ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Κριτική: «8 γυναίκες» του Ρομπέρ Τομά, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, στο Θέατρο Αλίκη

Οι «8 γυναίκες» του Ρομπέρ Τομά χαρακτηρίζουν, το αστυνομικής υφής, έργο του Γάλλου συγγραφέα, σε σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια κι έναν θίασο ηθοποιών με διάχυτη ποιότητα και αίσθηση του μέτρου. Πράγματι, μολονότι η πλοκή φαίνεται εκ…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η σιωπηλή λίμνη» σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη στο Επί Κολωνώ

Το θεατρικό έργο του Ισπανού συγγραφέα Νταβίντ Ντεσόλα σε μετάφραση Μαρίας Χατζηεμμανουήλ και σκηνοθεσία Ελένης Σκότη αποτελεί το ψυχογράφημα των ανθρώπων στην κορύφωση της προσωπικής τους τραγωδίας. Επρόκειτο για συγκλονιστικό έργο, με…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα» από τον Γιάννη Καλαβριανό στο Θέατρο Τέχνης

Ο Γιάννης Καλαβριανός σκηνοθετεί το θεατρικό έργο «Μικροί πυροβολισμοί μέσα στη νύχτα» με επίκεντρο το αριστούργημα του Χ. Φ. Κλάιστ «Μίχαελ Κόλχαας», ενός εκ των σπουδαιότερων έργων της γερμανικής λογοτεχνίας. Το εν λόγω έργο μας…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Όνειρο ή Εφιάλτης; Ξυπνήστε!» από τη Μαρία Σάββα στο Θέατρο Φούρνος

Στο θέατρο Φούρνος γίναμε μάρτυρες του τρόπου με τον οποίο η σκηνοθετική οπτική της λογοτεχνίας αποκτά σάρκα και οστά με θεματική ταυτότητα, επαγγελματισμό και δομημένο σεβασμό ως προς το έργο του συγγραφέα. Και όταν, μάλιστα, ο…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Κι από Σμύρνη… Σαλονίκη» – Μία παράσταση σταθμός για τα ελληνικά δεδομένα

Υπάρχουν εκείνες οι στιγμές στις οποίες καλείσαι να καταγράψεις την θεατρική εμπειρία μίας παράστασης και σαστίζεις ενώπιον του κειμένου. Οι στιγμές εκείνες που ορίζουν την ταυτότητα της οπτικής σου και αδυνατείς να την περιγράψεις. Μία…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Λάθος χώρα», σε σκηνοθεσία Παντελή Φλατσούση, στο Θέατρο Πόρτα

Ο Παντελής Φλατσούσης σκηνοθετεί την θεατρική παράσταση «Λάθος Χώρα», βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γκαζμέντ Καπλάνι. Επρόκειτο για πολυδαίδαλη ανάπτυξη ενός θέματος με προεκτάσεις βαθιά ανθρωποκεντρικές. Ο σκηνοθέτης, με…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Good People», σε σκηνοθεσία Άννας Μαρίας Παπαχαραλάμπους, στο Θέατρο Αποθήκη

Η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους σκηνοθετεί το έργο του David Lindsay-Abaire με τίτλο «Good people», σε μετάφραση της ιδίας. Μεταφερόμαστε στη Βοστώνη, στις εργατικές συνοικίες, με την παρακμή που συνοδεύει την κοινωνική αυτή τάξη και τις…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Φθινόπωρο Χειμώνας» σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας

Στο Θέατρο Οδού Κεφαλληνίας ο Νίκος Μαστοράκης σκηνοθετεί την παράσταση «Φθινόπωρο Χειμώνας», έργο του βραβευμένου Σουηδού δημιουργού Λαρς Νορέν. Επρόκειτο για έργο με επίκεντρο την αστική οικογένεια, τόσο ως ιδεολογικό πρότυπο όσο και…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου στο Θέατρο Πορεία

Ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Μ. Καραγάτση με τίτλο «Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» μεταφέρει στη θεατρική σκηνή ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τάρλοου, σε διασκευή του Θανάση Τριαρίδη. Μία παράσταση πρότυπο επαγγελματικής οργάνωσης και…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Άγνωστοι στο τρένο», σε σκηνοθεσία Ανδρονίκης Αβδελιώτη, στο Αγγέλων Βήμα

Στο θέατρο «Αγγέλων Βήμα», γίναμε μάρτυρες μιας μοναδικής μεταφοράς του ψυχολογικής υφής έργου «Άγνωστοι στο τρένο», σε σκηνοθεσία Ανδρονίκης Αβδελιώτη· έργο πολλαπλών δυνατοτήτων ερμηνείας και ανάλυσης. Φαινομενικά η ιστορία…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Αιολική γη», σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά, στο Εθνικό Θέατρο

Το εμβληματικό έργο του Ηλία Βενέζη με τίτλο «Αιολική γη» ανήκει στα βιωματικά αρχεία της ελληνικής λογοτεχνίας. Όταν μεταφέρεται στο θεατρικό σανίδι μοιάζει να ξεπηδούν απ’ τις σελίδες του ζωντανές οι εικόνες και οι περιγραφές μιας…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Μαρίκα Κοτοπούλη – Το αγρίμι» με τη Δήμητρα Παπαδήμα στο Θέατρο Αλκμήνη

Μαρίκα Κοτοπούλη, η μεγάλη ιέρεια του θεάτρου, η παθιασμένη, η ασυμβίβαστη, η ελεύθερη γυναίκα, το γεννημένο «αγοροκόριτσο». Η παράσταση «Μαρίκα Κοτοπούλη - Το αγρίμι» ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Αλκμήνη. Το κείμενο της…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Μακμπέθ» από τον Θανάση Δόβρη στο Θέατρο Τέχνης

Οφείλει κανείς να αναγνωρίσει στην θεατρική παράσταση «Μακμπέθ», από τα κορυφαία έργα του Willian Shakespeare, σε σκηνοθεσία Θανάση Δόβρη, την ευρηματική και συνάμα πολύμορφη οπτική πρόσληψης του κειμένου. Η απόδοση δε αυτού στη σκηνή…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Μάκμπεθ – ο κύκλος του στΑΙΜΑτος» από τον Δημήτρη Μυλωνά στο Από Μηχανής Θέατρο

Η διασκευή και σκηνοθεσία του Δημήτρη Μυλωνά με επίκεντρο την θεατρική παράσταση «Μάκμπεθ – ο κύκλος του στΑΙΜΑτος», βασισμένο στο έργο του William Shakespeare, αποτελεί πρωτοποριακή και συνάμα ανατρεπτική πρόσληψη και μεταφορά.…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Μια ιστορία αγάπης» από τον Σίμο Κακάλα στο Θέατρο Άνεσις

Η ιστορία της Κάτιας και της Ζυστίν ξεκινάει όπως τόσες άλλες και ερωτεύονται σαν σε παραμύθι…  Η Ζυστίν επιθυμεί ένα παιδί αλλά η Κάτια διστάζει επειδή έχει πληγωθεί πολλές φορές στη ζωή της και φοβάται το μέλλον. Με μια περίεργη…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Νέα απ’ τον Θερβάντες» στο Θέατρο Μεταξουργείο

Στο θέατρο «Μεταξουργείο», ο Κωνσταντίνος Κυριακού σκηνοθετεί την ανατομία της κωμωδίας, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες· τα τέσσερα μονόπρακτα του οποίου διαμορφώνουν ένα ενιαίο σύνολο. Πλειάδα εξαιρετικών ηθοποιών…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Όπως πάει το ποτάμι» σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη στο Θέατρο Σταθμός

Στο θέατρο «Σταθμός» ο Γιάννης Λεοντάρης σκηνοθετεί την παράσταση «Όπως πάει το ποτάμι», ένα πολυεπίπεδο έργο με επίκεντρο την, ερωτική σε πρώτο επίπεδο, σχέση δύο ανδρών. Τους χωρίζουν αρκετές δεκαετίες βιωμένης εμπειρίας. Από τη μία…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Τα τρία φιλιά / H σταχτιά γυναίκα» σε διασκευή και σκηνοθεσία Σοφίας Φιλιππίδου στο Θέατρο…

