ΠΟΙΗΣΗ

Ο έρωτας λοιπόν κατεδαφίζει το ετοιμόρροπο που συντηρούμε.Λιγάκι πριν μαζί του σωριαστούμεμε άλλα υλικά μάς ξαναχτίζει. Ευγένεια και βάθος μας χαρίζει,σκληρότητα και ύψος που τρομάζει.Σε άγνωστο τοπίο προβιβάζειτον κόσμο και ξανά μας…
Διαβάστε περισσότερα...

Ξεβράστηκανστη στεριά της μέραςκάποιοι κρατώντας κομμάτι νύχτακαι άλλοι θάλασσαόσοι γλύτωσαν είχαν κιόλας ξεχάσειοι άλλοι νεκροί ακόμημα προπαντός πλυμένοιστέγνωναν στις πέτρεςο καιρός δεν τους ξεχώριζεκαι αυτοί πού σώθηκανκαι οι άλλοι…
Διαβάστε περισσότερα...

Ήρθε ο πατέρας μου τη νύχτακαι με φώναξε∙μαθαίνω πράγματα, μου λέει,και φοβούμαι,να πληρώνεις το νοίκι σου και τα κοινόχρηστακαι τα άλλα,όπως συμφώνησες.Μα πατέρα, του λέω,εδώ δεν είναι το σπίτι μου, είναι η φυλακή,δεν το βλέπεις;κι αυτή…
Διαβάστε περισσότερα...

Στην μνήμη της αδελφής μου Ο παράμεσος με όλα του τα ελαττώματαπου το πινέλο του μανόν υπερτόνιζεγια το τέλος του νυχιούή για την αρχή μιας χιονίστραςείναι ό,τι απέμεινε σωματικώς από εσένα.Βγάζω το δαχτυλίδι σουκαι το ακουμπάω στο…
Διαβάστε περισσότερα...

Μνήμη Μανώλη Μ. Σε κλείσανε άστοργοι καιροί σε κάγκελα και σε καθρέφτες έρχονταν ύστερα σαν κλέφτες να σου ανάψουνε κερί. Δε μίλαγες, δεν έβγαζες φωνή βουβός και παραπεταμένος μες στη ζωή σου ήσουν ξένος ποιος κλαίει κρυφά και ποιος…
Διαβάστε περισσότερα...

στον Στέλιο Χαραλαμπόπουλο Πάνινα τα βουνά μέσα στην πάχνη που τ’ ανεμίζει αύρα της θαλάσσης και πλαταγίζουν στον λαμπρόν αιθέρα. Σκουφάκια του χιονιού και μαύρα δάση πλαγιές-καπούλια μουλαριών σφυρά και χαίτες και οι οπλές των γεφυριών…
Διαβάστε περισσότερα...

Παγετός την νύχτα και νωρίς το πρωί κι η στάχτη, ά η στάχτινη μνήμη, υγρή μόνωση, ξεφτισμένος τοίχος. Έρχονται καταιγίδες. Αλλά θάνατος δεν είναι η σταχτιά απόγνωση των χαμένων. Είναι ο φιδίσιος ήχος που σέρνεται χαράζοντας τα σπλάγχνα και…
Διαβάστε περισσότερα...

Τον καιρό εκείνοσυγκατοικούσα με τον Ιωάννη Σεβαστιανό Μπαχσε ένα ημιυπόγειο στην οδό ΛένορμανΕκείνος δούλευε σε βουλκανιζατέρ δύο στενά παρακάτωΕγώ νυχτερινός στο ΣισμανόγλειοΌταν εκείνος είχε φύγει το πρωί, εγώ επέστρεφαΠριν κοιμηθώ…
Διαβάστε περισσότερα...

Πριν φτάσουν νύχι χάλκινο οι ώρεςφεγγάρια ολόγιομοι εραστές επείγονταιΑν κι έχουν γνώση πως το πάθος σκοντάφτειστο ξημέρωμα.Όμορφη που είσαι απόψε νύχτα μουΤαχύπλοος γαλαξίας υπερίπτασαιτου αρχιπελάγους.Ένας πόθος το σπίτι, ένας πόθος,…
Διαβάστε περισσότερα...

Μετά την πήραν αιχμάλωτη. Πήρα τηλέφωνο την Έλενα σήμερα δεν μπορούσα να ξέρωμου είπε κάτι σφύριζε ανατριχιαστικά και τη διαπερνούσεπως δε γίνεται τώρα σκάνε όλμοι παντού δεν ακούωξύλινα ξίφη την τρυπούσαν στην πλάτη και τα πλευράαν…
Διαβάστε περισσότερα...

