ένα ιδιαίτερα δυσκίνητο έργο, καθώς οι σκηνές διαδέχονται η μία την άλλη σε μια παράλληλη σκηνική ζωή, υπερφορτώνεται με πληροφορίες, σε άλλες στιγμές χωρίς εμβάθυνση αυτού που πραγματεύεται κι άλλοτε περνώντας διφορούμενα μηνύματα για την κακοποίηση με την εναλλαγή των ρόλων.

Ενώ ο άνδρας υπήρξε κακοποιητικός, βίαιος λεκτικά και σωματικά, κατά της συντρόφου του, με αποτέλεσμα μέχρι και να χάσει το έμβρυο που κυοφορούσε, όταν την έσπρωξε από τις σκάλες, όλη η ιστορία ανατρέπεται από τα μέσα προς το τέλος. Στο κείμενο αναφέρεται πως η γυναίκα δεν ήταν πιστή και το έμβρυο ήταν κάποιου άλλου, ώστε να αναγκαστεί να κάνει έκτρωση με την ίδια να παραμένει σ’ ένα ψέμα ασφαλές. Αν αυτό δεν είναι χάιδεμα μιας κακοποιητικής σχέσης, τότε αλήθεια τι είναι; Ουσιαστικά ο πυρήνας του έργου καταρρέει.

Κι εδώ υπάρχει το εξής ερώτημα, γιατί να ανέβει αυτό το έργο παρουσιάζοντας το μάλιστα σε μια νέα καλλιτεχνική περίοδο για το ανανεωμένο θέατρο Μπέλλος. Η σκηνοθέτρια βέβαια στο σημείωμα της αναφέρει «Η παράσταση μας εκθέτει στη σκληρότητα του ανθρώπου, τη δίνη της υπαρξιακής αναζήτησης, την εξουσία της πατριαρχίας και εντέλει στην αδυναμία όλων μας να ταυτιστούμε με την έννοια του “μαζί”». Η πατριαρχία ναι μεν είναι ξεκάθαρη, ωστόσο το αποτύπωμα που αφήνει το έργο ποιο είναι; Γιατί αντιλαμβάνομαι το αντίθετο.

Στα της παράστασης τώρα, η Αικατερίνη Παπαγεωργίου είχε να αναλάβει ένα έργο, όπως ανέφερα πιο πάνω δυσκίνητο και δύσκολο, όχι τόσο θεματικά, που κι αυτό βέβαια έχει τις αναφορές του, όσο τεχνικά. Η ατμόσφαιρα της μαγείας του τσίρκου επιτυγχάνεται μερικώς, καθώς εδώ δεν υπάρχουν βασικά τεχνικά χαρακτηριστικά τα οποία θα εμπλουτίσουν το χώρο, ωστόσο όσα σκηνικά απαιτήθηκαν, δόθηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο μια και μιλάμε για μια παράσταση low budget σε μια μεσαία σκηνή στην Πλάκα. Όσο για τη σκηνοθετική της άποψη, δεν πρόσθεσε κάτι επιπλέον από αυτό που θα απαιτούσε ένα έργο σαν κι αυτό. Μια παράσταση προσδιορίζεται από την πρόταση του/της σκηνοθέτη/τριας. Εδώ οι χαρακτήρες παρουσιάζονται τυποποιημένοι, με ελάχιστες στιγμές εξαίρεσης. Όμως η φλυαρία του κειμένου δεν λειτουργεί στα υπέρ της.

Ο Ορέστης Τζιόβας ως Μάγος δεν ταίριαξε με τον αέρινο χαρακτήρα του ρόλου και τον προσέγγισε με κυρίως ρεαλιστικά χαρακτηριστικά αποφεύγοντας το «ζω σε μια παράλληλη σκηνή». Αντίθετα, με τον Τάσο Λέκκα ο οποίος ταυτίστηκε με την περσόνα του Νικόλα, βοηθού του Μάγου, ωστόσο αναλώθηκε σε κλισέ. Η Ελίζα Σκολίδη σε σημεία ελκυστική τραγουδώντας εξαίσια ένα από τα υπέροχα τραγούδια του Γιάννη Χριστοδουλόπουλου, αλλά με τις ρωγμές της και τον ρεαλιστικό τρόπο ερμηνείας της, άφησε την καθημερινότητα για να ενσωματωθεί στο παιχνίδι των ρόλων και του τσίρκου. Στο ίδιο επίπεδο και ο πάντα καλός  Αλεξανδρος Βάρθης, προσόν σημαντικό, αλλά εδώ ο ρόλος του απαιτούσε να ξεπεράσει τα υποκριτικά όρια του, καθώς από κακοποιητικός γίνεται το θύμα, κάτι που δεν επιτεύχθηκε με απόλυτη επιτυχία. Ο Γιώργος Μαρτίνος ως Μις Κολοράντο ήταν υπέροχος σε όλα του, φωνή, κίνηση και υποκριτική, με κάποια κλισέ από drag shows, χωρίς να μειώνει στόχο του. Τέλος, η Εριφύλη Κιτζόγλου ως γυναίκα φίδι ήταν απολαυστική.

Τα σκηνικά και τα ενδυματολογικά επιμελήθηκε η ευφυέστατη Μάγδα Καλαρύτη. Ο Γιάννης Χριστοδουλόπουλος αναβάθμισε το όλο αποτέλεσμα με τις μελωδίες του, μαζί τις χορογραφίες της Χρυσηίδας Λιατζιβίρη.

Εν κατακλείδι, το κείμενο με τις όποιες δυσκίνητες ανισορροπίες κι αν εκφράζει, η σκηνοθέτρια Αικατερίνη Παπαγεωργίου και η ομάδα της κατόρθωσαν να παρουσιάσουν μία τίμια παράσταση, με το μήνυμα να παραμένει αδιευκρίνιστο.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.