Στο θέατρο Μεταξουργείο, η Σοφία Φιλιππίδου διασκευάζει και σκηνοθετεί την παράσταση «Τα τρία φιλιά/Η σταχτιά γυναίκα», αμφότερα έργα του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου. Ο τελευταίος, υπήρξε από τους πρωτεργάτες του αισθητισμού στη…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Λεωφορείον ο Πόθος» σε σκηνοθεσία Θανάση Σαράντου στο Εθνικό Θέατρο

Στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου αναβιώνει το σπουδαίο έργο του Τενεσί Ουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος», το οποίο γνώρισε παγκόσμια αναγνώριση μέσα από τον κινηματογράφο (σε σκηνοθεσία Ηλία Καζάν) και το θέατρο. Μεταφερόμαστε στα τέλη της…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Οι άθικτοι», σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη, στο Νέο Ακάδημο

Η κοινωνική κωμωδία «Οι Άθικτοι» των Olivier Nakache & Éric Toledano, σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη παρουσιάζεται στο θέατρο «Νέος Ακάδημος». Ο Αντώνης Καρυστινός, 3 χρόνια μετά το «Νo man’s land» του Χάρολντ Πίντερ, σε…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α.» σε σκηνοθεσία Δήμητρας Δερμιτζάκη

Η Κίττυ Παϊταζόγλου μεταμφιέζεται τη Μ.Α.Ι.Ρ.Ο.Υ.Λ.Α. κι ένας πολύπλοκος κόσμος πραγματικοτήτων εμφανίζεται ενώπιον του φιλοθεάμονος κοινού. Το έργο της Λένας Κιτσοπούλου, αποτελεί εκκωφαντική κραυγή αναζήτησης διεξόδου στο τέλμα της…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Κατερίνα Γώγου: Το γαμώτο που δεν έζησα» του Ανδρέα Ζαφείρη, στον πολυχώρο 2510

Η θεατρική παράσταση με τίτλο «Κατερίνα Γώγου: το Γαμώτο που δεν έζησα», έργο του Ανδρέα Ζαφείρη, στον πολυχώρο 2510 μοιάζει, εν πρώτοις, πειραματική. Η σκηνή λιτή, οι τρεις πρωταγωνιστές, Δάφνη Ατία, Χάρης Γεωργιάδης και Χαρά Νικολάου,…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού» σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα στο Θέατρο Γκλόρια

Η θεατρική παράσταση με τίτλο «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού», βασισμένη στο έργο του Ντάριο Φο, σε σκηνική και δραματική επεξεργασία Γιάννη Κακλέα και σειρά συντελεστών, με πρωταγωνιστή τον Πάνο Βλάχο και εξαιρετική ομάδα ηθοποιών…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Οι Ναυαγοί» της Ηρώς Μπέζου στο Θέατρο Τέχνης

Αυτή η κριτική θα είναι διαφορετική από τις άλλες. Ίσως και ο όρος κριτική –όρος που πάντα με φέρνει σε αμηχανία-, να περιττεύει. Μάλλον σαν εξομολόγηση θα είναι, σαν να κρατάω ημερολόγιο γι’ αυτό που συνέβη στο θέατρο Τέχνης. Γιατί…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η Ανταλλαγή» από τη θεατρική ομάδα «Τhe 3rd person theatre group» στο Θέατρο Θησείον

Ένας τεράστιος φωτεινός χριστιανικός σταυρός στη μέση της σκηνής. Οι ηθοποιοί μας περιμένουν να εισέλθουμε στην αίθουσα. Δεν υπάρχει αυλαία. Όλα θα συμβούν σήμερα, σε μια μέρα μα και σαν πάντα να ήταν όλα έτσι. Τέσσερις άνθρωποι…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ο θεός της σφαγής» σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου στο Θέατρο Αθηνά