Με λένε Πηνελόπη δεν έχω καμία σχέση με την Ιθακήσια βασίλισσα άλλωστε κάτι τέτοιο δεν θα μου το επέτρεπε και η καταγωγή μου προέρχομαι από τα χαμολούλουδα διάγω το βίο μου χαμηλοθωρώντας για να μη με πλανά το γλυκερό φως της μέρας…
Διαβάστε περισσότερα...

Απόσπασμα από τη μυθιστορηματική αφήγηση της ζωής του Μπετόβεν, όπως την περιγράφει ο Ρομαίν Ρολάν στο δεκάτομο έργο του "Ζαν Κριστόφ", έργο για το οποίο του απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1917.
Διαβάστε περισσότερα...

Καταλαβαίνω τη μέρα απ' το στόμααπ΄ το πως τρέχει το νερό στον νιπτήρα,απ΄το πως συνδυάζεται το κρασί της περασμένης βραδιάςμε την κολλημένη στον πίσω γομφίο οδοντόπαστα.Κι όμως δεν ήταν πάντα έτσι η ανθρώπινη η μέρα μου, ο ξυπνητός μου…
Διαβάστε περισσότερα...

Τα γεμάτα επιθυμία χείλη της είναι γκρι και χωρισμένα σαν μια μεταξωτή θηλειά απειλώντας ένα μικρό, παράξενο τραύμα. Αρπάζεται νωχελικά πάνω σε ευαίσθητα κι άγρια πράγματα περήφανη που τα έχει αποσυνθέσει από τη θανατηφόρα σκιά της ομορφιάς…
Διαβάστε περισσότερα...

Πιάνω την άνοιξη με προσοχή και την ανοίγω:Με χτυπάει μια ζέστη αραχνοΰφαντηένα μπλε που μυρίζει ανάσα πεταλούδαςοι αστερισμοί της μαργαρίτας όλοι αλλάκαι μαζί πολλά σερνόμενα ή πετούμεναζουζούνια, φίδια, σαύρες, κάμπιες και άλλατέρατα…
Διαβάστε περισσότερα...

Μέρα Μαγιού μού μίσεψες, μέρα Μαγιού σε χάνω, άνοιξη, γιε, που αγάπαγες κι ανέβαινες απάνω Στο λιακωτό και κοίταζες και δίχως να χορταίνεις άρμεγες με τα μάτια σου το φως της οικουμένης Και με το δάχτυλο απλωτό μου τά 'δειχνες ένα-ένα τα…
Διαβάστε περισσότερα...

Όλες οι αγιογραφίες δείχνουν ότι θα με σκοτώσεις. Είναι απόγευμα, τα λέπια μου λάμπουν. Τρώω μόνο χορτάρι του φεγγαριού. Αίμα δεν είδα ποτέ. Ζεσταίνω τα αυγά της πολιτείας, βλέπουν οι κάτοικοι μερικούς εφιάλτες. Αυτά είναι όλα που κάνω –τα…
Διαβάστε περισσότερα...

Μια ανθολογία- έκπληξη για τον ποιητή της Μεγάλης Ιδέας Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα του θείου δράματος και του μαρτυρίου του Ιησού στον σταυρό, έχει όμως ως κατάληξη και κορυφαία στιγμή της την ανάσταση και τη μετάβαση σε μια…
Διαβάστε περισσότερα...

«Η δυαδική υπόσταση του Χριστού στάθηκε για μένα πάντα βαθύ, ανεξερεύνητο μυστήριο· η λαχτάρα, η τόσο ανθρώπινη, η τόσο υπεράνθρωπη, να φτάσει ο άνθρωπος ως το Θεό – ή πιο σωστά: να επιστρέψει ο άνθρωπος στο Θεό και να ταυτισθεί μαζί του· η…
Διαβάστε περισσότερα...

Μαγδαληνή σε φώναζαν, γιατί πουλούσες μύρο, μα εγώ στον κόρφο σ’ έψαξα και βρήκα δάκρυα.Απ’ τη δουλειά σε σχόλασαν, γιατί έφαγες το μήλο, το Σάββατο γονάτισες, στης γης μιαν άκρια. Κι ήρθα ν’ ακούσω τις φωνές, που φύλαγες στο…
Διαβάστε περισσότερα...

Ένας άντρας φοράει μάσκα λύκουένας άλλος καψαλισμένου πρόβατουπου κουβαλάει την σούβλα του μαζί.Ένας λαγός σοκολατένιος τρώει σιγά σιγά τ’ αυτιά του.Ο δήμιος Πιλάτος σαπουνίζει μεθοδικά τα χέρια.Κάποιος παίζει βιολί στην κοίλη κοιλότητα…
Διαβάστε περισσότερα...

Εσύ μετράςΌλο μετράςΕγώ κι εσύ.Εσύ κι αυτοίΚι εμείςΚι εσείςΌλο μετράςΑυτά που λεςΑυτά που θεςΜετράς τα πόσαΤα τόσαΌλο μετράς Εγώ είχα έναΚι αυτό στο χάρισαΕγώ είχα κανέναΈγινα τα πάντα Από τη συλλογή Οι στροφές και ο δρόμος (Κουκούτσι,…
Διαβάστε περισσότερα...

Μου είπες: γράφε για σένα.Απάντησα: προτιμώ να γράφωγια πουκάμισα αγορασμένααπό κάποια αμερικάνικη αγορά,για διψασμένα, άκοπα μαλλιά.Για χέρια που στολίζονταιμε ενθυμήματα από προγόνουςμε χαλκώματα που ιδεογραφούν τον έρωτα.Μου είπες:…
Διαβάστε περισσότερα...

Η γυναίκα θυμήθηκε Η νύχτα τη σταμάτησε Την έβαλε στο αμάξι Πήγανε στην άκρη της θάλασσας Η γυναίκα πλησίασε Τον χρόνο που κατάπινε κύματα Γονάτισε Το νερό έγλειφε το εσωτερικό των μηρών της Θυμήθηκε το σώμα του άντρα Βύθισε τις παλάμες…
Διαβάστε περισσότερα...

Μία ώρα διαφορά είναι άλλο πράγμα από την ώρα που κάνει τη διαφορά. Σήμερα αποφάσισα να μη σου πω την αλήθεια. Αυτός ο ήλιος κι ο πόνος στην πλάτη με κάνουν να πιστεύω και πάλι πως η πραγματικότητα δεν υπάρχει. Τι σε νοιάζει; Έτσι κι…
Διαβάστε περισσότερα...

Τα έργα επί της αναστήλωσηςακόμα να τελειώσουν Συνεχίζονται με αλκοολικούς ρυθμούςοι διαδικασίες επούλωσης Απευθύνω τις ταραχές μουσε μορφή διαμαρτυρίας Ως πότε θα μείνουν οι πληγέςεκτεθειμένα ρείθραστων καιρών τα έτσι θέλω; …
Διαβάστε περισσότερα...

εμφανίζονται όλες τους όταν βρέχει δυνατά Πρώτη έρχεται εκείνη που κρατάει τα βαφτιστικά και τα παπούτσια που με χτυπήσανε παρανυφάκι τα σέρνει μ' ένα λουράκι πάνω στην άσφαλτο να υποφέρουνε. Ακολουθεί αυτή που γνωρίζει τα πρόσωπα…
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Αλμπέρτο έγραφε πως αυτός που κρύβεται μέσα στις σκιές είναι κατάσκοπος· αυτός που κρύβει μέσα του σκιές είναι καλλιτέχνης. Εξαρτάται ποια μορφή κρυφτού τού άρεσε από μικρός. Ποιητή ορίζει τον καλλιτέχνη της κατασκοπίας, αυτόν. Αναγνώστη…
Διαβάστε περισσότερα...

του Ἀλφόνσου-Λεωνίδα Δώδεκα δωδεκάτουτου δύο χιλιάδες δώδεκα.“Κοίτα”, μου είπες,“ποτέ ξανά δεν θα προλάβουμενα είναι έτσι ταιριασμένοι οι αριθμοί!” Μικρός, τρία χρόνιαπροτού κλείσεις τα δώδεκα,διέκρινες στο βάθος το όριο.Τον χρόνο…
Διαβάστε περισσότερα...

Γλιστρούσε από τα χέρια μουκι έπρεπενα έχω μεγάλη τέχνη στην απόχη. Όχι βαρύ καμάκι, θα πονέσει.Όχι το αγκίστρι, θα ματώσουντα καλοδουλεμένα του βράγχια. Κι ενώ ήταν ξένος και βουβός και κρύοςασήμιζαν τα μάτια μου όταν τον κοιτούσακι…
Διαβάστε περισσότερα...

Χρόνια σακάτικα εμφανίστηκε στὸν παραδεισένιο κόσμο ο Κάσπαρ Χάουζερ, έκθετος και τρελός. Η γη χωρίς Εδὲμ μόνο καμιά σιδερένια καμηλοπάρδαλη, σαύρες καρδινάλιοι, δηλητηριαστὲς φυτών, ανεμώνες σπασμένες κι ο πύρινος ουρανός άγιος κηπουρός.…
Διαβάστε περισσότερα...