Ο «Θεός της σφαγής» είναι μια μαύρη κωμωδία, ένα εξαιρετικό και πολυβραβευμένο έργο της Γιασμίνας Ρεζά, που έχει παιχτεί παγκοσμίως με μεγάλη επιτυχία. Κατά την διάρκεια ενός παιδικού διαπληκτισμού, ένας εντεκάχρονος, «οπλισμένος» ή…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ο γυάλινος κόσμος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη

Ντιγκ, λάμψη, θρύψαλα. (ο οπότιτλος δάνειο από στίχο του Οδυσσέα Ελύτη) Ο συνειρμός του υπότιτλου μάλλον αναπόφευκτος, αφού μετά το τέλος της παράστασης που με περισσή δεξιοτεχνία σκηνοθέτησε ο Γιωργος Νανουρης κι έκανε πρεμιέρα…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η Τριλογία των Λήμαν Μπράδερς», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στο Θέατρο Ιλίσια

Το Θέατρο του Νέου Κόσμου παρουσιάζει στο Θέατρο Ιλίσια το πολυβραβευμένο έργο «Η Τριλογία των Λήμαν Μπράδερς» του Στέφανο Μασσίνι, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, ο οποίος γιορτάζει φέτος τα 30 χρόνια του στη σκηνοθεσία. 1844:…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Οι δούλες» του Ζαν Ζενέ, σε σκηνοθεσία Βάσιας Χρονοπούλου, στο Θέατρο Άλμα

Ήχος μιας νότας πιάνου, μονότονης κυριολεκτικά. Δεν υπάρχει αυλαία. Οι θεατές μπαίνουν στην αίθουσα και η Κλαιρ χορεύει στους ρυθμούς της κυρίας. Η Σολάνζ ετοιμάζει το δωμάτιο, τα ρούχα, και όλα είναι έτοιμα για το καθημερινό κρυφό…
Διαβάστε περισσότερα...

«Το τρίτο στεφάνι»: Παράσταση υψηλών προδιαγραφών στο Παλλάς

«Το τρίτο στεφάνι», η μεγάλη παραγωγή που γεννήθηκε μέσα στην πανδημία και πρόλαβε να παρουσιαστεί μόνο για 13 sold-out παραστάσεις στο Θέατρο Παλλάς, προβλήθηκε αργότερα σε online streaming παραστάσεις σε 23.000 σπίτια, σε 52 χώρες και 5…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Το καινούργιο παιδί» / Η Κάτια Δανδουλάκη σ’ ένα μονόλογο ζωής

«Το καινούργιο παιδί» είναι η ιστορίας μιας γυναίκας που γεννήθηκε το 1950. Της Δάφνης. Η Δάφνη δεν έχει κάτι ξεχωριστό, κάτι που να την διαφοροποιεί από το μεγάλο πλήθος. Η Δάφνη είναι μια γυναίκα της γενιάς μας. Είναι μια από μας. Και από…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Φωνή της Λουντμίλα» με την Ηρώ Μουκίου / Μια καταγραφή μνήμης και καθημερινών ανθρώπων

Το 1977, κοντά στο χωριό Πρίπιατ, μπήκε σε λειτουργεία για λογαριασμό της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, ο Πυρηνικός Σταθμός Παραγωγής Ενέργειας του Τσερνόμπιλ. Από το πρώτο έτος λειτουργείας του υπήρχαν καταγεγραμμένα πάνω από 25 ατυχήματα και…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η Θηλιά» / Το ψυχολογικό θρίλερ του Πάτρικ Χάμιλτον στο Θέατρο Αθηνά

Δύο φοιτητές που κατάγονταν από την ανώτερη κοινωνική τάξη του Σικάγο, απήγαγαν και φόνευσαν τον δεκατετράχρονο Ρόμπερτ Φρανκ στην προσπάθειά τους να τελέσουν το τέλειο έγκλημα. Το έγκλημα θεωρήθηκε ιδιαίτερα ειδεχθές, γιατί δεν υπήρχε ούτε…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Προμηθέας Δεσμώτης» – Ένα μανιφέστο κατά της εξουσίας