Κι όσο για τα παιδιά ψηλώνουν γρήγορα μαθαίνουνε να θάβουν τα νεκρά πουλιά, συναγωνίζονται στην αντοχή και στην ταχύτητα να δούμε ποιος ποιος ποιος θα τα φυλάει. Οι μητέρες τους μετράν το ύψος μέρα με τη μέρα μικρά σημάδια στον τοίχο με το…
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Λευκός βασιλιάς του χειμώνακρυστάλλινος απεβίωσε εχτές βράδυστους 19 βαθμούς κελσίου. Σύσσωμες οι εποχές με τον τρίτο ήλιοκατέφθασαν να παραλάβουν το σώμα τουγια την ετήσια ανακατασκευή. Στην θανάσιμη ακολουθίακαι στα επιμέρους…
Διαβάστε περισσότερα...

Tο τέρας ο Αχιλλέαςδίπλα μου πάνταομοτράπεζοςόταν δειπνώ σκιές κι ο Έκτωρ μουάφαντοςσαν να μην πέθανε ποτέ. Από τη συλλογή Σκοτεινή κλωστή δεμένη, Γαβριηλίδης, 2017
Διαβάστε περισσότερα...

Στιγμές αναρχίαςταράζουν το φόβο.Μουδιάζουν τον άρρωστο.Με μέλι την άφτρα. Περαστικός στην προσευχήμε μια σταγόνα πλήξης. Ανάσακαι ξεκίνησανα παλουκώνω ρίμες. Από τη συλλογή Παρεστιγμένος, Πανοπτικόν, 2015
Διαβάστε περισσότερα...

Υπάρχουν γυναίκες με ψυχή κήπουανθίζουν, μαραίνονται, φυλλορροούν, αιμορραγούν,αναπαράγονταιμε κιρκαδική ροή, με αυτιστική πλήξημέχρι να σβήσουν οριστικά ωςτον αφανισμό τους κι αν τις ρωτήσεις το ίδιο θα έκαναν από την αρχήοι γυναίκες…
Διαβάστε περισσότερα...

Απομονώθηκεκαι τα ταλέντα του αμφισβητήθηκαν σε βάθος.Έπεσε, όπως λένε, «σε δυσμένεια».Κατάθλιψη, απώλεια μνήμης, τα γνωστά.Μια μέρα μάζεψε όλο του το θάρροςγια να σηκώσει με παρρησίαστα δύο του χέρια τις σακούλες του σούπερ μάρκετκαι να…
Διαβάστε περισσότερα...

Κάτου από βράχους αυστηρούςοργάζουνεπρασινοκίτρινεςτης Ευφορβίας ταξιανθίες, έτσι όπως ανθίζουν οι καρδιέςτης νιότης,ανυπότακτες,κάτω απ’ το βλέμμα, το στεγνό,των ηλικιωμένων. Από την ποιητική συλλογή «Πλησμονή οστών» (Μελάνι, 2018) …
Διαβάστε περισσότερα...

Όταν πια βρεθώ στον τόπο μουθα είμαι περίπου εκατό χρονώντη νύχτα που θα πέσω να κοιμηθώπρέπει να πω στον Τζων ότι δεν χρειάζεταισαξόφωνο για το βραδινό σιωπητήριοπαρά μόνον ένας επίδεσμος στα μάτιατα στήθη της και η τρομπέτα του Μάιλς …
Διαβάστε περισσότερα...

Ξέμαθαν να περπατούν Μπουσουλάνε σαν προσκυνητές Σέρνονται σαν χελώνες Οι αμαρτίες τους βαρύ καβούκι Στο ξέφωτο ελπίζουν για το θαύμα Πριν τη χειμερία νάρκη Να ξαναγίνουνε λαγοί. Από την ποιητική συλλογή «Ποιήματα που γράψαμε…
Διαβάστε περισσότερα...

Στίχος λέει είναι: «αράδα έντυπου κειμένου». Εγώ σου λέω: είναι παλμός εντατικής βρογχόσπασμος ασθματικής σειρήνας. Κυρίως είναι: στουπί εμποτισμένο με βενζίνη δίπλα στο κοριτσάκι με τα σπίρτα. Από την ποιητική συλλογή "Η πλατεία των…
Διαβάστε περισσότερα...

Ερχόμουν κρυφά σαν κοιμόσουνα και σου έγραφα στα χέρια στα πόδια και στην κοιλιά σου λέξεις και ποιήματα μεγάλων ποιητών και πάντα το πρωί σαν ξύπναγες έπλενες τις λέξεις με το φως κι έμενες πια ολότελα γυμνή. Από τη συλλογή ποιημάτων…
Διαβάστε περισσότερα...

Πέρναγε πάντα τα κομμένα γιασεμιά με ιώδιο μήπως τη συγχωρέσει το κεφάλι του ονείρου της που άσπριζε άταφο για χρόνια στην πίσω αυλή Από τη συλλογή «Αλλά κανείς δεν κοιτά τους κήπους»  (Εκδόσεις Μετρονόμος, 2013)
Διαβάστε περισσότερα...

Το κορυφαίο έργο του νομπελίστα ποιητή Saint-John Perse, Ακτοσημεία, κυκλοφορεί στα ελληνικά για πρώτη φορά ολοκληρωμένο. Στην έκδοση περιλαμβάνεται και η συλλογή Πουλιά, μια σειρά δεκατριών ποιημάτων που είχαν αρχικά γραφτεί για να…
Διαβάστε περισσότερα...

«Αγάπη μου .. μου είχες πει κάποτε ότι μ’ αγαπάς επειδή με κάνεις ευτυχισμένη (ίσως να μην το θυμάσαι, λες τόσα πολλά ανόητα πράγματα) λοιπόν αυτή την στιγμή θα πρέπει να μ’ αγαπάς πολύ, γιατί μ’ έκανες ακόμη πιο ευτυχισμένη. Υπερκέρασες…
Διαβάστε περισσότερα...

Τί όμορφη ποὺ εἶσαι. Μὲ τρομάζει ἡ ὀμορφιά σου. Σὲ πεινάω. Σὲ διψάω. Σοῦ δέομαι: Κρύψου, γίνε ἀόρατη γιὰ ὅλους, ὁρατὴ μόνο σ᾿ ἐμένα. Καλυμένη ἀπ᾿ τὰ μαλλιά ὡς τὰ νύχια τῶν ποδιῶν μὲ σκοτεινὸ διάφανο πέπλο διάστικτο ἀπ᾿ τοὺς ἀσημένιους…
Διαβάστε περισσότερα...

Τοῦ Νάσου Βαγενὰ Τὰ πράγματα εἶναι ὅπως τὰ γνώρισες. Λίγο χειρότερα ἴσως, γιατί ὁ ἄνθρωπος συνηθίζει τὶς συφορές. Ἡ συφορὰ εἶναι ἕνα σκληρὸ προσκεφάλι ὅπου πλαγιάζω καὶ δὲν λέει νὰ μὲ πάρει ὁ ὕπνος. Τὶς νύχτες βυθίζομαι σ’ ἕνα μαῦρο…
Διαβάστε περισσότερα...

Σὰν ὁ Ἀντίνοος ξαπλώθηκε Ὅπως ἕνα μεγάλο σκυλὶ Ποὺ ἡ μακριὰ ράχη του ἡσυχάζει Μ’ ἀλλεπάλληλα ρίγη Ποὺ γυαλίζουν στὸ φῶς τοῦ φεγγαριοῦ Καθὼς σὲ νερὰ ἀκροθαλασσιᾶς Πρὶν ἀρχίσει τὸ σκοτάδι τῶν κυμάτων Ποὺ φουσκώνουνε πιὸ βαθιὰ Ὁ νεκρὸς…
Διαβάστε περισσότερα...

Καὶ ἤθελα νὰ φύγω μὲ τὰ λεφτά μου ἢ τὴ ζωή μου. Φασαρίες καὶ μὴ φασαρίες. Θὰ ἀνεβάσεις πυρετό. Τί γυρεύεις ὅταν τρέχεις Ἀθήνα-Πειραιὰ καὶ τανάπαλιν - τούμπαλιν; Νὰ μοῦ ἀγοράσεις μήπως καμμία κοπέλα καμμιὰ πέτσινη φιλενάδα; Τὰ μεγάλα σου…
Διαβάστε περισσότερα...

Ἐξετελέσθη στὶς 7.06΄ ἀκριβῶς σήμερα τὸ πρωὶ πλησίον τῆς Κοινότητος Ἐξοχῆς ὁ Δράκος τοῦ Σέιχ Σοῦ, διὰ τὰ ἐγκλήματα τὰ ὁποῖα διέπραξε. Οἱ ἐφημερίδεςἈπὸ τῶν τουφεκιῶν τὶς κάννες γιὰ νὰ φτάσουν μέχρι τὸ λίγο ἀκόμα τῆς ζωῆς ἔπρεπε νὰ…
Διαβάστε περισσότερα...