«Πνεύμα φωτεινό  του σύμπαντος φυλάξτε  τον λόγο του παιδιού σας: Βία και Τρόμος κι Αδικία η Εξουσία» Στον Προμηθέα Δεσμώτη ο Αισχύλος πραγματεύεται την τιμωρία του Προμηθέα μετά την απόφαση του να κλέψει την φωτιά από τους θεούς και…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ορέστης» του Ευριπίδη | Ο Γιάννης Κακλέας στην πιο ανθρώπινη στιγμή της καριέρας του

«Νικηθήκαμε αδερφέ μου, μα τα βάλαμε με θεούς» Βρισκόμαστε στο Άργος, μπροστά από το παλάτι του Αγαμέμνονα. Ο Ορέστης, μόλις, έχει σκοτώσει την μητέρα του Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο. Μετά, την αποτρόπαιη πράξη οι ερινύες…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Το Πάτωμα / Το μεταφυσικό σύμπαν της Ζέτης Φίτσιου

«Ανάθεμα σ΄εκείνον που μας έκανε να καταλαβαίνουμε τα λόγια των άλλων» Δεν ξέρω αν η ανάγκη γεννάει το καινούριο ή αν το καινούριο –μέσα από την ανάγκη- έμαθε να εκτιμάει το παλιό, πάντων η ακουστική παράσταση «Το Πάτωμα» της Ζέτης…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: “Προδοσία” του Χάρολντ Πίντερ στο θέατρο Βρετάνια

Ο Πίντερ γνωρίζει από παύσεις. Διαρκείς παύσεις. Γνωρίζει και από ελλειπτικούς διαλόγους. Γνωρίζει να περιστρέφεται από μια αφήγηση χωρίς δράση. Ένα βαρετό ερωτικό τρίγωνο που αναπτύσσεται στα πισωγυρίσματα του χρόνου. Η ιστορία είναι
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Γκόλφω / Κλητική προσφώνηση

Έχουμε όλοι στο μυαλό μας τη Γκόλφω και τον Τάσο σαν ένα αδιαίρετο σύνολο, σαν ένα βουκολικό ερωτικό δράμα και δεν απέχει απ' αυτό που στ' αλήθεια είναι. Έργο πλατιάς κι ευρείας απήχησης κι όχι άδικα παρότι γραμμένο από τον Σπυρίδωνα
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Από θέση ισχύος / Η δύναμη του δημόσιου λόγου» / Στο κέντρο της ιστορίας ο άνθρωπος

«Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον» / «Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι» - Θουκυδίδης (από τον Επιτάφιο του Περικλή) Ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Ένκε Φεζολλάρι σε συνεργασία με το
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Οι “Τρωάδες” αναβαθμίζουν αισθητικά το σκληρό δίσκο της πολιτιστικής ζωής της…

Παραστάσεις σαν τις "Τρωάδες" του Ευριπίδη που είδαμε το βράδυ του Σαββάτου στο θέατρο δάσους αναβαθμίζουν αισθητικά το σκληρό δίσκο της πολιτιστικής ζωής της πόλης. Ο σκηνοθέτης Γιάννης Παρασκευόπουλος κατάφερε να εμφυσήσει στο
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Όρνιθες / Ο Γιάννης Ρήγας αποθεώνει το πολιτικό μανιφέστο του Αριστοφάνη

Μπορεί να υπάρξει μια κοινωνία όπου το κράτος θα υπηρετεί τους ανθρώπους και εκείνοι δίκαια, γενναιόδωρα χωρίς ίχνος φιλαρέσκειας και εγωκεντρισμού να θέσουν εαυτόν στην ευμάρεια του συνόλου;
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Περιμένοντας τον Γκοντό / Ο Γιάννης Κακλέας καταφέρνει να διεισδύσει στον βαθιά υπαρξιακό…

Εστραγκόν: «Δεν γίνεται τίποτα / Βλαντιμίρ: «Αυτό αρχίζω να πιστεύω κι εγώ» Αυτές είναι οι πρώτες φράσεις ενός από των σπουδαιότερων κειμένων που έχουν γραφτεί ποτέ στην παγκόσμια δραματουργία. Ο Σάμιουελ Μπέκετ το 1948
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Ο θάνατος του εμποράκου / Το κυνήγι και η κατάρρευση του αμερικανικού ονείρου

Στο θέατρο Εμπορικόν, φέτος ανέβηκε το «πιο οδυνηρά σύγχρονο από τα κλασικά αμερικανικά θεατρικά έργα», όπως πολύ εύστοχα δημοσίευσε η συγγραφέας Τζόυς Κάρολ Όουτς, σε μία κριτική της το 1998. Εβδομήντα χρόνια ύστερα από την πρεμιέρα του
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Οθέλλος / Ο Χάρης Φραγκούλης προτείνει έναν άλλον Οθέλλο

«Ναι, ο θεός το ξεύρει πως είσαι σαν την κόλασιν και άπιστη και ψεύτρα»Οθέλλος, Πράξη Δ΄- Σκηνή Β΄ Μετά την νίκη του στρατού της Δημοκρατίας της Βενετίας ο στρατηγός Οθέλλος επιστρέφει νικητής. Παντρεύεται την όμορφη Δυσδαιμόνα κρυφά
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Όφις και Κρίνο / Πόσο κοντά είναι ο έρωτας με τον θάνατο;

«Έχω πυρετό. Υποφέρω. Εδώ, εδώ στα στήθια. Νοιώθω μια φλόγα να τρέχει και να χοχλάζει στις φλέβες μου. Μου φαίνεται πως αν ανοίξω μιαν αρτηρία μου κι αφήσω να τρέξει λίγο αίμα, θα ησυχάσω… » Πόσο κοντά είναι ο έρωτας με τον θάνατο;
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Κοινή ησυχία / Καιρός να αφήσουμε τα όνειρα μας να ακουστούν

Δεν είναι πρώτη φορά που οι Βασίλης Παπακωσταντίνου και Οδυσσέας Ιωάννου συναντιούνται πάνω στη σκηνή. Είχαν συνυπάρξει ξανά στην παράσταση «9:05» και όλοι θυμόμαστε πόσο είχε αγγίξει τον κόσμο αυτή η δουλειά.  Τρία χρόνια μετά (τις πολύ
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Κατερίνα / Η διαθλασμένη εικόνα του φόβου

Στο κατάμεστο θέατρο Αυλαία, μόλις έσβησαν τα φώτα, τα βλέμματα όλων στράφηκαν στη σκηνή κι έμειναν εκεί καθηλωμένα ως το τέλος, παρόλα τα δάκρυα που τα είχαν θολώσει. Η Λένα Παπαληγούρα, ξυπόλητη και με ένα απλό φόρεμα, κάνει την εμφάνισή
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Δόξα Κοινή / Ο Δημήτρης Τάρλοου και ο Στρατής Πασχάλης μας ξανά-συστήσουν την ποίηση

«Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σουμια νύχτα και με φίλησες στο στόμα… »Μ. Πολυδούρη Όταν έμαθα πως ο βραβευμένος ποιητής Στρατής Πασχάλης σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη και καλλιτεχνικό διευθυντή του Θεάτρου Πορεία, Δημήτρη Τάρλοου
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Post modern Βυσσινόκηπος

Όταν προσέρχομαι σε μια παράσταση κι η μόνη προσλαμβάνουσα που έχω γι' αυτήν είναι πως πρόκειται για μονόλογο αναλογίζομαι αυτό που υποστήριζε ο Κάρολος Κουν πως δηλαδή μια καρέκλα, ένας ηθοποιός κι ένας θεατής κάνουν το θέατρο. Έτσι,
Διαβάστε περισσότερα...